چهار وزیر پیشنهادی از سوی حسن روحانی رئيس‌جمهوری ایران قرار است هفته‌ آینده به مجلس بروند تا در صورت کسب رای اعتماد نمایندگان وارد کابینه شوند.  با توجه به بالا گرفتن انتقاد نمایندگان از دولت روحانی چندان نمی‌توان به رای اعتماد مجلس به تمام وزیران پیشنهادی امیدوار بود و از همین حالا هم زمزمه‌های مخالفت با بعضی از وزیران پیشنهادی میان نمایندگان شنیده می‌شود. 

نگاهی به سابقه وزیران معرفی شده از سوی روحانی 

وزیر پیشنهادی راه؛ تکنوکراتی با سابقه کار در وزارت‌ دفاع

محمد اسلامی دانش‌آموخته مهندسی راه و ساختمان از دانشگاه دیترویت میشیگان آمریکا در سال ۱۳۵۸ در مقطع کارشناسی و همچنین کارشناس ارشد مهندسی راه و ساختمان از دانشگاه اوهایو آمریکا در سال ۱۳۶۰ است. او سابقه تحصیل در رشته ام‌بی‌ای مدیریت جهانی هوانوردی مشترک دانشگاه رویال رودز کانادا و دانشگاه شریف را هم در کارنامه دارد، اما خود نوشته است که با وجود طی شدن دوره تحصیلی به طور کامل «به دلیل ملاحظاتی مدرک اخذ نگردیده است».

ایسنا در معرفی اسلامی از او به عنوان «مدیری تکنوکرات» یاد کرده است. اسلامی در دهه ۶۰ سابقه حضور در کمیته انقلاب اسلامی و معاونت فرمانده کل این نهاد را به عهده داشته است.  او تا سال ۷۴ معاون مهندسی و طرح‌های توسعه سازمان صنایع دفاعی بزرگ بود.

مدیرعاملی شرکت صنایع هواپیما سازی ایران،  حضور در سمت قائم مقامی سازمان صنایع هوا فضا، رئیس موسسه آموزشی و تحقیقاتی صنایع دفاعی و معاونت امور صنعتی و تحقیقاتی وزارت دفاع در فاصله سال‌های ۱۳۷۴ تا ۱۳۹۳ است.

اسلامی که در دهه ۶۰ از معاونان بنیاد مستعضفان بود، به مدت سه سال یمی از اعضای شورای برنامه‌ریزی این بنیاد بود و او همچنین در فاصله سال‌های ۸۲ تا ۹۰ رئیس هیات مدیره شرکت ملی ساختمان وابسته به بنیاد مستضعفان و از سال ۹۰ تا ۹۵ رئیس هیات مدیره شرکت عمران و مسکن ایران، وابسته به این بنیاد، بود.

عضویت در ستاد مرزهای کشور به مدت چهار سال، سه سال عضویت در ستاد بحران کشور و کمیته دائمی سازمان پدافند غیرعامل و عضویت در دو کمیته فرعی «کمیسیون کلانشهر تهران و سایر کلانشهرها» و «کمیسیون زیربنایی، صنعت و محیط زیست» در دولت از سال ۹۳ تا ۹۶ از دیگر سوابق اسلامی است.

محمد اسلامی در سال ۹۶ به عنوان استاندار مازندران انتخاب شد. او پیش از انتخاب به عنوان استاندار مازندران، معاون مهندسی و پدافند غیرعامل وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح بود.

وزیر پیشنهادی کار؛ از پستی به پست دیگر

محمد شریعتمداری، جدیدترین گزینه حسن روحانی برای در اختیار گرفتن سکان وزارت‌خانه تعاون، کار و رفاه اجتماعی است. وزیر پیشین صنعت، معدن و تجارت که در فاصله ۲۴ پس از استعفا از سمت خود، از سوی رییس‌جمهوری برای تصدی پست جدیدی به مجلس معرفی شد.

محمد شریعتمداری متولد ۱۳۳۹ است. او از ابتدای انقلاب در پست‌های مختلفی حضور داشته است. در دهه ۶۰ بیشتر در کمیته مرکزی انقلاب و معاونت نخست‌وزیری فعال بود و از جمله افرادی بود که در تهیه قانون تاسیس وزارت اطلاعات نقش داشت. او از جمله مدتی معاون اقتصادی وزارت اطلاعات در دوران وزارت ری‌شهری بود.

پس از انتخاب آیت‌الله خامنه‌ای به عنوان رهبر جمهوری اسلامی، از سوی او ماموریت تاسیس معاونت نظارت و حسابرسی در دفتر آیت‌الله خامنه‌ای به او سپرده شد و خودش ریاست این معاونت را به عهده گرفت. شریعتمداری هم‌زمان قائم‌مقام وزیر بازرگانی وقت هم بود.

شریعتمداری در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۷۶ از جمله حامیان محمد محمدی ری‌شهری بود. پس از پیروزی محد خاتمی به عنوان وزیر بازرگانی انتخاب و هشت سال در این سمت باقی ماند. بعد از پیروزی احمدی‌نژاد در انتخابات ریاست‌جمهویر سال ۸۴ از سوی آیت‌الله خامنه‌ای به عنوان یکی از اعضای «شورای راهبری روابط خارجی» انتخاب شد. او ریاست کمیسیون اقتصادی این شورا را به عهده دارد.

