نشریه‌ی آمریکن‌کانسرواتیو (The American Conservative)، امروز جمعه ۲۰مرداد، موضوع رفراندوم برای استقلال کردستان عراق را مورد توجه قرار داده و می‌نویسد که اکنون وقت این موضوع نیست، اما متأسفانه برای جلوگیری از این همه‌پرسی، دیر شده است.

در این مقاله آمده است: «در ماه سپتامبر، مردم کردستان عراق وارد یک مسیر پرحادثه خواهند شد. انتظار می‌رود که اکثریت آنها، به داشتن یک کشور مستقل کُرد رأی بدهند.

اما به دنبال این تصمیم، ممکن است فقر، سختی و حتی احتمالاً جنگ با همسایگان به سراغ آنها بیاید.

کُردها با جمعیتی بیش‌از ۳۰میلیون نفر، در چهار کشور زندگی می‌کنند. ۱۵میلیون نفر آنها در ترکیه‌اند؛ شش میلیون کُرد، ایرانی‌اند، و در عراق و سوریه نیز به همین تعداد کُرد وجود دارد. رنج‌ و محنت‌ کُردها، در طول تاریخ، با کوچ اجباری از محل زندگی خود، سرکوب‌های سیاسی و فرهنگی، تبعیضات علیه زبان آنها و قتل‌عام‌های متعدد، آرزوی مشترک آنها برای استقلال را شکل داده است.

اما در عراق، کردها در چارچوب یک حکومت فدرال زندگی می‌کنند که به آنها آزادی بیشتری از سایر کشورها، برای اداره‌ی امورات خود، اعطا کرده است. در این حکومت فدرال، کُردهای عراقی از یک زندگی صلح‌آمیز و حتی تاحدودی خوشبخت بهره می‌برند که یک کشور مستقل می‌تواند به آنها داده باشد.

همه‌ی امور فرهنگی، آموزشی و نهادهای سیاسی کُردهای عراق، به‌صورت خودمختار اداره می‌شود. بسیاری از این کُردها احساس می‌کنند که تأسیس یک حکومت کاملاً خودمختار، به‌شکل یک کشور، قدم منطقی بعدی آنهاست.

اما در پنج سال گذشته، این مزایا رو به کاهش رفته و عوامل خارجی مانند جنگ با داعش، کاهش بهای نفت در جهان و گرفتاری‌های اقتصادی و سیاسی منطقه، بر زندگی آنها اثرگذار بوده است. از آن گذشته، کشورهای همسایه‌ی ایران و ترکیه، به‌شدت با استقلال یک کشور کُرد، مخالفت می‌ورزند.

تاریخ پر است از شکست‌های غم‌انگیز و خون‌بار مردمی که برای استقلال خود تلاش کرده‌اند. جنگ‌های بالکان در دهه‌ی ۹۰ میلادی، سودان، اتیوپی، لیبی و سوریه، همه نمونه‌های این شکست‌ها هستند. آنها شکست خورده‌اند، زیرا پس از تشکیل یک کشور واحد، نیروهای متضاد داخلی آنها بر سر کسب قدرت بیشتر با یکدیگر به جنگ و نفاق روی آورده‌اند».