حسن روحانی در همایشی که با حضور صاحبان صنایع برگزار شد، مجددا به نقد روابط نهادهای قدرت در حوزه سیاست و اقتصاد پرداخت. او که روز قبل از آن هم ازسوی رهبر در مورد سند ۲۰۳۰ یونسکو و هم از سوی سپاه پاسداران در مورد مرجع تصمیم گیری در پرتاب موشک به پایگاه داعش تلویحا متهم به بیان اظهارات کذب شده بود، با نقد مناسبات قدرت سعی کرد به طور تلویحی ضربه تبلیغاتی را که متوجه او شده بود به آنها برگرداند .

روحانی با نقد روابط قدرت در ایران و در مقایسه با ارزش‌های دینی گفت خداوند به پیامبرش هم می‌گوید تو وکیل نیستی که بخواهی بالای سر مردم باشی و به آنها امر و نهی کنی، بلکه موظف هستی راه هدایت را به مردم نشان بدهی تا هر کس خواست آن راه را برگزیند. اما برخی از ما فکر می‌کنیم که بالای‌سر مردم فرمان می‌دهیم و مردم مجری فرمان هستند. پیامبر و امامان خودشان هم این‌چنین نبودند. میدان باید میدان تحمل باشد و همدیگر، افکار و سلایق مختلف را تحمل کرده، بپذیریم و به رسمیت بشناسیم.

روحانی در اینجا نحوه عمل سیاسی آیت‌الله خامنه‌ای را مورد علامت سوال قرار می‌دهد زیرا در مواردی که نظر کارشناسی در سیستم روشن است که چه راهی باید برود او نظر دیگری می‌دهد و انتظار تابعییت از مردم را دارد. مذاکره با امریکا و سیاست تنش‌زدایی با غرب و عربستان‌سعودی و نیز حصر رهبران جنبش سبز از جمله مواردی بوده که روحانی خواسته است بر مبنای منافع نظام  و نظرات کارشناسی اکثریت نخبگان اقدامی را به پیش ببرد که به دیوار امرونهی رهبری برخورد کرده و آنها را کنار گذاشته است .

روحانی همچنین در مورد هدف مردم از حضور در پای صندوق‌های رای بر سخنان قبلی خود پای فشرد که خامنه‌ای هفته گذشته در حضورخودش مورد نقد قرار داده بود. خامنه‌ای گفته بود که مردم به نظام رای دادند و فقط آمدند اشخاص را معین کردند و نه برنامه و راه خاصی را. هدف رهبر این بود که   روحانی نتواند ازحضور مردم در پای صندوق‌های رای به عنوان مستمسکی برای چانه‌زنی و تبلیغات سیاسی استفاده کند اما روحانی دوباره تاکید کرد ما به چه دلیل پای صندوق آرا آمدیم و این همه شور ایجاد کردیم؛ این برای آینده ملت بود، نه صرفا انتخاب این یا آن آقا. اصل موضوع بحث این بود که شرایط کشور و مردم ما بهتر شود.

فی‌الواقع حرف روحانی این است که مردم به راه و چشم اندازی که از آینده کشور ترسیم کرده‌ام رای داده‌اند و من هم باید آن راه را پیگیری کنم . طبیعی است که این مسیری پر سنگلاخ برای روحانی خواهد بود  و در روزهای اینده این مجادله ادامه پیدا خواهد کرد .

اما بخش مهم دیگری که روحانی به انتقاد پرداخت مربوط به مسائل اقتصادی بود که حمله سنگینی به فعالیت اقتصادی سپاه کرد و به این ترتیب پاسخ آنها را درمورد نسبت دادن اظهارات کذب به وی در  مورد پرتاب موشک در حوزه اقتصاد داد.

روحانی در مورد سیاست‌های خصوصی‌سازی به نقد سیاست‌های اعمال شده در دولت احمدی‌نژاد پرداخت که خصوصی سازی واقعی نبوده و فقط  ۱۳ درصد از آن به بخش خصوصی واقعی منتقل شده است. او شاه‌بیت انتقادش را اینگونه مطرح کرد که "ابلاغ سیاست‌های اصل ۴۴  برای این بود که اقتصاد به مردم واگذار شود و دولت از اقتصاد دست بکشد، اما ما چه کار کردیم؟ بخشی از اقتصاد دست یک دولت بی تفنگ بود که آن را به یک دولت با تفنگ تحویل دادیم، این اقتصاد و خصوصی‌سازی نیست. از آن دولتی که تفنگ نداشت می‌ترسیدند چه برسد به اینکه اقتصاد را به دولتی دادیم که هم تفنگ دارد و هم رسانه را در اختیار دارد و همه چیز دارد و کسی جرأت ندارد با آنها رقابت کند."

• روحانی و پردازش مانع سرمایه گذاری و رقابت اقتصادی

روحانی در اینجا به معضل مهمی در اقتصاد ایران اشاره می‌کند و آن هم انتقال مالکیت بنگاه‌های و موسسات اقتصادی دولتی به سپاه پاسداران به اسم خصوصی سازی که عملا هم منابع اقتصادی درآمدزا را از دست دولت خارج می‌کند مانند شرکت مخابرات و هم این نهادها برای گرفتن کنترل انحصاری بنگاه‌های اقتصادی با ارعاب وتهدید امنیتی و دستگیری فعالان اقتصادی توسط اطلاعات سپاه و هم جوسازی از طریق رسانه و خبرگزاری‌هایی که در اختیار دارند امکان هرتوع رقابت اقتصادی و سرمایه‌های خصوصی در بازار ایران را از بین می‌برند و اقتصاد را با بحران مواجه می‌سازند.

روحانی به خوبی دریافته است که بخش خصوصی داخلی و حتی خارجی در فضایی که بنگاه‌های رقیب با رانت سیاسی و امنیتی فضا را قبضه کرده‌اند وهر نوع رقیبی را در نه در قواعد بازی اقتصادی بلکه در حوزه امنیتی از میدان به‌درمی‌کنند، کسی حاضر به ریسک سرمایه‌گذاری سنگین نخواهد بود. گزارش‌های منتشره ازسوی موسسات کنترل ریسک برای سرمایه‌گذاری خارجی در ایران نیز عمدتا به این موضوع توجه و اشاره کرده‌اند. سرمایه‌های خصوصی ایران نیز در عمل متوجه شده‌اند در قراردادهای بزرگ یا باید کمپانی زیر مجموعه سپاه و یا ستاد فرمان اجرایی شوند و یا با روش‌های غبراقتصادی آنها را ازدور خارج خواهند کرد. دستگیری سرمایه‌داران بخش خصوصی توسط اطلاعات سپاه تحت عنوان دستگیری مفسدان اقتصادی و بدهکاران بانکی از جمله این نمونه‌هاست.

اما روحانی چگونه میتواند این مانع را به عقب براند؟ چون با وجود چنین موانعی او نمی‌تواند گام‌های بزرگی در اقتصاد  بردارد.

معمولا سپاه پاسداران سعی می‌کند که در این حوزه به پاسخگویی نپردازد چون این حوزه منافع مردم است و حساسیت زیاذی روی آن وجود دارد و با تصویر ایثارگونه‌ای که می‌خواهند از خود ارایه دهند فاصله زیادی دارد. لذا حملات و پاسخ آنها با روش‌های دیگری صورت می‌گیرد که حمله گروه فشار به رییس جمهور درراهپیمایی روز قدس و مقایسه او با بنی صدرازجنس این پاسخ‌ها است.