همه ما برای بهتر اندیشیدن گاهی به خلوت نیاز داریم. اما برای شخصی مانند بیل گیتس، که در مقام رییس شرکت مایکروسافت فرصت سر خاراندن هم ندارد، این خلوت‌های هر‌از‌گاهی به راهبردی ضروری در زندگی حرفه‌ای مبدل شده است. به گزارش وال‌استریت ژورنال، او دو بار در سال به مدت یک هفته از همهمه و هیاهوی کار و زندگی شهری می‌گریزد و به کلبه‌ای چوبی که در اعماق جنگل‌های سرو در شمال غربی اقیانوس آرام پنهان است پناه می‌برد. خود گیتس این خلوت سالانه را «هفته تفکر» می‌نامد.

گیتس معمولا سوار بر هلی‌کوپتر یا هواپیمای آب‌نشین راهی این سفر می‌شود و کل هفته را به مطالعه و بررسی سرمایه‌گذاری‌های بالقوه یا نوآوری‌های تازه‌ای می‌گذراند که کارمندهای مایکروسافت روی کاغذ آورده‌اند. او تا جایی که بتواند در مطالعه و مرور نوشته‌ها کم نمی‌گذارد و بعضی اوقات ۱۸ ساعت در روز تا پیش از دمیدن آفتاب مشغول مطالعه همین نوشته‌هاست.

گیتس در سال ۲۰۰۸، در جریان یکی از نشست‌های مدیران ارشد مایکروسافت، توضیح داد به معنای واقعی کلمه، جعبه‌جعبه کاغذ لب ساحل می‌برد و یک هفته تمام شب‌و‌روز را به بررسی و مطالعه نوشته‌ها می‌‌گذراند و نظرش را تند‌تند در حاشیه مطالب یادداشت می‌کند تا کلشان را در اینترنت منتشر کند.

جالب است بدانید که مرورگر «اینترنت اکسپلورر» دستاورد یکی از همین هفته‌های تفکر در سال ۱۹۹۵ بود. همچنین در سال ۲۰۰۵، گیتس در همین یک هفته دوری از شهر بود که مطلبی با عنوان «زمین مجازی» را خواند که ساخت نقشه‌ای مجازی حاوی اطلاعات مربوط به ترافیک و تصاویر زنده مقصدهای نهایی را توضیح می‌داد.

آغاز هفته‌های تفکر گیتس به سال‌های دهه ۱۹۸۰ بر‌می‌گردد، زمانی که آرام و بی‌سر‌و‌صدا به خانه مادربزرگش سر می‌زد. کم‌کم کار به جایی رسیده است که گیتس در طول هفته تفکر حاضر به ملاقات با هیچ‌کس نیست، جز کسی که برای تحویل دو وعده غذای روزانه به کلبه می‌رود و همین‌طور خبرنگار وال استریت ژورنال. کلبه گیتس معمولا پر است از نوشیدنی‌های رژیمی.

لارا استک، رییس و مدیر عامل شرکت مشاور پروداکتیویتی پرو (Productivity Pro)، هفته‌های تفکر بیل گیتس را ایده‌ای هوشمندانه توصیف کرد. استک در گفت‌و‌گو با سایت سی‌ان‌بی‌سی مِیک ایت (CNBC Make It) تاکید کرد این روش را توصیه می‌کند و افزود افراد باید مکان سومی داشته باشند که ربطی به خانه یا محل کار ندارد، جایی که بتوانند تنها و در خلوت زمان تمرکز و تفکر داشته باشند.

به عقیده او، باید محیطی ایجاد کنیم که تمرکز ذهنی را تسهیل کند، بی آن‌که همکار، همسر، فرزند یا حیوان خانگی و فناوری حواسمان را پرت و روند تمرکزمان را مختل کند. در غیر این صورت، هرگز نمی‌توانیم روی فعالیت‌هایی تمرکز کنیم که نیازمند تعمق‌اند.

به عقیده الن فِی، مربی رهبری و مدیریت، درست است ورزش، یوگا و مراقبه راه‌حل‌هایی عالی و درخشان برای مدیریت استرس روزمره‌اند، اما برای ایجاد فضای مناسب برای تصمیم‌گیری‌های مهم و تفکر خلاق هدفمند، باید مدت زمان طولانی‌تری با دنیای پیرامون قطع ارتباط کنیم.

از نظر فِی، مثل یک دوشِ یک‌هفته‌ای است. چون معمولا زیر دوش، فکرهای خلاقانه‌ای به سرمان می‌زند، اما گذرا و لحظه‌ای است. چنانچه مدت زمان طولانی‌تری با خودمان خلوت کنیم و از دنیای پیرامون فاصله بگیریم، در آن صورت می‌توانیم به نتایج درخشان‌تری برسیم.

استک و فی نیز هر دو در زندگی حرفه‌ای از این شیوه استفاده می‌کنند. استک می‌گوید فضای سومی که برای خودش در نظر گرفته هتلی محلی است. او هر سه ماه یک بار می‌رود آن‌جا و ۴۸ ساعت می‌نویسد. با این روش توانسته است طی ۱۴ سال، هشت کتاب منتشر کند.

فی نیز توضیح داد دست کم چهار یا پنج روز در سال را در یک مرکز یوگا دنج و آرام می‌گذراند تا بتواند تفکر عمیق‌ و خلاقانه را تمرین کند.

با این حال، لزومی ندارد برای خلوت کردن و تدارک «مکان سوم» به جایی دور یا لوکس برویم. می‌توانیم کافه، کتابخانه یا ایوان خانه را به این کار اختصاص دهیم. فِی توصیه می‌کند این مدت دست‌کم هشت ساعت باشد اما بهتر است چند روز باشد تا آماده و مهیای بازگشت به زندگی روزمره شویم.