معلمان در شهرهای مختلف ایران در اعتراض به وضعیت معیشتی، سیاست‌های خصوصی‌سازی آموزش و پرورش، سرکوب امنیتی و اجرای طرح معلم تمام وقت  تحصن کردند.

این تحصن روز سه‌شنبه ۲۲ آبان‌ماه به دعوت شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران آغاز شده و قرار است روز آینده هم ادامه پیدا کند.

این تشکل در بیانیه‌اش از معلمان دعوت کرده تا در این دو روز از رفتن به کلاس‌های درس خودداری کرده و در دفتر مدارس تحصن کنند.

در این بیانیه از معلمان خواسته شده «در فضای مجازی برای تبلیغ تحصن استفاده کرده و از فرصت زنگ تفریح در روزهای منتهی به تحصن برای گفتگو با همکاران و دعوت به تحصن استفاده نمایند».

شورای هماهنگی در بیانیه‌اش خطاب به دولت و مجلس و قوه‌قضاییه ایران گفته‌:‌«نهادها و دستگاه‌های زیر مجموعه شما بهتر از هرکس می‌دانند مطابق اصل۲۶ و ۲۷ قانون اساسی، تشکل‌های صنفی و شورای هماهنگی قانونی و دارای مجوزاند و اعتراض حق معلمان است. اگر امروز رسانه‌های برون‌مرزی صدای معلمان را منعکس می‌کنند به این دلیل است که شما صدای ما را خفه می‌کنید. صداوسیما به‌عنوان رسانه به‌اصطلاح ملی برای ترویج و تبلیغ برنامه‌های ضدآموزشی در اختیار و اجاره‌ مافیای آموزشی و کنکور است و هرگز توجهی به خواست و مطالبات معلمان ندارد و هر وقت هم خبری را بازتاب داده یا برای پرتوقع جلوه دادن معلمان بوده یا به دنبال تسویه حساب سیاسی با جناح مقابل بوده است.»

این تحصن، دومین اعتصاب معلمان از آغاز سال تحصیلی جدید است. آنها در روزهای ۲۲ و ۲۳ مهرماه هم در کلاس‌های درس حاضر نشدند.

این اقدام اعتراضی به بازداشت شدن تعدادی از فعالان صنفی معلمان در شهرهای مختلف منجر شد و عده‌ای از معلمان هم به نهادهای امنیتی و قضایی احضار شدند.

وزارت آموزش و پرورش به تحصن دو روزه مهرماه واکنشی نشان نداد و محمد بطحایی وزیر آموزش و پرورش از گفت‌وگو با معلمان خودداری کرد.

معلمان ۲۰ اردیبهشت سال جاری هم مقابل ساختمان سازمان برنامه‌وبودجه تجمع اعتراضی برگزار کردند. این تجمع به دستگیری شماری از آنها انجامید.

در حال حاضر دست‌کم شش معلم ایرانی در زندان هستند. محمد حبیبی، محمود بهشتی لنگرودی، اسماعیل عبدی، محمد ثانی، روح‌الله مردانی و بختیار عارفی از جمله معلمانی‌اند که به دلیل فعالیت‌های صنفی در زندان به سر می‌برند.