حسن روحانی رییس جمهوری اسلامی جدا از چالش دستگیری برادرش و مخالفت‌های سازمان یافته برای لغو قرارداد توتال با مشکل جدی‌تری در روزهای گذشته روبرو شده است و آن هم مخالفت رهبر با اسامی پیشنهادی وی برای تشکیل کابینه است.

روحانی قصد دارد در مراسم تحلیف همزمان  لیست وزرا را نیز به مجلس ارائه دهد و لذا پیشنهادهای خود را در مورد هر وزارتخانه به رهبر ارائه داده است ولی پاسخ‌هایی که دریافت کرده است به‌نظر می‌رسد او را با مشکل جدی مواجه ساخته است. اکثر پیشنهادهای وی برای وزارت کشور، فرهنگ و آموزش عالی و ارشاد اسلامی و وزارتخانه‌ها ونهادهای اقتصادی با مخالفت آیت‌الله خامنه‌ای روبرو شده است. علاوه براین ظاهرا با وزرای زن نیز مخالفت شده است .

آیت‌الله خامنه‌ای که مدتی است حضور عمومی نداشته است و حتی عده‌ای آن را ناشی از انجام مراقبت‌های بهداشتی از او می‌دانند در این مخالفت‌ها چه اهدافی را دنبال می کند :

• الف – بی خاصیت کردن وغیر کارآمد ساختن دولت در حوزه اقتصاد

آیت‌الله خامنه‌ای بعد از انتخابات در راستای سیاست مهار، تصمیم گرفته است که اجازه ندهد روحانی با دست باز، حرکت کند بلکه حرکت وی در کمال محدودیت و با موانع متعدد همراه باشد که از لحاظ اقتصادی دولتی ناموفق جلوه‌گر شود. محدودیت در انتخاب وزرا باعث می‌شود که در حوزه اقتصادی مجبور به انتخاب وزرای ناکارآمد و نیز تیم غیرمنسجم اقتصادی شود . این موضوع همراه با ایجاد ناامنی و فضاسازی علیه دولت و دستگیری‌های صاحبان سرمایه توسط اطلاعات سپاه  و جوسازی‌هایی که درمورد جذب سرمایه‌گذاری خارجی انجام می‌شود دولت را در حل مساله رکود و تولید اشتغال می‌تواند ناکام کند و این امر به‌سرعت موجب نارضایتی گروههایی را علیه دولت شکل دهد .

• ب- نارضایتی طبقه متوسط و تحصیل‌کرده در حوزه سیاست وفرهنگ

یکی از موضوعاتی که روحانی توانست رای مردم را به سمت خود جلب کند شعارها و وعده‌های سیاسی و فرهنگی بود و مخالفت‌هایی که با جریانات اقتدارگرا و امنیتی در انتخابات از خود نشان داد.

با رد پیشنهادات در مورد وزرات کشور رهبر تمایل دارد که رحمانی فضلی در سمت خود ابقا شود و به این ترتیب در حوزه سمت‌های سیاسی اتفاق خاصی نیفتد و مانند گذشته او را به‌راحتی اداره کنند. در حوزه آموزش عالی هم وزرای کارآمدی همچون فرجی‌دانا یا نیلی‌منفرد نتوانند به سمت‌های قبلی خود بازگردند و دانشجویان نیز به گروه‌های ناراضی اضافه شوند و با گرفتن کامل دانشگاه آزاد که چند روز پیش انجام شد، فضای آموزش عالی کلا در اختیار نهاد رهبری قرار گیرد .

• ج- ناامیدسازی زنان  

زنان جزو گروه‌های اصلی رای‌دهنده به روحانی بودند. آنها انتظار دارند که در این دور روحانی وزرای زن در کابینه‌اش معرفی کتد. با این مخالفت، روحانی را در مقابل این گروه‌ها قرارمی‌دهند و تصویر رییس جمهور ناتوان برایش شکل می دهند.

• ه- ایجاد اختلاف در میان گروههای اصلاح طلب

با چنین مخالفت‌هایی از سوی رهبر در مورد نحوه واکنش روحانی به این موضوع  اصلاح طلبان کاملا دچار انشقاق هستند. روحانی نظرش آن است که محکم بایستد و این را تنها راه خروج از این بن‌بست می‌داند. ولی عده‌ای مانند کارگزاران سازندگی معتقدند روش چالش با رهبر جواب نمی‌دهد. کرباسچی چند روز پیش به روحانی توصیه کرده بود که از این روش دوری جوید. بنابراین توصیه کابینه باید با هماهنگی رهبر باید انتخاب شود تا بتواند به کار اجرایی بپردازد. با افزایش چالش‌ها اختلاف میان اصلاح‌طلبان نیز افزایش می‌یابد و این چیزی است که نهاد رهبری بر روی ان سرمایه‌گذاری کرده و به آن امید بسته است .

به هرحال اگر اختلافات با مذاکره و گفت‌وگو حل نشود و سطح مخالفت‌های رهبر خیلی جدی باشد و به هیچ عنوان نخواهد امتیازی بدهد، روحانی آنگاه باید یک تصمیم تاریخی بگیرد و اگر اشتباه محاسباتی کند  ممکن است دیگر از جنبه تاریخی  وسیاسی تغییر نتیجه برایش قابل جبران نباشد .