آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل، ضمن خوشامدگویی به نمایندگان و رهبران جهان در مجمع اقلیمی سازمان ملل متحد در شهر کاتوویتسا در لهستان، گفت: «برای خیلی از کشورها، تغییرات اقلیمی همین‌ الان هم تبدیل شده به مساله مرگ و زندگی».

گوترش یکی از صدها چهره برجسته بین‌المللی است که نسبت به پایان زمان اجرای تصمیم‌های زیست‌محیطی دولت‌ها هشدار می‌دهند، و معتقد است، در صورت ادامه روند فعلی، شاید در آینده زمین اثری از بشر باقی نماند.

گوترش گفت: «اصلا به اهداف اقلیمی پیش‌بینی‌شده نزدیک نشده‌ایم»، اهدافی که قرار بود طی چند سال آینده، جوامع جهان را اعتیاد به کربن رها و به سمت زندگی بدون کربن سوق دهد.

پیش‌تر مجمع اقلیمی سازمان ملل متحد هشدار داده بود که برای رسیدن به این هدف فقط ۱۲ سال فرصت داریم.

از چهره‌های برجسته حاضر در این اجلاس، سِر دیوید اَتن‌برو، مستندساز شهیر بریتانیایی و سازنده مستندهای «زندگی/ Life» و «سیاره آبی/ ‌Blue Planet» به‌‌نمایندگی از مردم جهان و خطاب به دولت‌های جهان صحبت کرد.

او افتتاح «صندلی مردم/ The People's seat» را اعلام کرد، حالا مردم سر‌تا‌سر جهان می‌توانند درباره موضوع گرمایش زمین صدایشان را از طریق فضای مجازی به گوش سیاست‌مداران برسانند.

اَتن‌برو گفت: «اگر کاری نکنیم، در چشم‌انداز آینده، تمدنمان فرو می‌پاشد، و بخش عمده حیات منقرض می‌شود. سازمان ملل بستری استثنایی فراهم کرده که می‌تواند کل دنیا را متحد کند، و همان‌طور که پیمان پاریس ثابت کرد، همراه همدیگر می‌توانیم تغییری واقعی ایجاد کنیم».

در  سال ۲۰۱۵ میلادی و در مجمع اقلیمی سازمان ملل در پاریس، پیمان پاریس تصویب شد، و تاکنون به امضای ۱۹۷ کشور دنیا رسیده است.

در اجلاس امسال، چارچوب اجرای این پیمان به تصویب دولت‌های جهان خواهد رسید، تا «دستور اجرایی کاتوویتسا» از سال ۲۰۲۰ در سر‌تاسر زمین اجرا شود.

هدف پیمان پاریس محدود‌سازی گرمایش زمین در آستانه ۱/۵ درجه سانتیگراد است، ولی طبق تمام شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای انجام‌شده، بشر در همین قرن شاهد عبور از این آستانه خواهد بود. هرچند «از لحاظ تکنیکی» شاید هنوز بشود گرمایش را به ۲ درجه سانتیگراد محدود کرد، و ادامه حیات موجوداتی مثل انسان را بر زمین ممکن کرد.

از میان کشورهای عضو، آمریکا به‌دستور دونالد ترامپ از پیمان پاریس خارج شده، و این کشور رسما از نوامبر سال ۲۰۲۰ میلادی دیگر عضو این پیمان نخواهد بود.

احتمال دارد برزیل و چند کشور دیگر، از‌جمله ایران، نیز از این پیمان خارج شوند. هرچند این اقدام به‌معنای معافیت این دولت‌ها از جریمه‌های عدم اجرای این پیمان نخواهد بود.