شریعتمداری در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۹۲ به عنوان یکی از نامزدها برای حضور در انتخابات ثبت‌نام کرد، اما در نهایت خبر داد که از نامزدی اکبر هاشمی‌رفسنجانی حمایت می‌کند.  او پس از پیروزی حسن روحانی، به عنوان معاون اجرایی رئیس‌جمهوری،‌ جانشین رئیس‌جمهور در شورای عالی امور ایرانیان خارج از کشور و رئیس سازمان فضایی ایران فعالیت کرد.

شریعتمداری برای مدتی کوتاه (یک ماه) سرپرست وزارت ورزش و جوانان هم بود. پس از پیروزی مجدد حسن روحانی در انتخابات ریاست‌جمهروی سال ۹۶، شریعتمداری به عنوان وزیر صنعت، معدن و تجارت به مجلس معرفی شد.

دوران تصدی او بر این وزارت‌خانه با حواشی مختلفی همراه بود. نمایندگان مجلس از جمله منتقدان عملکرد او بودند و در هفته‌های اخیر نامه استیضاح او نیز از سوی برخی نمایندگان امضا شده بود. در جریان بحث‌های مربوط به واردات خودرو و افراد و شرکت‌هایی که برای واردات به آن‌ها ارز تخصیص داده شده، او شاهد انتقادات فراوانی بود. از جمله در بحث افشای نام افرادی که ارز دولتی گرفته‌اند شریعتمداری از جمله مخالفان افشای نام‌ها بود.

وزیر پیشنهادی صنعت؛ از تبریز تا تهران

رضا رحمانی وزیر پیشنهادی صنعت، معدن و تجارت متولد سال ۱۳۴۵ است. او کارشناسی حقوق خود را از دانشگاه آزاد اسلامی تبریز، کارشناسی ارشد مدیریت دولتی را از سازمان مدیریت صنعتی و  دوره دکترای مدیریت (DBA) از دانشگاه صنایع و معادن ایران دریافت کرده است. او همچنین عضو هیات امنای دانشگاه صنعتی سهند و از اعضای شورای عالی پژوهشی موسسه مطالعات و پژوهش‌های بازرگانی است.

رحمانی که از سوی رییس‌‌جمهوری به عنوان سرپرست وزارت صنعت، معدن و تجارت هم انتخاب شده، پیش از این قائم‌مقام وزیر صنعت، معدن و تجارت در امور تولید بود. او همچنین در دوره‌های هفتم، هشتم و نهم نماینده تبریز در مجلس و از اعضا و همچنین نایب رییس کمیسیون صنایع و معادن مجلس بود.

رحمانی همچنین سابقه جانشینی وزیر صنعت، معدن و تجارت در ستاد اقتصاد مقاومتی، ستاد مقابله با آثار تحریم و  کار گروه ملی تسهیل و رفع موانع تولید را در کارنامه دارد.

وزیر پیشنهادی برای وزارت صنعت، معدن و تجارت از کارمندان این وزارت‌خانه است. او سابقه حضور در سمت‌هایی چون معاون منابع انسانی گروه صنعتی تراکتورسازی تبریز، مدیرعامل کارخانه آلومینیوم المهدی، مدیرکل بازرسی استانداری آذربایجان شرقی و مدیرکل اداری مالی استانداری آذربایجان شرقی را دارد.

وب‌سایت مرکز پژوهش‌های مجلس رحمانی را «یکی از فعال ترین نمایندگان آذربایجان شرقی در حوزه اشتغال‌زایی و ارتقای رفاه اجتماعی» معرفی کرده که در دوران حضور در مجلس «توانست به خوبی حق آذربایجان را از ارتقای صنعتی کشور بگیرد».

وزیر پیشنهادی اقتصاد؛ منعطف در برابر گروه‌های ذینفع سیاسی

فرهاد دژپسند متولد ۱۳۴۱ است. او تحصیل‌کرده کارشناسی اقتصاد نظری، کارشناسی ارشد برنامه‌ریزی سیستم‌های اقتصادی و دکترای اقتصاد است. او در حال حاضر دانشیار دانشکده علوم اقتصادی و سیاسی دانشگاه شهید بهشتی است. وب‌سایت اقتصاد آن‌لاین در معرفی دژپسند نوشته است که او معروف به «سخت‌گیری در اصول و انعطاف‌ناپذیری در برابر گروه‌های ذی‌نفع سیاسی است».

دژپسند که در حال حاضر رئیس مرکز پژوهش‌های توسعه و آینده‌نگری سازمان برنامه و بودجه است، در دولت نخست حسن روحانی معاون هماهنگی برنامه و بودجه سازمان برنامه و بودجه کشور بود.

دژپسند سابقه عضویت در بیش از ۵۰ شورای عالی سیاست گذاری و تصمیم‌گیری ( از جمله شوراهای عالی بانک‌ها، بیمه، انفورماتیک و آمار) را در کارنامه خود دارد. او همچنین از اعضای کمیسیون ستاد اقتصادی دولت و مدتی عضو کمیته اصلاح نظام بانکی بانک مرکزی بود.

دژپسند در دولت دوم محمد خاتمی معاون برنامه‌ریزی اقتصادی وزارت بازرگانی بود و در فاصله سال‌های ۸۴ تا ۸۵ معاونت تولیدی این سازمان بر عهدهٔ او بوده‌است.

وب‌سایت‌های اقتصادی دژپسند را فردی معرفی می‌کنند که «پیشتر نامش در جرگه اقتصاددانان می‌گنجید»، اما در حال حاضر «قرار است راهی مجلس شورای اسلامی شود تا بخت خود را برای به دست آوردن صندلی وزارت بیازماید؛ آن هم در یکی از سخت‌ترین مقاطع تاریخ اقتصاد ایران».