نسرین ستوده، وکیل مدافع حقوق بشر در نامه‌ای از زندان اوین، تاکید کرد: « روند تعقیب، احضار، بازخواست و تهدیدهای مداوم بازجویان و قضات، سحر خدایاری را که شهروندی عادی با خواسته‌ای به غایت معمولی بود به سمت خودسوزی سوق داد.»

این وکیل زندانی در نامه خود که خطاب به «هم‌میهنان و فعالان حقوق بشر» نوشت: «در زیر رگبار عجولانه‌ احکام قضایی که بر سر فعالان مدنی و سیاسی باریدن گرفته است؛ دادگاه انقلاب با هدف حفظ نظام، کشور و ارزش‌های انسانی را نادیده انگاشته است.»

نسرین ستوده در بخشی از این نامه با اشاره به اینکه «سحر خدایاری، دختر آبی، که در اعتراض به روند ظالمانه‌ پرونده‌اش، دست به خودسوزی زده بود، خواسته‌ای جز ورود به استادیوم نداشت»، نوشت: «معلوم نیست چرا [سحر خدایاری] باید در دادگاه انقلاب محاکمه می‌شد.»

 او در نامه خود خبر داد که ۶ تن دیگر نیز به اتهام‌های مشابه سحر خدایاری بازداشت و در زندان قرچک زندانی شده اند، نوشت: «حال معلوم شده است ۶ نفر دیگر نیز به همین اتهام که مطابق قانون جرم نیست بازداشت و به زندان قرچک فرستاده شده‌اند» و همین «روند تعقیب، احضار، بازخواست و تهدیدهای مداوم بازجویان و قضات» بود که «سحر خدایاری را که شهروندی عادی با خواسته‌ای به غایت معمولی بود به سمت خودسوزی سوق داد.»

ستوده در نامه خود تاکید کرد: «در میانه‌ صدور احکام دو رقمی و چند سده حبس برای جوانان کشورمان به جرم دفاع از حقوق کارگران، زنان، و حق ورود به ورزشگاه، سخن گفتن از فشار روانی ماه‌ها تعقیب کیفری، احضار، صدور کیفرخواست و محاکمه که سحر خدایاری با آن‌ها دست به گریبان بوده است، طنز ظریفی به نظر می‌رسد اما تحمل تعقیب کیفری، برای شهروندان اساسا سخت است.»

این وکیل مدافع حقوق بشر زندانی در نامه خود یادآوری کرده است که  «در اعلامیه‌ جهانی حقوق بشر و قانون اساسی کشورهای مختلف، تعقیب کیفری افراد محدود به شرایطی شده است که در مورد سحر خدایاری به هیچ‌وجه مصداق نداشت.»

نسرین ستوده در نامه خود از زندان اوین،  ضمن همدردی با خانواده‌ سحر خدایاری، جامعه‌ی ورزشی و جامعه‌ حقوق بشر خواهان «توجه عمومی به فشار فزاینده‌ دادگاه انقلاب» شده است، دادگاهی که به نوشته وی «قریب ۴۰ سال است موضوعیت خود را از دست داده است.»

ستوده تاکید کرده است: «باید هرچه زودتر دست از پیگرد قضایی زنانی که به جرم ناکرده و با هدف تماشای فوتبال بازداشت می‌شوند؛ برداشته شود.»

سحر خدایاری، لیسانس مترجمی انگلیسی، دختر ۲۹ ساله، فوتبال‌دوست و از هوادار ان تیم فوتبال استقلال بود که روز سه شنبه ۲۱ اسفند ۱۳۹۷ درحالی که کلاه گیس آبی گذاشته و پالتوی بلند پوشیده بود  برای تماشای بازی استقلال و العین راهی استادیوم آزادی تهران شد اما هنگامی که ماموران قصد بازرسی بدنی او را داشتند، خودش گفت که دختر است، و ماموان نیز اقدام به بازداشت او کردند.

یک روز بعد چهارشنبه، بیست و دوم اسفند ماه، اعضای خانواده سحر خدایاری به دادسرای ارشاد مراجعه کردند و بازپرس وثیقه ۵۰میلیون تومانی تعیین کرد اما بستگانش در آن ساعت چنین پول نقدی همراه نداشتند. آن‌ها پس از فراهم کردن  این پول روز پنج‌شنبه بیست و سوم اسفند، مبلغ ۵۰میلیون تومان وثیقه را به حساب قوه قضاییه واریز کردند اما بازپرس اعلام کرد که از ساعت آزادی گذشته و به این ترتیب سحر تا شنبه بیست و پنجم اسفند در زندان قرچک ورامین زندانی شد.

سحر خدایاری پس از آزادی به شدت گوشه‌گیر شده بود و چندبار برای بازپس گرفتن موبایل و وسایل شخصی خود که در زمان بازداشت توقیف شده بود به دادسرای ارشاد مراجعه کرد. در آخرین مراجعه به او اعلام شد که پرونده‌اش به دادگاه انقلاب تهران منتقل شده و  به ۶ ماه حبس تعزیری محکوم شده است که باید برای تحمل این حکم، زندانی شود.

دختر آبی روز دوشنبه ۱۱ شهریور ۱۳۹۸ از  سوی دادگاه انقلاب  احضار شد، پس از مرجعه او به این دادگاه در خیابان معلم تهران، به او گفته شد،  قاضی پرونده به مرخصی رفته است.

به گفته شاهدان عینی، سحر خدایاری پس از خروج از دادگاه انقلاب و در حالی که فریادهای اعتراضی سر می‌داد، اقدام به خودسوزی کرد و پس از آن‌که به شدت دچار سوختگی شد به بیمارستان سوانح و سوختگی مطهری منتقل شد.

روز دوشنبه هجدهم شهریور، اعلام شد که سحر خدایاری یک هفته پس از خودسوزی اعتراضی مقابل دادگاه انقلاب تهران درگذشته است. این درحالی بود که به گزارش برخی منابع آگاه، پیکر او پیش از اعلام این خبر، در بهشت معصومه قم و تحت تدابیر امنیتی و بدون حضور اقوامش به خاک سپرده شده بود.