صادق زیباکلام، تحلیلگر سیاسی، روز جمعه ۲۰ مرداد، در ارزیابی خود از کابینه دولت دوازدهم گفت: «همانطور که انتظار می‌رفت زنان، اهل تسنن و کردها در کابینه حضور ندارند و این موضوع باعث ناراحتی همه مردم و حتی من شده است اما ناراحتی من نسبت به بقیه متفاوت است زیرا من از ابتدا انتظار نداشتم که این اقشار در کابینه حضور داشته باشند.»
به گزارش ایلنا، این استاد دانشگاه با طرح این پرسش که باوجودی که حسن روحانی می‌دانست خواسته‌ها در مورد حضور زنان در کابینه بسیار زیاد و انتظارات در این زمینه فراوان است و اینکه عدم معرفی زن باعث هجوم انتقادات به سمت او می‌شود، چرا وزیر زن در کابینه‌اش معرفی نکرد؟ پاسخ داد: «عده‌ای معتقدند خود روحانی یک اصولگرای محافظه‌کار است و اعتقادی به حضور زنان ندارد. عده‌ای دیگر نیز معتقدند براثر فشارهایی که برای عدم حضور زنان در کابینه بود، رییس جمهور چنین تصمیمی گرفته است. در مقابل این نظریه این سوال پیش می‌آید که چرا در زمان احمدی‌نژاد با حضور یک زن در کابینه مخالفت نشد و خانم دستجردی به عنوان وزیر معرفی شد و رأی آورد. در پاسخ می‌توان گفت که احمدی‌نژاد نوع تعامل و نفوذ و جسارتش متفاوت با روحانی بود. مراکز قدرت احمدی‌نژاد را از خودشان می‌دیدند و اگر به خاطر معرفی وزیر زن خاطرشان مکدر می‌شد، چشم می‌بستند. اما به دلیل اینکه این مراکز علاقه‌ای به روحانی ندارند در مقابل ورود وزیر زن به کابینه‌اش ایستادگی می‌کنند.»
زیباکلام افزود: «البته احتمال سومی هم وجود دارد که خود روحانی بنا بر مصالحی نخواسته است که وزیر زن در کابینه‌اش وجود داشته باشد چرا که ممکن بود اسباب کدورت اصولگرایان تندرو و روحانیون و علمای مذهبی را به وجود آورد و باعث برانگیخته شدن حساسیت آنها شود و از این رو روحانی تعمداً وزیر زن معرفی نکرده است.»
او تصریح کرد:‌ «معرفی دو معاون و یک دستیار ویژه زن بسیار متفاوت با معرفی یک وزیر زن می‌باشد چرا که پیام این دو با هم متفاوت است.»

حسن روحانی در جریان مبارزات انتخاباتی خود اگرچه با صراحت وعده وزارت زنان را نداد، اما در سخنرانی‌‌های خود بارها تاکید کرد که ما تبعیض جنسیتی را نمی‌پذیریم. شعارهای او در ایام انتخابات این امید را تقویت کرده بود که در کابینه سهمی به زنان اختصاص می‌یابد. گفتمانی که حسن روحانی در کمپین‌های انتخاباتی درخصوص تبعیض علیه زنان درپیش گرفت و وعده‌هایش برای دادن فرصت‌های برابر به زنان، و بی‌توجهی به خواست‌ها و دغدغه‌های آنان در معرفی کابینه، سرخوردگی زنان و فعالان این حوزه را به‌دنبال داشته است.

از جمله فائزه هاشمی، فعال سیاسی و دختر اکبر هاشمی‌رفسنجانی، ۱۹ مردادماه، در مصاحبه با روزنامه قانون، از نبود وزیر زن در دولت دوم حسن روحانی انتقاد کرد و آن را مایه آبروریزی خواند. او در این مصاحبه گفته: «آقای روحانی باید بداند زنان به او رأی دادند و زنان این قدر ارزش دارند که به خواسته‌های خود برسند.»
او افزوده: «آقای روحانی باید حضور نداشتن زنان در کابینه را با پست‌های بلندپایه مدیریتی مانند معاون وزیر، استاندار، فرماندار و رئیس دانشگاه جبران کند.»

الهه کولایی، عضو جبهه مشارکت و نماینده مجلس شورای اسلامی در دوره ششم، سه‌شنبه ۸ مردادماه، پیش از معرفی کابینه از دغدغه خود نسبت به عدم حضور زنان در کابینه گفت و در گفت‌وگو با ایسنا تصریح کرده بود که: «دعوت نکردن از زنان برای تصدی پست وزارت، پیام خوبی به آنان و نیز جامعه نیازمند رشد و توسعه همه جانبه نیست.»

به باور فعالان حقوق زنان، غیبت زنان به عنوان وزیر در دولت روحانی، این پرسش را مطرح کرده که آیا آن شعارها و برنامه‌ها صرفاً برای کسب رأی زنان بیان شده و هدف تنها استفاده ابزاری از زنان در ایام انتخابات بوده است؟

پس از انقلاب ۵۷ مرضیه وحید دستجردی، به عنوان وزیر بهداشت در دولت محمود احمدی‌نژاد، تنها زنی است که به‌عنوان وزیر به کابینه راه یافته است.