در پی تحمیل محدودیت‌های ناشی از قانون «امنیت ملی» چین در شهر هنگ‌کنگ، مقام‌های این شهر خواندن سرود افتخار که محبوب جریان‌های دموکراسی‌خواه است را در مدارس ممنوع کردند.

مقام‌های شهر هنگ‌کنگ روز چهارشنبه ۱۸ تیرماه اعلام کردند دانش‌آموزان مدارس اجازه خواندن ترانه «افتخار به هنگ‌کنگ» را ندارند. 

کوین یونگ، وزیر آموزش و پرورش، در پاسخ به سوال یک نماینده در همین زمینه گفت: «دانش‌آموزان نباید در اعتصاب کلاسی، شعار سر دادن‌ها، زنجیره‌های انسانی یا خواندن ترانه‌هایی که حاوی پیام‌های سیاسی است شرکت کنند.»

یونگ اضافه کرد: «سرود افتخار به هنگ‌کنگ که از حوادث اجتماعی از ماه ژوئن سال گذشته سرچشمه گرفته، حاوی پیام‌های سیاسی شدیدی است و از نزدیک با حوادث اجتماعی و سیاسی، خشونت و اتفاقات غیرقانونی که ماه‌ها به طول انجامیده، مرتبط است.» 

او از مدارس خواست اجازه ندهند دانش آموزان این ترانه را اجرا، پخش یا هم‌خوانی کنند.

ممنوعیت این ترانه بیش از پیش موجب افزایش نگرانی‌ها در زمینه سرکوب آزادی‌ها در هنگ‌کنگ شده است. پیشتر اداره آموزش این شهر اعلام کرده بود مدارس نباید محتواهایی که قانون امنیت ملی را نقض می‌کنند مورد استفاده قرار دهند،‌ مگر آن‌ که از آن‌ها برای «آموزش مثبت» به دانش‌آموزان در زمینه این موضوع استفاده شود.

هم‌زمان نیز شماری از عناوین کتابی که درباره دموکراسی نوشته شده بودند از کتابخانه‌های عمومی این شهر جمع‌آوری شدند.

چین با تصویب و اجرای قانون امنیت ملی خواسته است که هنگ‌کنگ آموزش امنیت ملی را در مدارس و دانشگاه‌ها از طریق سازمان‌های اجتماعی،‌ رسانه‌ها و اینترنت پیش ببرد.

علاوه بر این محدودیت‌های آموزشی و فرهنگی،‌ مقام‌های هنگ‌کنگ شعارهای اعتراضی را بر اساس قانون جدید ممنوع اعلام کرده‌اند.

چین روز چهارشنبه اداره جدید امنیت ملی خود در هنگ‌کنگ را با تبدیل یک هتل در پارک مرکزی، که محل شکل‌گیری اعتراضات دموکراسی‌خواهان بوده، مستقر کرد.

بسیاری از شهروندان و گروه‌های حامی دموکراسی در این شهر نگرانند که از قانون جدید برای ساکت کردن مخالفان استفاده شود.

مقام‌های هنگ‌کنگ و چین تصویب و اجرای این قانون را برای پر کردن خلاء‌های موجود در حوزه امنیت ملی حیاتی دانسته‌اند.

تصویب این قانون همچنین دولت‌های خارجی و دیپلمات‌ها را نگران كرده كه پكن در حال از بین بردن خودمختاری اعطا شده به شهر هنگ‌کنگ است.

هنگ‌کنگ به مدت ۱۵۰ سال و تا سال ۱۹۹۷ در کنترل بریتانیا بود. بر اساس توافق «یک کشور، دو نظام» که در سال ۱۹۸۴ میان نخست‌وزیران چین و بریتانیا امضا شد، خودمختاری هنگ‌کنگ باید از سوی چین به رسمیت شناخته شود.