در سال ۲۰۰۰، زمانی که دکتر ریچارد سَکلر به کارکنانش گفت شما بخشی از افسانه‌ای هستید که در حال شکل‌گیری است، به عنوان عضوی از خانواده شناخته شده سکلر مایل بود خانواده‌اش به عنوان یکی از بزرگ‌ترین بنیانگذاران خیریه‌‌های مشهور در دنیا - شاید نسخه مدرن شده خانواده راکفلر- شناخته شود. اما آن روز نمی‌دانست که نام این خانواده که حجم قابل توجهی از ثروتش را صرف موزه‌ها و گالری‌های زیادی در سراسر دنیا کرده است، در سال ۲۰۱۶ با یک بی‌آبرویی وسیع در عرصه داروهای حاوی مخدر امریکا آلوده شود.

روزنامه فایننشیال تایمز، در گزارشی اختصاصی به نقش خانواده سکلر و روند تبدیل شدن آکسی‌کانتین (OxyContin) به علت اصلی ایجاد بزرگ‌ترین بحران سلامت آمریکا در سال‌های اخیر این کشور پرداخته است که به مرگ ۴۲ هزار نفر در تنها یک سال بر اثر استفاده از داروهای حاوی مواد مخدر منجر شد. مجله نیویورکر در سال ۲۰۱۷، خانواده دسکلر را که مالک شرکت داروسازی عظیم پوردو است، خانواده‌ای خواند که امپراطوری‌ درد را برای خود ساخته‌ است.

بر اساس آمار مجله فوربز، بخش عظیمی از درآمد این خانواده، چیزی نزدیک به ۱۳ میلیارد دلار، تنها از فروش داروهای تسکین درد مزمن به دست آمده است.

واکنش این خانواده به میزان خشم و انتقادها تا به امروز ناچیز بود. برخی می گفتند که آنها سعی داشتند با عدم حضور در رسانه‌ها و اجتناب از واکنش‌های عمومی، نام خانوادگی خود را حفظ کنند و پشت نام شرکت داروسازی خود پنهان شوند. اما چند ماه بعد از عمومی شدن پرونده، دادستان عمومی ایالت ماساچوست، شکایت مربوط به پرونده آکسی‌کانتین را از شرکت پوردو به خانواده سکلر منتقل کرد. شرکت پوردو در مقابل اعلام کرد که این دارو از سوی اداره موادغذایی و دارویی دولت فدرال آمریکا (FDA) تایید شده است و این تاییدیه همچنان معتبر است.

در مورد خواص اعتیادآور داروهای حاوی تریاک مطالعات زیادی شده است و آثار مخرب آنها تنها متوجه بخش کوچک و فقیری از جامعه بوده است. آکسی‌کانتین به دو علت این معادله را به هم زد. اول، میزان تریاک فعال در آکسی‌کانتین در هر دوز از این دارو به مراتب بیش از نمونه‌های مشابه بود. دوم، این محصول به شدت در بازار تبلیغ شد، به حدی که افراد با بیماری‌های خفیف‌تر نیز شروع به استفاده از آن کردند. زمانی که این دارو تولید شده بود، بنا بود مصرف آن محدود به بیمارانی باشد که خطر مرگ آنها را تهدید می‌کند و با درد شدید دائمی دست و پنجه نرم می‌کنند. اما با تبلیغ این دارو، بسیاری از بیمارانی که به مسکن پرقدرت نیاز نداشتند نیز به آن معتاد شدند و عده‌ای نیز به دنبال خرید غیرقانونی آن افتادند. به این شکل بود که آکسی‌کانتین بحرانی ایجاد کرد که مشابه آن را امریکا ندیده بود. افرادی که به این دارو معتاد شدند عموما در نهایت به مصرف هروئین روی آوردند.

بر اساس اسنادی که فایننشال تایمز به آنها دسترسی پیدا کرده است، شرکت پوردو امیدوار بوده است که آکسی‌کانتین را جایگزینی برای ام‌اس کانتین (MS Contin) کند و بیماران و پزشکان را به استفاده از دارویی جدید تشویق کند. آنها انتظار داشتند که با بازاریابی طراحی شده‌ای که داشتند، فروش سال اول این دارو را به ۲۵ میلیون دلار برسانند که هر سال، صدمیلیون دلار به آن اضافه شود.

اگر این دارو تنها برای بیماران سرطانی قطع امید شده استفاده می‌شد، اعتیاد آنها مشکل‌زا نبود. تئوری پزشکان این است که این بیماران قطعا زمان زیادی برای زندگی ندارند و اعتیاد به این دارو که دردهای شدید آنها را تسکین می‌دهد خطری را متوجه آنها نمی‌کند. اما دکتر ریچارد سکلر، مدیر شرکت پوردو، در سخنرانی سال ۲۰۰۰ خود گفت که این دارو برای طیف وسیعی از دردها، از درد قفسه سینه گرفته تا درد پشت کتف و درد بعد از جراحی نیز مناسب است. در ابتدای توزیع آکسی‌کانتین، بازاریاب‌های شرکت پوردو تنها ۲۷ هزار نفر از پرستاران بیمارستان‌ها و آسایشگاه‌ها و خانه‌های بیماران را هدف قرار داده بودند. اما در سال ۲۰۰۲ هدف بازاریاب‌های این شرکت ۱۶۰ هزار پزشک با تخصص های مختلف بود.

در سال ۲۰۰۷ جرم شرکت پوردو اثبات شد و آنگونه که گاردین گزارش داده، به دنبال آن خانواده سکلر مبلغ ششصد میلیون دلار و سایر مدیران مجموعه ۳۴/۵ میلیون دلار بابت اغفال بیماران و نگفتن حقیقت در مورد خطر اعتیاد این دارو جریمه شدند. خانواده سکلر، از جمله دکتر ریچارد، از عواقب توزیع این دارو ابراز تاسف کرده و از تمامی سِمَت‌های خود در شرکت پوردو استعفا دادند. با این حال، بسیاری از کارکنان این شرکت مدارکی ارائه داده‌اند که نشان می‌دهد این خانواده همچنان تاثیر زیادی بر تصمیم‌گیری‌های داخلی شرکت پوردو دارد. آنها معتقدند که این استعفا و پرداخت جریمه نباید به عنوان نشانی از پذیرش اخلاقی خطا دیده شود. یکی از کارکنان به فایننشال تایمز گفته است: «آنها حقیقتا فکر نمی‌کنند که اشتباهی کرده‌اند.» او همچنین به محتوای بیانیه این خانواده اشاره می‌کند که عملا هیچ کلمه‌ای دال بر عذرخواهی در آن دیده نمی‌شود.