مسیح علینژاد در مصاحبه با ایراناینترنشنال: کم نمیآورم تا به جمهوری اسلامی برای گروگانگیری بعدی چراغ سبز ندهم
مسیح علینژاد، روزنامهنگار ایرانی ساکن آمریکا، چند ساعت پس از افشای طرح ربودن او به دست ماموران اطلاعاتی جمهوری اسلامی، در گفتوگو با ایراناینترنشنال گفت: «اگر من کم بیاورم به جمهوری اسلامی چراغ سبز نشان دادهام که بیا گروگان بعدی را بگیر.» او همچنین تاکید کرد مصممتر شده تا به دولتهای غربی درباره نقض حقوق بشر در ایران و مذاکره با جمهوری اسلامی هشدار بدهد.
علینژاد در این گفتوگو درباره پیشینه تهدیدها علیه خود اظهارات داشت که بیش از هشت ماه پیش ماموران افبیآی با حضور در خانه او از در خطر بودنش خبر دادند و گفتند که از سوی ماموران جمهوری اسلامی تحت تعقیب است.
این روزنامهنگار با اشاره به تهدیدهای فزاینده علیه او به ویژه پس از اعدام روحالله زم گفت: «من به آنها [ماموران افبیآی] گفتم که این همه من تهدید میشوم و اینها برای من جدی نیست. ولی وقتی که آنها عکس به من نشان دادند و دیدم [ماموران جمهوری اسلامی] در زندگی شخصی من هستند و عکسهایی گرفتند، موهای تنم سیخ شد.»
علینژاد گفت: «هم ترسناک بود و هم از لحاظی احساس کردم من چه کار کردم که آنها [ماموران جمهوری اسلامی] این قدر ترسیدهاند که آدم استخدام کردهاند، کارآگاه خصوصی استخدام کردهاند که بیاید اینجا در نیویورک از زندگی من، از مسیر رفتوآمدم، از لحظه به لحظه، از دوستانم فیلم و عکس تهیه کنند.»
علینژاد همچنین درباره محدودیتهایی که در این مدت برایش آمده گفت که افبیآی به او هشدار داده بود که حتی نمیتواند در باغچه خانهاش حضور داشته باشد. او سه بار به خانه امن منتقل شد، همچنین اجازه سفرهای خارجی نداشت و مهمانیهایش نیز تحت تاثیر قرار گرفته بود.
با این حال او تاکید کرد: «من همیشه پیش خودم فکر کردهام که اگر بخواهم یک عمر در ترس زندگی کنم، جمهوری اسلامی موفق میشود.»
او ادامه داد: «یک روز که دوازده پلیس در اتاقی دورم جمع بودند به آنها گفتم عادت ندارم دوازده پلیس دورم باشند و فقط بخواهند مراقبت کنند. ما ایرانیها وقتی پلیس میبینیم یا میخواهند شکنجهمان کنند یا میخواهند آزارمان دهند یا میخواهند کتکمان بزنند یا میخواهند زندانیمان کنند.»
این روزنامهنگار همچنین اضافه کرد که هربار که خانه امن را تغییر میداد، نیروهای اطلاعاتی جمهوری اسلامی مکان جدید او را شناسایی میکردند.
علینژاد همچنین گفت افبیآی توانسته بود کسی که از سوی ماموران جمهوری اسلامی برای عکاسی از او استخدام شده بود را به استخدام خود درآورد و او ماموریتهایش را به اطلاع افبیآی میرساند.
این روزنامهنگار مخالف جمهوری اسلامی، برادرش در ایران را به عنوان اولین عامل در خنثی شدن طرحهای جمهوری اسلامی برای ربایش خود معرفی کرد و گفت: «برادرم جلو این که میخواستند مرا به ترکیه ببرند ایستاد، خبررسانی کرد و به من گفت و برای همین هم بازداشتش کردند. اولین توطئهای که خنثی شد آنجا بود و ای کاش یک نفر هم به روحالله [زم] میگفت که چه خبر است.»
