مردهایی که اهل لاس زدن با زن‌ها و خیانت باشند، بی‌وفایی در ساختار صورتشان داد می‌زند و مچ آن‌ها را باز می‌کند؛ این یافته‌های یک پژوهش جدید است که بر اساس آن مردها و زن‌ها فقط با نگاه کردن، می‌توانند این موضوع را تشخیص دهند.

بر اساس یافته‌های این پژوهش که در دانشگاه استرالیای غربی انجام و در نشریه (Royal Society Open Science) منتشر شده، هرچه چهره‌ای «مردانه»تر باشد، احتمالا بیشتر ظن بی‌وفایی در حقش می‌رود.

چنین مردهایی همچنین خود گفته‌اند که بیشتر در فکر قر زدن و شکار شریک مردان دیگرند. البته درباره یافته‌ها و نتیجه‌گیری‌هایی که به صرف حالات چهره صورت می‌گیرد، باید محتاط بود.

به نظر پژوهشگران، بدگمانی در حق مردهایی با ویژگی‌های مردانه، مثل برآمدگی زیاد پیشانی، آرواره قدرتمند و لب‌های باریک، فایده تکاملی دارد و به زنان امکان می‌دهد که یک شریک زندگی غیر قابل اعتماد را تشخیص دهند تا از ابتدا با او قرار و مدار نگذارند و به مردان کمک می‌کند یک رقیب عشقی احتمالی را بشناسند که ممکن است شریک آن‌ها را تور کند یا بزرگ کردن بچه کس دیگری را روی دست آن‌ها بگذارد.

پژوهش‌های قبلی حاکی از آن بود که زنان حتی با دیدن عکس مرد‌های بی‌وفا می‌توانند بی‌وفایی آن‌ها را تشخیص دهند. عامل اصلی داوری آن‌ها در این مورد نشانه‌های مردانه در چهره بود. اما مردها رد و نشان‌های کمرنگ‌تری در تصویر زن‌های بی‌وفا برای چنین تشخیصی می‌بینند. با این‌همه، روشن نیست که افراد بتوانند چنین تشخیصی را از روی تصویر افراد هم‌جنس خود بدهند.

در تحقیق جدید، پژوهشگرها آزمایشی را ترتیب دادند که طی آن به تعداد زیادی از مردها و زن‌های سفیدپوست ناهمجنس‌خواه عکس‌هایی نشان داده شد، و از آن‌ها خواسته شد که به صاحبان عکس‌ها از یک تا ۱۰ نمره بی‌وفایی بدهند. این عکس‌ها قبلا بر اساس جذابیت، بی‌وفایی (طبق گزارش خود صاحبان عکس‌ها) و اینکه چقدر چهره مردانه یا زنانه به نظر می‌رسد درجه‌بندی شده بودند.

نتایج نشان داد که مردها و زن‌ها به طور کلی بیشترین نمره بی‌وفایی را به مردهایی دادند که طبق گزارش خود بیشتر در فکر خیانت و تور کردن زن‌ها بودند.

به گفته این پژوهشگرها «بنابراین، بی‌وفایی احساس‌شده می‌تواند مایه‌ای از حقیقت در چهره‌های مردانه داشته باشد.» حال آن که چنین اثری در عکس‌های زن‌ها وجود نداشت.

هنگامی که گروه یاد شده به بررسی این امر پرداخت که چه چیزی در چهره‌ مردها می‌تواند سرنخی از بی‌وفایی آن‌ها بدهد، دریافت که مهم‌ترین ویژگی همانا مردانه به نظر رسیدن چهره است.

تحلیل بعدی تایید کرد که مردانگی چهره به بی‌وفایی و بی‌اعتمادی گزارش شده توسط خود آن مردها مرتبط است، اگرچه به طور کامل نمی‌توان چنین موردی را پیش‌بینی کرد. با این‌همه پژوهشگران تاکید کردند که عوامل بسیار دیگری به بی‌وفایی مرتبط است.

پژوهشگرها از اینکه شرکت‌کننده‌ها در آزمایش، خیانت و قر زدن شریک دیگران را فقط در چهره مردها تشخیص می‌دادند، ولی نه در چهره زن‌ها، شگفت‌زده شده بودند. به گفته آن‌ها علتش ممکن است این باشد که زن‌ها کمتر از مردها آماده و مستعد خیانت کردن‌اند، یا اینکه آرایش زن‌ها پیوند میان ویژگی‌های چهره و رفتار را مخفی می‌کند.

پژوهشگرها می‌گویند که لازم می‌دانند آزمایش‌های دیگری با عکس‌هایی از شرکت‌کننده‌هایی از طیف‌های مختلف انجام شود، که شامل افراد مسن‌تری هم باشد که زمان بیشتری را برای بی‌وفا بودن در اختیار داشته‌اند.

دکتر کریستن نولز، روان‌شناس تکاملی از دانشگاه کویین مارگارت در ادینبورو، که در این پژوهش دخالتی نداشته است، تاکید می‌کند که نباید تصور کنیم که مردهایی که چهره مردانه دارند احتمال بیشتری دارد که بی‌وفا باشند.

به گفته او «باید آگاه باشیم که این رفتارها بی‌نهایت پیچیده‌اند، و می‌توانند متاثر از عوامل بسیاری باشند، از جمله تاثیرات فرهنگی و اجتماعی، شخصیت، ژنتیک و تجربه‌های زندگی»‌.