بر اساس تازه‌ترین گزارش سالانه سازمان حقوق بشر ایران، دست‌کم ۲۶۷ مورد حکم اعدام در سال ۲۰۲۰ در ایران اجرا شده که بیشترین تعداد اعدام در میان کشورهای جهان نسبت به جمعیت‌شان بوده است. 

این گزارش، سیزدهمین گزارش سالانه اعدام در ایران است که از سوی این سازمان و همچنین با همکاری سازمان «با هم علیه مجازات اعدام» انجام شده است.

آمار اعدام در ایران در سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۱۸، به ترتیب ۲۸۰ نفر و ۲۷۳ نفر بود؛ این در حالی است که در این سال‌ها همواره حدود سی درصد اعدام‌ها به صورت رسمی اعلام شده است.

در گزارش تازه سازمان حقوق بشر ایران، با ارزیابی و تجزیه و تحلیل روند مجازات اعدام در سال ۲۰۲۰ در ایران، تاکید شده که با وجود همه‌گیری کووید-۱۹، مقام‌های جمهوری اسلامی مانند سال‌های گذشته به اجرای احکام اعدام ادامه داده‌اند. 

همچنین در این گزارش آمده جمهوری اسلامی از مجازات اعدام به عنوان ابزاری برای سرکوب بسیاری از مخالفان سیاسی خود، از جمله شهروندان معترضان، اقلیت‌های قومی و روزنامه‌نگاران استفاده کرده است.

سازمان حقوق بشر ایران اعلام کرد در سال ۲۰۲۰ ایران تنها کشوری بود که اعدام کودک-مجرمان را ادامه داد و  چهار کودک-مجرم در میان اعدام‌شدگان این سال بوده‌اند.

این سازمان اضافه کرد در این سال، دست‌کم ۹ زن، دو نفر در ارتباط با اعتراضات سراسری، یک نفر بر اساس اتهامات مربوط به راه‌اندازی کانال خبری-سیاسی در رسانه‌های اجتماعی، یک نفر به دلیل مصرف نوشیدنی‌های الکلی و حداقل ۳۸ نفر بر اساس احکام صادره توسط دادگاه‌های انقلاب اعدام شدند.

با این حال این سازمان اضافه کرد مردم ایران از اقدامات حکومت در این زمینه خسته‌ شده‌اند، حمایت عمومی از مجازات اعدام به شدت کاهش یافته و در مخالفت با مجازات اعدام در سال ۲۰۲۰، کارزار گسترده «#اعدام_نکنید» در شبکه‌های مجازی میلیون‌ها‌ تن‌ را به خود جذب کرد. 

همچنین در همین سال، میزان بخشش در جرایم قتل عمد و تبدیل آن به قصاص، به طرز قابل توجهی افزایش یافت. به طوری که در سال ۲۰۲۰ خانواده قربانیان، دست‌کم ۶۶۲ زندانی محکوم به قصاص را بخشیدند. این آمار در سال قبل از آن، ۳۷۴ مورد بود. 

محمود امیری‌مقدم، مدیر سازمان حقوق بشر ایران، گفت: «مقام‌های جمهوری اسلامی از مجازات مرگ برای هراس‌افکنی در میان مردم استفاده می‌کنند تا قدرت را حفظ کنند.»

او ادامه داد: «اما اعتراضات سال‌های اخیر نشان داد که نه‌تنها احساس ترس در میان مردم رنگ باخته، بلکه خشم آن‌ها را نسبت به اعدام‌ها برانگیخته است.»