علینژاد گفت: «باور کردنی نیست که جمهوری اسلامی از چه شیوههایی به تک تک فعالانی که ازشان خوشش نمیآید نزدیک میشود تا به ایران ببرد اعدام کند و رعب و وحشت ایجاد کند.»
او درباره هدف جمهوری اسلامی از ربودن مخالفانش در خارج از کشور گفت: «من اول فکر میکردم که اقداماتی مثل اعدام روحالله زم یا ربودن جمشید شارمهد فقط برای ایجاد رعب و وحشت در میان فعالان خارج کشور است. ولی اکنون فکر میکنم که آنها دارند یک جور زورآزمایی میکنند. به مردم میگویند که برای ما مهم نیست که دولتها و جامعه جهانی چه میگویند.»
علینژاد تاکید کرد: «به همین دلیل است که اکنون در مرحلهای قرار گرفتهایم که به جای این که فقط جمهوری اسلامی را محکوم کنیم باید کشورهای غربی را هم محکوم کنیم زیرا به همین راحتی در خاک آنها این اقدامات صورت میگیرد.» او با انتقاد از پلیس فرانسه گفت: «چرا جلو روحالله [زم] را نگرفتند که سفر نکند؟»
علینژاد همچنین از دولتهای غربی انتقاد کرد که با وجود اقدام علیه شهروندانشان، حاضر به گفتوگو با ایران هستند. او گفت که جمهوری اسلامی امیدوار است بتواند با «زورآزمایی» و «قلدری» جامعه جهانی را تسلیم کند و به پای میز مذاکره بکشاند.
این فعال مدنی و حقوق بشر همچنین گفت: «ما یک وظیفه فراتر داریم؛ این که دولتها و سازمانهای جهانی را مسئول بدانیم که حق ندارند با حکومتی که مثل داعش گروگان میگیرد گفتوگو کنند.»
مسیح علینژاد تاکید کرد که هر چه قدر تعداد قربانیان نقض حقوق بشر از سوی جمهوری اسلامی بیشتر میشود، باید فشار بر کشورهای غربی هم بیشتر شود.
او گفت: «با این کاری که کردند مصممتر میشوم یقه کسی را که اینجا در قدرت است بگیرم که وقتی که آمدند در خاک شما و میخواستند آدمربایی کنند شما نمیتوانید فقط بروید مذاکره کنید و به هیچ وجه حقوق بشر را مد نظر نگیرید.»
این روزنامهنگار ادامه داد: «خیلیها شاید فکر کنند ما [مردم ایران] الان داریم گدایی میکنیم آمریکاییها و غربیها بیایند ما را نجات دهند، [در صورتی که] هیچ کسی بیشتر از خود جمهوری اسلامی اکنون از کشورهای غربی برای کسب مشروعیت گدایی نمیکند.»
او گفت: «ما باید موضوع حقوق بشر را به موضوع خود غربیها تبدیل کنیم و به آنها نشان دهیم که فقط این طور نیست که حکومت ایران گلوله بزند به ۱۵۰۰ نفر در یک اعتراض، فقط این طوری نیست که با موشک شلیک کند به ۱۷۶ مسافر، این حکومت مثل ویروس کرونا میماند، اگر با آن مبارزه نکنید، این اسلامگرایی افراطی، این حکومت دیکتاتوری، در سرزمین خود شما میآید و شما باید در کشور خودتان با آن بجنگید.»
علینژاد از خانواده همه قربانیان نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی خواست که با اتحاد جلو مذاکره با یک حکومت گروگانگیر و قاتل گرفته شود.
او در زمینه آینده فعالیتهای سیاسی خود با توجه به تهدیدهای جمهوری اسلامی گفت: «اگر من اکنون کم بیاورم، به تمامی [خانوادههای قربانیان نقض حقوق بشر در ایران] که در این سالها با آنها حرف زدهام خیانت کردهام.»