«برای لین» (Pour Line) نام نمایشگاهی است که این‌ روزها برای آنچه «بیان هنری قدرت جسم و ذهن» خوانده شده، در پاریس در جریان است. موضوع این نمایشگاه زنی است که نزدیک پانزده سال است با بیماری سرطان می‌جنگد. این نمایشگاه گروهی آثار هنری متنوعی از عکاسی گرفته تا نقاشی، ویدئو، موسیقی و متن را در بر می‌گیرد. هدف این نمایشگاه شکستن تابویی به نام سرطان است. هنرمندان تلاش کرده‌اند نشان دهند بیماری سرطان تداعی‌کننده‌ ترس، بیچارگی، فلاکت و طرد شدن نیست. این نمایشگاه همچنین با حمایت انجمن‌ ملی مبارزه با سرطان فرانسه (INCA) برگزار شده است.

آثاری که در این نمایشگاه به نمایش درآمده از پانزده عکاس، یک مجسمه‌ساز و یک نویسنده است و از زندگی روزمره زنی است به نام لین که با سرطان دست‌و‌پنجه نرم می‌کند. در این آثار، برخلاف تصور عمومی از سرطان، تصویری از درد و رنج نمی‌بینیم، بلکه تلاش و مبارزه و انرژی مثبت در مقابل یک بیماری سخت را به تصویر می‌کشد.

ژرار بِر (Gérard Berr)، یکی از عکاس‌های این پروژه، درباره شکل‌گیری این نمایشگاه گروهی می‌گوید: «ابتدا ایده این پروژه را لین مطرح کرد. او بعد از ابتلا به سرطان، تصمیم گرفت رابطه‌ای بین مبارزه و هنر ایجاد کند، پس مقابل دوربین عکاسان رفت. با شروع کار، با الکسیا ویک (Alexia Vic) که مدل و مدیر هنری است آشنا شد. الکسیا پانزده عکاس، یک مجسمه‌ساز و یک کارگردان‌ هنری را وارد پروژه مبارزه با سرطان کرد و کار شروع شد.»

موضوع اصلی این پروژه لین و داستان زندگی‌اش است. لین انسانی معمولی نیست و برخوردش با بیماری سرطان کاملا متفاوت است. لین در بروشور نمایشگاه زندگی‌اش را این‌‌گونه شرح می‌دهد: «مبارزه‌ من با سرطان از سال ۲۰۰۳ شروع شد. سرطان پستان. تازه سی ساله شده بودم و دخترانم کم‌سن‌و‌سال بودند. هشت سال پس از بهبودی، بیماری‌ در سال ۲۰۱۱ دوباره عود کرد. علاوه بر درمان سرطان، ناچار شدم تصمیم‌هایی بگیرم که بر زندگی شخصی و عاطفی‌ام تاثیر عمیق داشت. پس از جراحی‌های سنگین و با فرسوده شدن بدنم، در سال ۲۰۱۵، به سرطان کبد مبتلا شدم. تا سرانجام در سال ۲۰۱۷، درمان سرطان سینه به‌ پایان رسید. این‌ بار تصمیم گرفتم به کمک هنر زندگی‌ام را تغییر دهم. این یک روش درمانی واقعی بود که من را نجات داد و به انسانی دیگر تبدیل کرد. تلاش‌هایم، قدرت و خواسته‌هایم باعث شد تا کوه‌ها را بلند کنم و با ناشناخته‌ها روبه‌رو شوم.»

ایجاد رابطه هنری با سرطان برای او و هنرمندانی که با او همراه شدند شبیه راهی پرپیچ‌و‌خم مثل نقشه‌ گنج بود. لین مبارزه با بیماری را به انرژی مثبت تبدیل کرد، مبارزه با احساس بدبختی، مبارزه با ناامیدی، یک مبارزه جسمی و روحی که حاصلش نشاط و آرامش بود، محصولی که معمولا شخصیت‌های بزرگ با گذراندن تجربه‌های تلخی مانند این و پیمودن این راه، به آن دست پیدا می‌کنند. او با عکاسی و نقاشی هنر‌درمانی کرد و توانست از بیماری فراتر برود و تولدی دوباره را تجربه کند. لین حالا با روش مبارزه آمیخته با هنر، به نماد مبارزه با سرطان تبدیل شده است.

هر یک از عکاس‌ها از دریچه شخصی خود به لین نگاه کرده‌اند. تنها سوال مشترک بین همه آن‌ها این بوده که لین چه کسی است. هر یک با سبک و جهان‌بینی هنری خود، بخشی از نقاط قوت، ضعف، موفقیت و مشکلات زندگی لین را به نمایش در‌آورده‌اند و جنبه‌های مختلفی از او را نشان داده‌اند. هر یک از این هنرمندان سبک و نگاه خود را داشته‌اند و نتیجه شگفت‌انگیز از آب درآمده است. نمایشگاه در واقع بازتابی است از برخورد آن‌ها با لین. جمعی بودن این نمایشگاه سبب شده است پاسخ‌های هنری متنوع به این مبارزه و پیام این نمایشگاه به روش‌های متفاوتی ابراز شود. نمایشگاه «برای لین» مثال بسیار خوبی برای هنر‌درمانی است. لین در این مبارزه می‌خواهد پیام روشنی را به گوش کسانی برساند که با این مشکل مواجه‌اند: «جنگیدن، لذت از زندگی و ادامه دادن.»

سرطان یک بیماری جهانی است و این روزها، افراد بسیاری با آن درگیرند. این نمایشگاه سعی کرده است نگاهی هنری به این بیماری داشته باشد و به مخاطب بگوید سرطان را مترادف با ترس، گوشه‌گیری و انزوا نداند. در این نمایشگاه تلاش شده است تابو‌شکنی شود و به بیماران فرصتی داده شود تا از منظر دیگری با بیماری‌شان مواجه شوند. از دیگر اهداف برگزارکنندگان آگاهی‌رسانی عمومی است و تاکید بر این نکته‌ مهم که مبارزه باید جایگزین ناامیدی شود.