هم‌زمان با انتخابات میان‌دوره‌ای آمریکا که روز سه‌شنبه ۱۵ آبان‌ماه برگزار شد، در بعضی ایالت‌ها، رأی‌دهندگان آمریکایی در همه‌پرسی برای تصمیم‌گیری درمورد تسهیل قوانین مصرف ماریجوانا در آن ایالت نیز شرکت کردند. نتیجه این همه‌پرسی‌ها آن بود که ایالت میشیگان، دهمین ایالت آمریکا شد که مصرف تفریحی ماریجوانا را آزاد کرد و ایالت‌های یوتا و میزوری هم مصرف دارویی ماریجوانا را آزاد کردند.

دولت فدرال آمریکا همچنان ماریجوانا را یک مخدر درجه یک طبقه‌بندی کرده است و بر این اساس، می‌تواند شهروندان خود را به‌واسطه مصرف، حمل یا فروش آن، بازداشت و زندانی کند. وقتی یک ماده در فهرست مخدرهای درجه یک قرار بگیرد، بدین معناست که این ماده فاقد ارزش‌های درمانی و مصرف آن، خطرناک است.

درنتیجه، پژوهش و تحقیقات درمورد آن، محدود به مجوزهای دولتی می‌شود که دریافت آنها ساده نیست و بودجه‌های دولتی نمی‌تواند به تحقیق بر این مواد اختصاص پیدا کند.

حالا آمریکا با این واقعیت روبه‌روست که در ۳۱ ایالت، می‌توان ماریجوانا را با مجوز خرید و مصرف کرد و پس از آنکه همه‌پرسی اخیر میشیگان به تایید نهایی برسد، ۱۰ ایالت هم درکنار واشنگتن دی‌سی، خرید و فروش آن را برای تمامی مردم آزاد کرده‌اند.

براساس نظرسنجی‌های اخیر، دوسوم آمریکایی‌ها با آزادی مصرف و عرضه ماریجوانا موافق‌اند. این درحالی است که در شروع هزاره سوم، تنها یک‌سوم آمریکایی‌ها چنین نظری داشتند.

بازار چند میلیارد دلاری روبه گسترش کانابیس در آمریکای شمالی

در کانادا که مصرف تفریحی ماریجوانا را امسال قانونی کرد، دست‌کم ۱۴۴ شرکت بزرگ برای کشت کانابیس و عرضه محصولات حاوی ماریجوانا یا گل خشک آن، شروع به کار کرده‌اند.

روزنامه فایننشیال‌پست، ارزش این شرکت‌ها را ۵۷ میلیارد دلار تخمین زده است. این روزنامه نوشته است است که بازارهای عمده سهام در آمریکا، هنوز اجازه قانونی عرضه سهام شرکت‌های آمریکایی عرضه‌کننده محصولات حاصل‌از کانابیس را ندارند.

اگر مقررات بازار سهام آمریکا تغییر کند، یا دولت فدرال این کشور رویه‌ای متفاوت در پیش گیرد، دست‌کم ۴۵۰ شرکت در آمریکا آماده این می‌شوند تا بازار چند ده‌میلیارد دلاری کشت و عرضه ماریجوانا را از آن خود کنند؛ بازاری که به‌جز دارو و گل خشک برای دود کردن تفریحی یا درمانی، ده‌ها محصول تجاری دیگر ازجمله انواع پوشاک، فیبر و… را هم از بوته کانابیس تولید می‌کند. آن نوع از کانابیس که برای تولید این محصولات مورد استفاده قرار می‌گیرد، هِمپ نامیده می‌شود.

در کشت ماریجوانا، اگر هدف تولید گل باشد، بایستی گیاهان مذکر و مونث جدا از همدیگر رشد کنند. اما اگر هدف رسیدن به همپ باشد، ماریجوانا کشت می‌شود تا از بوته‌های آن‌ برای تولید محصولاتی متعدد استفاده شود. از همپ تولیدی این بوته‌ها، می‌توان گستره‌ای از کالاها را تولید کرد که در یک سوی آن طناب، پوشاک، روغن خوراکی، کاغذ و پارچه قرار دارد و در آن سوی دیگرش پلاستیک، رنگ و سوخت‌های گیاهی. بوته ماریجوانا سریع رشد می‌کند و در مقایسه با رقیب‌هایی همانند پنبه، آب، کود و سم کمتری لازم دارد.

بذر شاه‌دانه که بذر بوته ماریجواناست، غذای پرنده و حیوانات هم می‌شود.

سابقه تاریخی ماریجوانا در آمریکا، کهن‌تر از ممنوعیت آن

به‌ فاصله‌ای کوتاه از پایان انتخابات میان‌دوره‌ای در آمریکا، جِف سِشنز، دادستان کل (رییس وزارت دادگستری آن کشور»، از سمت خود استعفا داد و در نامه‌ای خطاب به دونالد ترامپ، رییس‌ جمهوری آمریکا، نوشت: «همان‌طور که خواستید، استعفا کردم.»

سِشنز از بزرگ‌ترین مخالفان قانونی‌شدن عرضه و مصرف ماریجوانا در آمریکاست و پیش‌تر گفته بود که «یک آدم خوب، سیگاری نمی‌کشد».

این درحالی است که سابقه تاریخی ممنوعیت ماریجوانا در آمریکا چندان کهنسال نیست. در بسیاری از ایالت‌های این کشور، تا سال ۱۹۰۶ میلادی کشت و مصرف آن، مشکلی دربر نداشت و جرم محسوب نمی‌شد؛ حتی از میان چهره‌های برجسته تاریخ آمریکا به جورج واشنگتن اشاره می‌کنند و می‌گویند که او خود در مزرعه‌اش گیاه کانابیس کشت می‌کرد.

با کنار رفتن سِشنز، حالا راه برای تغییر قوانین فدرال آمریکا بازتر از گذشته به‌‌نظر می‌رسد.