آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، در دومین سالگرد توافق هسته‌ای ایران با کشورهای ۱+۵، با انتشار بیانیه‌ای، تاب‌آوردن این دستاورد دیپلماسی چندجانبه را در برابر تحولات و چالش‌های اجرایی، به نفع جامعه‌ی جهانی و تحکیم‌کننده‌ی تعهد جمعی به دیپلماسی و گفت‌وگو دانست.

دبیرکل سازمان ملل در این بیانیه که روز جمعه، ۲۳ تیرماه برروی وب‌سایت رسمی سازمان ملل متحد منتشر شده، نوشته است:

«دو سال پیش، در سال ۲۰۱۵، سه کشور بزرگ اروپایی به همراه سه عضو اصلی دیگر در شورای امنیت سازمان ملل متحد و جمهوری اسلامی ایران، به توافقی تاریخی باعنوان «برنامه‌ی جامع اقدام مشترک» یا «برجام» (به انگلیسی Joint Comprehensive Plan of Action یا JCPOA) دست یافتند که شورای امنیت نیز در قطع‌نامه‌ی ۲۲۳۱ آن را مورد تأیید قرار داد. برجام، دستاورد‌ی بزرگ در حوزه‌ی منع اشاعه‌ی تسلیحات هسته‌ای بود. این توافق به همه‌ی ما این نوید را می‌دهد که در این حوزه، از راه گفت‌وگو، مفاهمه و همکاری، می‌توان پیچیده‌ترین مسائل را نیز حل‌وفصل کرد. من اطمینان دارم که برجام، بهترین راه برای حصول اطمینان از صرفاً صلح‌آمیز بودن برنامه‌ی هسته‌ای ایران و ضمناً، تحقق بخشیدن به آرزوی بزرگ مردم ایران است.

در این دو سال، تداوم اجرای برجام، مرا دلگرم کرده است و جمهوری اسلامی ایران را به‌خاطر اجرای تعهدات هسته‌ای‌اش که ازسوی «آژانس بین‌المللی انرژی اتمی» راستی‌آزمایی شده است، تحسین می‌کنم. من همچنین از ابراز تعهد مجدد کشورهای طرف توافق برجام به اجرای کامل و کارآمد آن، در نشست ۲۵ آوریل (۵ اردی‌بهشت‌ماه ۹۶) به‌شدت استقبال می‌کنم. تعهد پایدار آنها برای حیات درازمدت و موفقیت‌آمیز این توافق ضروری است. من از آنها می‌خواهم که با حسن نیت و به‌طور متقابل با یکدیگر همکاری کنند تا اطمینان حاصل شود که تمامی طرف‌ها از برجام سود می‌برند.

من ضمن اینکه از تمامی کشورهای عضو سازمان ملل می‌خواهم که از پی‌گیری بیشتر این توافق تاریخی حمایت کنند، خود نیز به حمایت از اجرای برجام، مطابق‌با قطع‌نامه ۲۲۳۱ (مربوط به سال ۲۰۱۵) و سایر تصمیمات مرتبط با آن ازسوی شورای امنیت، ادامه خواهم داد. اینکه این دستاورد دیپلماسی چندجانبه در برابر تحولات و چالش‌های اجرایی تاب آورده است، به نفع جامعه‌ی جهانی است و تعهد جمعی ما را به دیپلماسی و گفت‌وگو تحکیم می‌کند».

کشورهای گروه ۱+۵ و ایران، در ۲۳ تیرماه سال ۱۳۹۴ (۱۴ ژوئیه)، پس از چندین سال و چندین دور مذاکرات طولانی در زمینه‌ی برنامه‌ی هسته‌ای ایران، به توافق رسیدند. این توافق که با عنوان رسمی «برنامه‌ی جامع اقدام مشترک» یا «برجام» (به انگلیسی Joint Comprehensive Plan of Action یا JCPOA) خوانده می‌شود، شش روز پس از آن، در ۲۹تیرماه سال ۹۴، مورد تأیید شورای امنیت سازمان ملل قرار گرفت و با تصویب آن در شورا، به قطع‌نامه‌‌ی ۲۲۳۱ تبدیل شد. این توافق در عمل، از روز ۲۶ دی‌ماه سال ۹۴ (۱۶ ژانویه‌ی ۲۰۱۶) اجرایی و برای تمام کشورهای طرف توافق، الزام‌آور شد.