دانشمندان بر این باورند که مواد شیمیایی خانگی ممکن است باعث بروز نوعی سرطان تهاجمی پستان شود. 

به گفته پژوهشگرانی که نتیجه بررسی‌هایشان را در کنفرانس سالانه انجمن متابولیسم و غدد درون‌ریز ارائه دادند، شوینده‌ها، مواد ضدعفونی‌کننده، داروهای تجویزی و آلاینده‌های صنعتی جزو این مواد محسوب می‌شوند. البته هنوز سایر پژوهشگران مطالعات آن‌ها را بررسی نکرده‌اند. 

متخصصان توضیح داده‌اند که این پژوهش ممکن است به کشف روش‌های درمانی جدید برای درمان نوعی سرطان پستان موسوم به سرطان سه‌گانه‌ منفی منجر شود و لازم نیست مردم به‌خاطر مواد شیمیایی که در خانه‌شان دارند نگران شوند. 

سرطان پستان‌ سه‌گانه‌ منفی، ۱۰ تا ۲۰ درصد سرطان‌های پستان را شامل می‌شود. در آمریکا، معمولا زنان زیر ۵۰ سال و آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار‌ و لاتین‌تبار به آن مبتلا می‌شوند. سرطانِ نزدیک به ۷۰ درصد افرادی که در اثر جهش ژنی BRCA1 به سرطان سینه مبتلا شده‌اند از نوع سه‌گانه‌منفی (Triple-negative breast cancer) است.

این نوع سرطان تهاجمی‌تر از انواع دیگر است و سخت‌تر نیز درمان می‌شود. از آن‌جا که در این نوع سرطان تومور از هورمون‌های استروژن و پروژسترون یا پروتئین HER2 تغذیه نمی‌کند، دانشمندان این نام را برای آن انتخاب کرده‌اند. بنابراین این نوع سرطان به هورمون‌درمانی یا سایر روش‌هایی که گیرنده‌های HER2 را هدف قرار می‌دهند واکنشی نشان نمی‌دهد و در عوض، از شیمی‌درمانی، پرتو‌درمانی و جراحی استفاده می‌شود. 

در حال حاضر، تنها روش برای درمان سرطان پستانِ سه‌گانه‌ منفی شیمی‌درمانی است که چندان اثربخش نیست. از این رو، کشف روش‌های درمانی جدید به‌شدت ضروری است.

پژوهشگران بریتانیایی برای کشف عوامل احتمالی دخیل در بروز این بیماری و روش‌های درمانی جدید، گیرنده‌های هسته‌ای را مطالعه کردند. این گیرنده‌های محیطی به کنترل بافت سلول‌های پستان کمک می‌کنند و هورمون‌هایی مثل استروژن و پروژسترون آن‌ها را فعال می‌کند. به عقیده دانشمندان، ممکن است مواد شیمیایی اطراف ما باعث فعال شدن این گیرنده‌ها شود و سرطان پستان عملکرد آن‌ها راتغییر می‌دهد. 

دانشمندان گیرنده‌های هسته‌ای ۱۶۸ نمونه از بافت‌های سرطانی و سالم پستان را با یکدیگر و با نتایج مطالعات پیشین مقایسه کردند. آن‌ها به دنبال این بودند که در گیرنده‌های سرطانی سه‌گانه‌ منفی الگوی واحدی بیابند.

یافته‌های این گروه پژوهشی نشان می‌دهد بسیاری از گیرنده‌های هسته‌ایِ موجود در نمونه‌های سرطانیِ بافت پستان کنش‌های متفاوتی دارند. آن‌ها با استفاده از یک مدل رایانه‌ای، شوینده‌ها، مواد ضدعفونی‌کننده، آلاینده‌های صنعتی و داروهای تجویزی خاصی را شناسایی کردند که می‌توانند این گیرنده‌ها را فعال کنند یا شیوه عملکردشان را تغییر دهند. 

لورا متیوز (Laura Matthews)، یکی از اعضای این تیم پژوهشی و متخصص سرطان پستان و گیرنده‌های هسته‌ای از دانشگاه لیدز، می‌گوید: «در حال حاضر، داریم بررسی می‌کنیم چگونه این مواد شیمیایی محیطی رفتار سلول‌های طبیعی پستان را تغییر می‌دهند تا بفهمیم چگونه احتمال دارد به سمت سرطانی شدن بروند. در ضمن، داریم آزمایش می‌کنیم ببینیم آیا استفاده هم‌زمان از ترکیب‌های دارویی که گیرنده‌های هسته‌ای را هدف می‌گیرد از سرطان پستان سه‌گانه‌ منفی پیشگیری می‌کند یا درمان موثری است یا خیر. هدف ما کاهش تعداد مبتلایان به سرطان پستان و ارائه روش‌های درمانی جدید است.»

ایمی هِرست (Amy Hirst)، از دفتر اطلاعات سلامت موسسه خیریه پژوهش‌های سرطان بریتانیا، به نشریه نیوزویک گفت: «چنین پژوهش‌هایی مهم‌اند، چرا که کمک می‌کنند در مورد عوامل خطرزا در ابتلا به سرطان پستان و روش‌های درمانی جدید بیشتر بدانیم.» هرچند پژوهشگران برخی مواد شیمیایی را در بروز سرطان پستان دخیل دانسته‌اند، هرست تاکید می‌کند محصولاتی که در کشورهایی مانند بریتانیا به بازار عرضه می‌شوند، از لحاظ ایمنی و سلامت به‌دقت کنترل شده‌اند.

او در ادامه افزود: «در این پژوهش چگونگی تاثیر مستقیم مواد شیمیایی روی افراد بررسی نشده‌ است و تنها بر مبنای پیش‌بینی‌های رایانه‌ای است. پس به‌جای این‌که نگران چیزهایی باشید که روزانه در خانه استفاده می‌کنید، بهترین کار برای کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان این است که وزنتان را متعادل نگه دارید و مصرف الکل را کاهش دهید.» 

منگش تورَت (Mangesh Thorat)، متخصص پیشگیری از سرطان در کینگز کالج لندن، در این زمینه می‌گوید: «هرچند این پژوهش مقدماتی در حال حاضر نتیجه بالینی نداشته یا بر بخش سلامت عمومی اثر نمی‌گذارد، با این حال راه‌های پژوهشی تازه‌ای در مورد علل بروز نوع خاصی از سرطان سینه باز می‌کند و پاتوژن‌هایی که شناسایی شده‌اند، اگر در پژوهش‌های بیشتر تایید و اثبات شوند، می‌توانند به درمان این نوع سرطان کمک کنند.»