وال استریت ژورنال گزارش داد مقام‌های اروپایی برای طولانی‌تر کردن زمان گریز هسته‌ای ایران، که طی آن قادر به ساخت سلاح هسته‌ای خواهد شد، طرحی سه محوری ارائه کرده‌اند که طبق آن ایران باید سانتریفیوژهای پیشرفته خود را انبار و مهر و موم کند و زیرساخت الکترونیکی برای استفاده از این دستگاه‌ها را نیز برچیند.

این طرح همچنین ظرفیت تولید سانتریفیوژ در ایران را نیز محدود خواهد کرد.   

وال استریت ژورنال به نقل از برخی مقام‌های اروپایی که در گفت‌وگو‌های وین شرکت دارند گزارش داد که در صورت احیای سریع برجام، زمان گریز هسته‌ای ایران، ممکن است کمتر از یک سال باشد.

این مقام‌ها ابراز نگرانی کردند که اگر همزمان با به درازا کشیدن مذاکرات هسته‌ای، فعالیت‌های هسته‌ای جمهوری اسلامی ادامه یابد، زمان احتمالی دستیابی ایران به امکان ساخت سلاح هسته‌ای کوتاه‌تر نیز خواهد شد.

به گزارش وال استریت ژورنال، نگرانی اصلی مقام‌های غربی این است که ایران به فناوری لازم در استفاده بهتر از سانتریفیوژهای پیشرفته برای غنی‌سازی اورانیوم دست یافته است.

طبق این گزارش، ایران به ویژه در استفاده از سانتریفیوژهای نسل دوم، موسوم به آی‌آر-۲-ام بسیار کارآمدتر شده است.

مقام‌های غربی همچنین نگران هستند که جمهوری اسلامی در روند پیشبرد برنامه هسته‌ای خود ممکن است به دانشی فنی دست‌ یابد که حتی اگر تهران سطح غنی‌سازی و تعداد سانتریفیوژهای خود را کاهش دهد، این دانش را نتوان از بین برد.

طبق گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در فوریه ۲۰۲۱، از زمانی که دونالد ترامپ در سال ۲۰۱۸ آمریکا را از برجام خارج کرد، ایران دو هزار و ۹۶۸ کیلوگرم اورانیوم با درجه غنای پایین را ذخیره کرده، که این میزان ۱۴ برابر میزان مجاز تحت توافق هسته‌ای است.

به گزارش وال استریت ژورنال به نقل از کارشناسان هسته‌ای، خلوص این میزان ذخیره شده ۲۰ درصد است، اما اگر ایران بخواهد همین مقدار را تا ۹۰ درصد غنی‌سازی کند، برای ساخت سه سلاح هسته‌ای سوخت هسته‌ای کافی در اختیار خواهد داشت.

طبق این گزارش، کارشناسان بر سر اینکه چقدر طول می‌کشد تا ایران یک کلاهک هسته‌ای بسازد اختلاف دارند. برخی مقام‌های غربی معتقدند اگر از خارج برای ایران اختلالی ایجاد نشود، جمهوری اسلامی می‌تواند در عرض دو تا سه سال کلاهک هسته‌ای بسازد.

برخی دیگر، همچون دیوید آلبرایت، رییس موسسه علم و امنیت بین‌المللی واشینگتن، معتقدند ایران می‌تواند یک ابزار آزمایشی را در عرض ۹ ماه به مرحله انفجار برساند، در عرض یک سال یک سلاح هسته‌ای اولیه بسازد و در عرض دو سال یک کلاهک هسته‌ای را بر یک موشک بالستیک سوار کند.