چین اولین ماه‌نورد جهان را با موفقیت در سوی تاریک ماه فرود آورد: اولین تلاش برای درک ناشناخته‌های آن طرف ماه.

ماه شبیه به زمین به دور خودش نمی‌چرخد و برای همین، یک طرف آن همیشه به زمین پشت کرده و از دید آدمی، در تاریکی است. اما در واقعیت، آن سوی ماه، همانند سمت رو به زمینش، دو هفته روز و دو هفته شب دارد.

این ماه‌نورد بر یکی از عمیق‌ترین ترک‌های ماه با نام «دره پول-آیتکین جنوبی» (the South Pole-Aitken Basin) فرود آمد و منتظر ماند تا ارتباطش با زمین ممکن شود و حرکت خودش را شروع کند.

چون آن سمت ماه رودرروی زمین نیست، ارتباط رادیویی با این ماه‌نورد را نمی‌توان بی‌واسطه ماهواره حفظ کرد. برای همین، یک ماهواره چین از سال گذشته بر دور ماه می‌چرخد تا بتواند ارتباط زمین با ماه‌نورد چانگ‌ای ۴ (The Chang'e 4) را حفظ کند.

نام این ماه‌نورد از یک اسطوره چینی و با نظرسنجی از مردم انتخاب شد. خرگوش چانگ یا یوتو (Yutu) الاهه‌ای است که در گذشته چینی‌ها معتقد بودند در ماه زندگی می‌کند.

چانگ‌ای ۴، ۱/۵ متر طول و ۱ متر پهنا دارد، بر شش چرخ حرکت می‌کند و نیروی محرکه‌ خود را از انرژی‌ خورشیدی می‌گیرد.

این ماه‌نورد پس از فرود، شروع به ارسال اولین تصویرها به زمین کرد و قرار است علاوه‌بر گردش بر همسایه نزدیک زمین و جمع‌آوری داده، بسنجد که آیا بر آن سوی ماه و در جاذبه محدود ماه هم می‌توان گیاه کشت کرد، یا نه.

این ماه‌نورد همراه یک ایستگاه کوچک به ماه رسید و چند ساعت پس از رسیدن و شروع ارتباط رادیویی، توانست از آن خارج شود.

از اهداف اصلی این ماه‌نورد یافتن آب یخ‌بسته در ماه است. احتمال داده می‌شود که در لایه‌های زیرین ماه و در نزدیکی قطب‌هایش، بتوان یخ پیدا کرد.

تلاش پیشین چینی‌ها برای درک همسایه زمین، چانگ‌ای ۳ بود که در ۲۰۱۳ به ماه ارسال شده و بیشتر از ۹۰۰ روز به فعالیت خود ادامه داده بود.

سازمان ملی فضایی چین (China's National Space Administration) با فرود موفقیت‌آمیز این ماه‌نورد، گامی دیگر در مسیر پیشین شوروی سوسیالیستی برداشت که در ۱۹۷۳ میلادی اولین ماه‌نورد را بر ماه فرود آورده بود.

آمریکا نخستین کشور جهان است که آدمی را به ماه رسانده است و برنامه دارد تا دوباره انسان را به ماه و سپس به مریخ برساند.

*تصویرهای این مطلب از سازمان ملی فضایی چین است و تصویر بزرگ‌تر از آن سوی ماه را ناسا گرفته است.