نرگس محمدی، نایب رییس کانون مدافعان حقوق بشر، پس از هشت سال و نیم از زندان آزاد شد
نرگس محمدی، نایب رییس کانون مدافعان حقوق بشر، بامداد پنجشنبه ۱۷ مهر از زندان زنجان آزاد شد.
تقی رحمانی، همسر نرگس محمدی، در مصاحبه با ایران اینترنشنال گفت که آزادی او «غافلگیر کننده» بود.
رحمانی به ایران اینترنشنال گفت مقامهای قضایی به خانواده نرگس محمدی اعلام کرده بودند که او ساعت ۱۱ شب آزاد خواهد شد اما پس از آزاد نشدنش، خانواده از رها شدن او ناامید شده بود.
بنابر همین گزارش، ساعاتی بعد که زندانیان نیز خوابیده بودند نرگس محمدی را از خواب بیدار و حدود ساعت سه بامداد او را آزاد کردند.
رحمانی گفت آزادی همسرش در پی آن صورت گرفت که که وکلا به دنبال تجمیع حکمها بودند و بخشی از حکم زندان او که تکراری بوده حذف و مدت زندانش کاهش یافت.
ساعاتی پیش از آن اسماعیل صادقی نیارکی، رییس کل دادگستری استان زنجان، گفته بود که حکم نرگس محمدی با استفاده از قانون کاهش مجازات حبس که اخیرا تصویب شده، تقلیل یافت.
به گفته صادقی نیارکی، نرگس محمدی به ۱۰ سال زندان محکوم شده بود که با استفاده از قانون کاهش مجازات حبس و موافقت دادگاه، میزان حبس او به هشت و نیم سال کاهش پیدا کرد و با پایان محکومیت هشت سال و نیم حبس، از زندان آزاد شد.
نرگس محمدی در سالهای گذشته بارها به دلیل فعالیتهای حقوق بشریاش زندانی شد. در اسفند ۹۸ هنگامی که او در حال گذراندن ۱۶ سال زندان (ده سال قابل اجرا) بود، دستگاه قضایی جمهوری اسلامی برای او دو پرونده جدید تشکیل داد که یکی به خاطر بیانیهها، کلاسها و تحصن اعتراضی او در زندان بود و دیگری به به دلیل شکایت رییس زندان اوین بود که اظهارات او مبنی بر شکنجه و ضرب و جرحش را «افترا» خواند. پس از تشکیل این دو پرونده، نرگس محمدی به زندان زنجان منتقل شد.
تقی رحمانی به ایران اینترنشنال گفت پروندهای که به دلیل تحصن نرگس محمدی در اعتراض به کشتار معترضان آبان ۹۸ تشکیل شد هنوز «نیمه کاره» و وضعیت آن همچنان نامشخص است.
محمدی در ماههای اخیر در زندان به کرونا مبتلا شد، اما تلویزیون ایران فیلمی را از او پخش کرد که وضعیت جسمیاش را مناسب نشان میداد. او پس از آن در نامهای از زندان نوشت که «با سرم و آمپول سر پایم کردند تا فیلم بگیرند».
محمدی در نامهاش همچنین تاکید کرده بود: « من بعد از کشتارهای دی ماه ۹۶ و آبان ۹۸ یک جای دیگر ایستادهام. اصلاحطلبی عهد ما نبود، راهکار ما بود برای عهد دیگری. من به آن عهد وفادارم. و هیچ سر آشتی ندارم.»
تقی رحمانی در گفتوگو با ایران اینترنشنال تاکید کرد که همسرش باید حق داشته باشد از کشور خارج شود و فرزندانش را ببیند. به به گفته تقی رحمانی، نرگس محمدی در پنج سال گذشته فرزندانش را ندیده و آنان نیز تنها یک بار در مرخصی او تصویر مادرشان را دیدهاند.
این فعال حقوق بشر در پنج سال گذشته تنها سه روز به مرخصی اعزام شد. علی و کیانا، فرزندان نرگس محمدی و تقی رحمانی، نزد پدرشان در فرانسه زندگی میکنند و او در دوره زندان بارها به مدت چند ماه از تماس تلفنی با فرزندانش محروم بوده است.
این فعال حقوق بشر در زندان به «آمبولی ریه» و «فلج عضلانی» مبتلا شد.