با آنکه هنوز تاریخ انجام مراسم تنفیذ و تحلیف در ابهام قرار دارد ، رایزنی‌های روحانی برای تشکیل کابینه جدید در حال انجام است. هرچند صحنه سیال سیاست ایران می‌تواند حوادث جدیدی را رقم بزند اما به هرحال روحانی اکنون با درخواست‌ها و نظرات مختلفی از سوی حامیان ،مشاوران و نهادهای مختلف قدرت برای تشکیل کابینه روبروست که در برخی موارد باهم متناقض هستند و تصمیم نهایی روحانی در این زمینه تعیین کننده خواهد بود. اما اصلاح طلبان به عنوان مهمترین گروهی که حامی وی درانتخابات بودند و اکنون نیز در مجلس هواداران قابل توجهی دارند لیست تقاضاها و در خواست‌های خود را به روحانی ابراز داشته‌اند. این تقاضاها عبارتند از :

الف- نخستین تقاضای اصلاح‌طلبان درمورد کلیت کابینه ونحوه گزینش و معرفی افراد است. اصلاح‌طلبان معتقدند مهمترین نقش را در سازماندهی و جمع آرا در افکار عمومی برای روحانی داشته‌اند لذا  تقاضای آنها این است که روحانی در معرفی وزرای جدید نباید بهراسد، برای آنکه فضای عمومی جامعه و نیز مجلس در مقایسه با مجلس نهم تغییر کرده و او بابد افراد قدرتمندی را معرفی کند که نشان دهد بر سر وعده‌هایش ایستاده است. عبدالواحد موسوی‌لاری وزیر کشور دولت محمدخاتمی در مصاحبه‌ای دیروز تاکید کرده که روحانی حتی می‌تواند به معرفی افرادی بپردازد که در مجلس قبلی رد صلاحییت شدند و رای اعتماد نگرفتند. بنابراین در این زمینه اصلاح‌طلبان خواهان ان هستند  که روحانی برخلاف انتخابات سال ۱۳۹۲ محافظه کاری پیشه نکند و به سراغ افرادی برود که ممکن است سابقه سیاسی داشته باشند که از نظر رهبر جمهوری اسلامی مشارکت در فتنه محسوب می‌شود .

ب- دومین تقاضای اصلاح‌طلبان در مورد تنظیم مدیریت اقتصادی است. رایزنی فشرده آنها براین مبنا قرار دارد که روحانی در حوزه مدیریت اقتصادی باید منسجم عمل کند و اجازه دهد که جهانگیری  افرادی را انتخاب کند و با توجه به اینکه روحانی وقت کمتری برای پیگیری امور دارد، جهانگیری از طریق افرادی که خود می‌گمارد به ساماندهی اقتصاد بپردازد.  زیرا شکاف میان دیدگاه‌های اقتصادی کابینه فعلی و اختلاف‌نظری که در اجرا وجود داشت در پیشبرد برنامه‌ها، مانع بزرگی محسوب می‌شد به‌طوری‌که چهار وزیر در اعلامیه‌ای با برخی سیاست‌های اقتصادی  وزارت نفت به مخالفت برخاستند.

از دید آنها تغییر نهاوندیان، نعمت‌زاده ، طیب‌نیا، سیف ونوبخت ازسازمان برنامه از مهمترین الزامات این تغییرات هستند. با انسجام کابینه امکان پیشبرد برنامه‌های اقتصادی وجود دارد و سیاست‌های مالی و پولی نیز می‌تواند در خدمت تولید قرار گیرد.

ج- سومین تقاضا در مورد حوزه سیاسی و امنیتی سیستم است. اصلاح‌طلبان از نحوه عمل وزیر کشور به‌شدت ناراضی هستند. نحوه عمل رحمانی فضلی که سابقه سیاسی‌اش به جریان‌های اصولگرا برمی‌گردد به خصوص در انتصابات استانداری  و مدیریت انتخاباتی مورد انتقاد اصلاح طلبان قرار دارد .

در انتخابات کندی عمل و مدیریت ناصحیح وزیر کشور باعث شد چند میلیون رای به نفع وی به صندوق ریخته نشود. برخی اصلاح طلبان حتی این ظن را دارند که رحمانی فضلی با نهادهای قدرت هماهنگ بوده است. علاوه بر این در حوزه امنیتی اصلاح‌طلبان معتقدند روحانی باید وزیر قدرتمندتری برای اطلاعات پیداکند. مساله اطلاعات موازی و چالش میان وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه از جمله معضلاتی است که هنوز روحانی راهکاری برای آن نتوانسته پیدا کند .

د- سومین تقاضای اطلاح طلبان در حوزه فرهنگ و آموزش است آنها مایلند وزارت آموزش عالی به فرد اصلاح‌طلب‌تر و شجاع‌تری داده شود  و همچنین در حوزه فرهنگ وآموزش معتقدند جنتی کارنامه بهتری نسبت با صالحی‌امیری از خود نشان داد که فرد نزیکی به روحانی به شمار می‌رود و از آنجا که مهمترین گروه حامی روحانی جامعه طبقه متوسط می‌باشند اعمال سیاست‌های فرهنگی  بازتر و مبتکرانه و ایستادن بر سر وعده‌ها نقش مهمی در حفظ نیروی رای دهندگان دارد.

البته روحانی خیلی تمایل ندارد که خود را در ذیل اصلاح‌طلبان تعریف کند و اگر رای او در سال  ۹۲مدیون خاتمی و هاشمی بود، اما در انتخابات فعلی رای او ناشی از تغییر جهت رادیکالی بود که به سخنان و مواضع خود داده بود و لذا از این بابت خیلی به آنها بدهکارنیست ولی در عین حال این را می‌داند که موفقیت در حوزه اقتصاد ضعف‌های دیگر او را در تحقق وعده‌های سیاسی‌اش پر می‌کند  و لذا ممکن است در حوزه اقتصاد یپیشنهاد آنها را پذیرا شود اما در حوزه‌های دیگر مایل نیست سطح چالش خود را با نهادهای قدرت به حدی افزایش دهد که نتواند آن را مدیریت کند .