از ابتدای سال جاری میلادی تاکنون، سه کشور پرچم‌های خود را از حدود ۶۰ نفتکش ایرانی پایین کشیدند.

به گزارش رویترز، پاناما با خارج کردن ۵۵ نفتکش ایرانی از فهرست نفتکش‌های ثبت شده در این کشور، عملا پرچم خود را از این کشتی‌ها پس گرفته است.

توگو دست‌کم از ۳ نفتکش و سیرالئون از یک نفتکش پرچم‌های خود را پایین کشیدند.

به دنبال خروج یکجانبه ایالات متحده آمریکا از برجام و بازگشت تحریم‌ها علیه جمهوری اسلامی، صادرات نفت ایران با مشکلات جدی روبرو شده است.

دولت دونالد ترامپ هدف خود را اعمال فشار حداکثری بر ایران، با هدف کشاندن تهران به میز مذاکره اعلام کرده اما مقام‌های جمهوری اسلامی تمایلی به کوتاه آمدن از موضع خود نداشته و همواره تاکید داشته‌اند که نفت خود را خواهند فروخت.

اوایل ماه جاری، نفتکش گریس۱، با پرچم پاناما و حامل نفت ایران به دلیل «نقض تحریم‌های اتحادیه اروپا علیه سوریه» در تنگه جبل‌الطارق از سوی نیروی دریایی بریتانیا توقیف شد.

مقام‌های ایران با رد ادعای بریتانیا، اعلام کردند که مقصد کشتی سوریه نبوده است. تلاش‌های جمهوری اسلامی برای آزادسازی این نفتکش، راه به جایی نبرد. در پی آن ایران یک کشتی بریتانیایی را در اطراف تنگه هرمز توقیف کرد و در نتیجه تنش‌ میان دو کشور بالا گرفت.

توقیف نفتکش گریس۱ اما، موضوع اهمیت پرچم در اوضاع کنونی صادرات نفت ایران را برجسته‌تر از گذشته کرده است.

پس از آن بود که دولت پاناما اعلام کرد که نام نفتکش یاد شده در تاریخ ۲۹ ماه مه از فهرست کشتی‌های تحت پرچم این کشور حذف شده بوده است.

علاوه بر این، پاناما با برخورداری از بزرگ‌ترین ناوگان کشتیرانی با بیش از ۷ هزار کشتی ثبت‌شده، اعلام کرده که کشتی‌های تحت تحریم‌های آمریکا را به دقت زیر نظر دارد.

از دست دادن پرچم برای یک کشتی به معنای از دست دادن بیمه است. و در صورتی که کشتی فاقد بیمه باشد ممکن است از پهلو گرفتن در بنادر و ارتباط با آن‌ها محروم شود. از سوی دیگر پرچم امکان می‌دهد تا مالک کشتی ناشناس بماند.

مقام‌های ایران می‌گویند با وجود فشارهای آمریکا، گزینه‌های دیگری برای دور زدن تحریم‌ها دارد و کشورهایی هستند که به آنها در این زمینه کمک کنند.

برخی کشورها جانب احتیاط را پیشه کرده‌اند. لیبریا، سومین کشور ثبت کننده کشتی‌ها می‌گوید پایگاه داده‌هایش بطور خودکار کشتی‌هایی با مالکان ایرانی و یا دیگر ارتباطات با این کشور را شناسایی می‌کند. و این موضوع عملا توجه مدیران مربوطه را بیشتر برمی‌انگیزد.

در همین حال لیبریا از همکاری نزدیک با ایالات متحده آمریکا، با هدف پیشگیری از آنچه «فعالیت‌های بدخواهانه» در تجارت دریایی می‌نامد، خبر داده است.

ایران در موارد بسیاری، برای جابجایی نفت و دیگری کالاها به برخی کشورها، کشتی‌ها را با پرچم خود به ثبت رسانده است.

اما رویترز به نقل از برخی کارشناسان کشتیرانی نوشت که پرچم ایران به این دلیل مشکل‌زاست که اشخاصی که برای ثبت کشتی در ایران فعالیت دارند ممکن است تحت تحریم‌های آمریکا باشند. این بدان معناست که تمام طرف‌های معامله با این کشتی‌ها با خطر تحریم روبرو هستند. در نتیجه، بیشتر بانک‌ها و شرکت‌های بیمه از بیم تحریم‌های آمریکا، ترجیح می‌دهند از دادوستد با کشتی‌هایی با پرچم ایران بپردازند.

در حالی که ایالات متحده آمریکا به دنبال به صفر رساندن صادرات نفت ایران است، جمهوری اسلامی در تلاش است نفت خود را بفروشد.

اوپک در تازه‌ترین گزارش ماهانه خود، تولید نفت ایران در ماه گذشته میلادی (ژوئن) را دو میلیون و ۲۲۵ هزار بشکه در روز اعلام کرد. این در حالی است که فروش نفت ایران در بازارهای جهانی در سه هفته نخست همان ماه حدود ۳۰۰ هزار بشکه اعلام شده است.

قبل از شروع تحریم‌های نفتی، فروش نفت ایران در بازارهای جهانی از حدود ۲/۷ میلیون بشکه در روز بود.