سیستم گرمایشی ۸۳ هزار کلاس درس «غیراستاندارد» است. این گفته محمدتقی نظرپور معاون آموزش و پرورش و رئيس سازمان نوسازي، توسعه و تجهيز مدارس كشور است .

او از نبود سیستم گرمایشی غیراستاندارد در ۸۳ هزار کلاس درس در داخل کشور خبر می‌دهد و می‌گوید: در حال حاضر مدارس نوساز به وسایل و تجهیزات ایمنی استاندارد مجهز هستند اما ما هنوز نتوانستیم برای مدارس قدیمی این تجهیزات را تامین کنیم.
به گزارش ایسنا، بنابر توضیحات داده شده از سوی نظرپور، تامین وسایل و تجهیزات ایمنی مدارس قدیمی‌تر نیازمند تامین اعتبار است و اگر بودجه لازم برای آن تامین شود می‌توان نسبت به این مهم اقدام کرد.

معاون آموزش و پرورش می‌گوید که تمهیدات در نظر گرفته شده برای استانداردسازی مدارس کافی نیست. به گفته این مقام مسئول در حال حاضر ۳۰ هزار کلاس درس در سال جاری استانداردسازی شده، اما هنوز برای ۸۳ هزار کلاس دیگر اقدامی صورت نگرفته است.
نظرپور در خصوص چگونگی بکارگیری سیستم گرمایشی در مدارس گفت: تمام تلاش ما این است که درهنگام توسعه و تجهیز مدارس سوخت به داخل کلاس برده نشود.
او در این رابطه تشریح کرد: در سیستم گرمایشی نوین، سوخت به داخل موتورخانه برده می‌شود و پس از گرم شدن آب در موتورخانه، آب گرم را به داخل کلاس‌های درس هدایت کنیم که کمترین خطرات احتمالی را  در پی داشته باشد. در واقع باید سوخت سیستم گرمایشی را از کلاس درس به موتورخانه‌ها ببریم.
نظرپور با اشاره به سیستم ایمنی "HSE" که مربوط به سلامت ایمنی می‌شود گفت: این سیستم در حال حاضر در مدارس جدید اجرا  می‌شود که بخشی از آن به ایمنی در برابر حریق باز می‌گردد. وسایل و تجهیزات ایمنی در مدارس نوساز فراهم است، اما برای مدارس قدیمی باید تمهیداتی فراهم کنیم تا دچار مشکل نشویم. هرچند باید توجه داشت که تامین وسایل و تجهیزات ایمنی نیازمند تامین اعتبار است و اگر بودجه لازم برای آن  تامین شود می‌توانیم نسبت به این مهم اقدام کنیم.
آتش‌سوزی در مدارس ایران به دلیل نبود سیستم گرمایشی استاندارد یکی از حوادث تلخی است که هرازگاهی در مناطق محروم و یا مدارس غیراستاندارد رقم می‌خورد.
بهمن سال ۱۳۷۶ آتش سوزی در مدرسه شهرستان شفت گیلان یکی از اخباری بود که منتشر شد. یکی از کلاس‌ها آتش گرفت و بچه‌ها در کلاس حبس شدند. حسن امیدزاده که معلم آن مدرسه بود به نجات دانش‌آموزان پرداخت اما نتوانست خودش از معرکه آتش جان سالم به در ببرد. او دچارسوختگی شدید شد و پس از تحمل ۱۵ سال درد و رنج ناشی از سوختگی شدید تیرماه سال ۹۱ در سن ۵۸ سالگی درگذشت.
آبان ۱۳۸۳، مدرسه روستای سفیلان در لردگان استان چهارمحال بختیاری طعمه حریق شد. بخاری نفتی که تنها منبع گرمایشی این کلاس بود دچار آتش‌سوزی می‌شود. ۱۳ دانش‌آموز در کلاس محبوس می‌شوند معلم هراسان بخاری را از کلاس بیرون می اندازد اما گالن‌های موجود نفت در راهروی مدرسه گرفتار آتش میشوند و شعله‌های حریق به داخل کلاس زبانه می کشد.
در این آتش سوزی معلم مدرسه جان خود را از دست داد و دانش آموزان با درصدهای متفاوت سوختگی به زندگی دوباره باز می‌گردند.
آبان ۹۰، آتش سوزی در دبیرستان شبانه روزی وابسته به دانشگاه چابهار،  منجر به مرگ دو دانش آموز و سوختگی شدید سه دانش‌آموز دیگر شد. این آتش‌سوزی به دلیل اتصالی سیم‌های برق خوابگاه دانش آموزان رخ داد.
آتش‌سوزی در مدرسه دخترانه روستای شین‌آباد (از توابع پیرانشهر) نیز یکی از سلسله آتش‌سوزی‌هایی بود که  به دلیل نقص تجهیزات گرمایشی در مدارس ایران  در روز چهارشنبه، ۱۵ آذر ۱۳۹۱ رخ داد.
در این حادثه ۲۹ دانش‌آموز دختر دچار سوختگی شدند که دو نفر از آن‌ها بر اثر شدت جراحات وارده جان خود را از دست دادند. همچنین انگشتان سه تن از دانش‌آموزان به دلیل شدت سوختگی و عدم قبول پیوند قطع شد.

براساس آمار اعلام شده از سوی اداره ثبت و احوال کشور در سال تحصیلی جدید، ۱۲ ميليون و ۲۹۶ هزار و ۷۹۳ دانش آموز  در مدارس کشور مشغول به تحصيل هستند که وزارت آموزش و پرورش در قبال آنان تعهد دارد.