محمود صادقی نماینده اصلاح طلب تهران گفته است که برای هدایت وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، تاکنون ده نفر به رهبر نظام  پیشنهاد شده، که تاکنون هیچ کدام از آنها مورد موافقت رهبری واقع نشده اند.

حسن روحانی طبق توافقی که با رهبر ایران از قبل کرده، فهرست چند نفره ای را به دفتر رهبری ارائه داده که هیچکدام مورد تایید واقع نشدند. از جمله رضا فرجی دانا که اصلاح طلبان به دنبال انتصاب وی بودند. حتی سرپرست کنونی وزارت علوم که زمانی در کلاس های درس رهبری نیز حضور می یافته، مورد تایید رهبری واقع نشده است. این اقدام روحانی مورد انتقاد علی مطهری نیز قرار گرفته و وی گفته است: "چه نیازی است که رییس جمهور لیست کاندیداها را از قبل در اختیاررهبری قرار دهد؟ او [رییس جمهور] که نمی تواند همه را راضی کند". ولی واقعیت این است که بعد از نارضایتی رهبر و دلخوریهای پیش آمده در انتخابات ازمواضع و سخنان روحانی که به هشدارصریح رهبر به  روحانی در مورد  "بنی صدری شدنش" و دستگیری برادرش انجامید، او که سودای تداوم حضورش در قدرت را در سر می پرواند، چالش بارهبری رابه کنار گذاشت و درتغییرموضعی بسیار آرام، توافقاتی را با رهبر به انجام رساند که بتواند کارهایش را بدون مزاحمت نهادهای قدرت به پیش ببرد که گرفتن تایید نامزدهای وزرات قبل از معرفی به مجلس از آن جمله بود.

درآخرین تحول نیز، به نظر می رسد که روحانی، منصور غلامی راکه دکترای باغبانی دارد ودرحال حاضرریاست دانشگاه بوعلی سینای همدان را به عهده دارد، را برای این سمت نامزذ کرده، که مورد موافقت رهبر واقع شده است . انتخاب  دکترغلامی که مدیر متوسطی است، وهنوز به روالهای سیاسی در تهران نیز آشنا نیست، گزینه ای نیست  که بتواند وعده هایی را که روحانی قبل از انتخابات در ملاقات با گروه های دانشجویی وعده داده بود واز آنها خواسته بود در انتخابات مشارکت بیشتری داشته باشند محقق سازد.   

برای رهبر ایران همواره وزارت علوم ازحساسیت ویژه ای برخوردار بوده است. آیت الله خامنه ای به مساله دانشگاهها توجه ویژه داشته، و هراز چند سالی نیز بخاطر اینکه دانشگاهها هنوزآن گونه که او مد نظرش هست اسلامی نشده اند، مسئولین را مورد انتقاد قرار می دهد.

در این میان، مرگ هاشمی رفسنجانی، این امکان را برای رهبر ایران فراهم آورد که دانشگاه آزاد را بطور کامل از سیطره و حضور هاشمی رفسنجانی و هوادارانش واعضا هیات موسس از جمله سید حسن خمینی بیرون بکشد و با انتخاب فرهاد رهبر در دانشگاه آزاد مجموعه اقداماتی را که در دانشگاه تهران به انجام رسانده بود در این دانشگاه نیزبرای جایگزینی نظم جدید به انجام برساند .

برای  آیت الله خامنه ای کاراکتروزیرعلوم و نحوه ارتباطش با نهادهای قدرت حائز اهمیت است و بدلایل مختلف معتقد است آینده مدیریتی و فرهنگی سیاسی نظام به کنترل و مدیریت همه جانبه و مقتدر دانشگاه ها و تغییر جهت فرهنگی آنها بستگی دارد. بخشی ازمهمترین دلائل وی عبارتند از :

• الف- تربیت اساتید و تزریق نسل حزب اللهی اساتید به دانشگاه ها   

رهبرایران معتقد است که آینده نظام در دانشگاه ها رقم می خورد. برای آنکه دانشگاه محل تولید علم و تربیت مدیران نظام است. ازاین بابت، نقش اساتید بسیار کلیدی است و هیات های علمی باید ترکیبشان به نفع اساتید هوادار نظام تغییر یابد. زیرا اگر اساتید، مخالفت جدی با نظام داشته باشند و حضور اساتید حزب اللهی و متعهد به نظام در دانشگاه ها کمرنگ باشد، تربیت نسلی که مد نظر رهبر برای تداوم سیستم می باشد با مانع روبرو می شود.

