نازنین زاغری رتکلیف، زندانی ایرانی- بریتانیایی، در نامه‌ای خطاب به گابریلا(گیسو)، دختر خردسالش، با تبریک تولد سه‌سالگی او (۲۱ خرداد ماه)، از روزهای «سختی» نوشته است که پشت سر گذاشته‌اند.

نازنین زاغری در نامه‌اش که در وب‌سایت «کانون مدافعان حقوق بشر» منتشر شده است، در ۱۴ماه گذشته، سهم خود را از دخترش، تنها ساعت‌های پراکنده‌ی سالن ملاقات زندان اوین دانسته و نوشته است: «مگه تو چند سالته که چنین تجربه‌ی سنگینی رو باید توی این سن کم داشته باشی؟»

او در بخشی از این نامه، به آگاهی دختر خردسالش از محبوس بودن مادر اشاره کرده و آورده است: «علی‌رغم همه‌ی تلاش‌های ما، تو میدونی که من کجام. این رو وقتی فهمیدم که به سؤال خانمی که توی پارک ازت پرسیده بود جواب داده بودی که مامانم زندانه».

زاغری در بخش دیگری از این نامه، با انتقاد از بی‌توجهی‌ها به وضعیت او در زندان، نوشته است: « در عجبم از کسانی که در غم دوری مادران فلسطینی و یمنی و سوری از کودکانشان سینه می‌درند، اما بر غم فراق من و تو و مادران و کودکان مثل ما در سرزمین خود، چشم فرو بسته‌اند».

خانم زاغری که برای تعطیلات نوروز سال ۱۳۹۵، به‌همراه فرزند ۲۲ ماهه‌اش به ایران رفته بود، پانزدهم فروردین ماه، هنگام خروج از ایران، بازداشت و سپس به  پنج سال زندان محکوم شد. نازنین زاغری که با بنیاد خیریه‌ی تامسون رویترز همکاری می‌کرد، به اتهام «جاسوسی»، به پنج سال زندان محکوم شده است.

او هم‌اکنون در بند زنان زندان اوین به‌سر می‌برد. همسر خانم زاغری، شهروند بریتانیاست و در آن کشور زندگی می‌کند. به همین دلیل، فرزند آنها این روزها را بدون پدر و مادر گذرانده است. این دومین سالگرد تولد گابریلاست است که پدر و مادرش در کنار او نیستند.

چندی پیش دولت ایران گذرنامه‌ی گابریلا (گیسو)، دختر نازنین زاغری راتکلیف را به مادربزرگ و پدربزرگش در ایران تحویل داد. ریچارد، پدر گابریلا گفته است که مقامات ایران پیشنهاد صدور نوعی ویزای ویژه‌ی بشردوستانه برای رفتن به ایران را داده‌اند، تا او بتواند دخترش را ببیند و درباره‌ی آینده‌ی گابریلا با همسرش صحبت کند.