به همین دلیل هم تزریق سه هزار نفر بورسیه اساتید دردوره احمدی نژاد به توصیه رهبر انجام شد. با روی کارآمدن روحانی درسال ۹۲، وزارت علوم ابتداً می خواست به لغو بورسیه ها اقدام کند که با عتاب مستقیم رهبر روبرو شدند و مساله به کلی کنار گذاشته شد .

در فضای جدید نیز، نامزد احتمالی وزارت، که می داند تایید اش از سوی رهبری انجام گرفته است، سعی می کند توصیه های رهبری را در حوزه های مختلف در وزارت علوم محقق سازد، که البته این مساله می تواند به نارضایتی دانشجویان و اصلاح طلبان در دانشگاه ها منجر شود.

ولی علیرغم این پیشبرد برنامه ها در مورد اساتید، اهمیت راهبردی برای نهاد رهبری و آینده نظام دارد.  

• ب- استفاده از برند اساتید در بسیج های سیاسی

از آنجا که دانشگاه ها و اساتید آن جزو گروههای مرجع به شمارمی روند، داشتن شمارزیادی از نامهای اساتید درکمپین های سیاسی در حمایت از نظام هرچند که ممکن است در عمل نتواند در بسیج سیاسی موفق عمل کند، اما از لحاظ تبلیغاتی می تواند گروههای اجتماعی را سردر گم کند و درعین حال برای هواداران نظام اعتماد به نفس بیشتری ایجاد کند .  

• ج- کنترل و مدیریت فضای دانشگاه

دانشگاه همیشه یکی ازکانونهای تغییرات سیاسی در ایران به شمار می رفته است. لذا مدیریت و کنترل فضای دانشگاه ها، چه ازجنبه سیاسی و چه ازجنبه اجتماعی  بسیار حائز اهمیت است. ازطریق وزیرعلوم، هم تغییرات مورد نظر درمدیریت دانشگاه ها می تواند انجام شود،  وهم فضای سیاسی و ارتباطاتی دانشجویی دانشگاه ها مورد کنترل قرار می گیرد و اجازه داده نمی شود که مخالفان واصلاح طلبان بتوانند هژمونی نظرات اکثریت دانشجویان را که ناراضی و مخالف سیاسی و اجتماعی هستند را به فضای عمومی دانشگاه منتقل کند. همچنین، با شعار دانشگاه مهد علم است نه سیاست، به نوعی فضای غیر سیاسی را به دانشگاه ها تسری دهند و از مشکلات و خطرات امنیتی کمپین های سیاسی دانشجویی مانند سالهای ۷۶-۸۳ در امان بمانند.

حضور گروه خاصی از دانشجویان در افطاریهای رهبر ایران که برای دانشجویان دانشگاه ها ترتیب داده شده است، به خوبی نشانگر آن است که حاکمیت چه گروه هایی از دانشجویان را به رسمیت می شناسد.

درمجموع، با کنترل دانشگاه آزاد و نیز مدیریت کنترل شده وزارت علوم، موقعیت ممتازی برای نهاد رهبری در غیر سیاسی کردن دانشگاه ها وارتقا موقعیت اساتید ودانشجویان هوادار نظام فراهم آمده است که می تواند در خنثی سازی دانشگاه ها در تغییرات سیاسی آینده نظام نقش موثری ایفا کند.

این نکته قابل تأمل است که بسیاری از شخصیتهای سیاسی، فرهنگی وعلمی کشور، در دوران پهلوی و سپس جمهوری اسلامی از دانشگاه هایی فارغ التحصیل شدند که رژیم اسلامی از همان آغاز کمر به نابودیشان بسته بود. با این همه، رژیم دراسلامیزه کردن دانشگاه ها شکست خورده است. رژیم در ۳۸ سال، هنوز نتوانسته خطیبی در سطح راشد و دکتر بهبهانی و دکتر مهاجرانی و مداحانی در سطح سید جواد ذبیحی، روضه خوان هایی در حد عرفان و افتخار الواعظین و جندقی ترتبیت کند. حوزه را از مراجع برجسته ای، چون شریعتمداری و گلپایگانی و مرعشی و خونساری خالی کرده است. این رژیم، بطور قطع در رویارویی با دانشگاه ها و مدارس علمی کشور شکست سختی را تجربه می کند و تلاشهای آیت الله خامنه ایی، برای تبدیل دانشگاه ها به حوزه را به جایی نخواهد برد.