سرمقاله روزنامه جوان، شهرداری و شورای شهر تهران را هدف قرار داده و انتقادات تندی از اصلاح‌طلبان حاضر در شورای شهر کرده است. گویا قرار است بنابر مصوبه مجلس، مدیران کهنسال از کار کنار روند و بازنشسته شوند و حالا در تفسیر قانون، اختلاف است که این شامل شهردار تازه‌وارد تهران، افشانی هم می‌شود یا نه. روزنامه همشهری، ارگان شهرداری، دیروز در گزارشی که تیتر آن صفحه اولش آمده بود، از قول بعضی نمایندگان نوشته بود که شهرداران از این مصوبه استثنا شده‌اند و محمد صادق فغفوری در روزنامه جوان در این‌باره نوشته است:

«هرچند حقوق‌دانان راجع‌به تفسیر قانون جدید و دایره شمولش نسبت‌به شهرداران نکته‌هایی را گفته‌اند و رفتن یا ماندن شهرداران وفق قانون منع به‌کار‌گیری بازنشستگان، هنوز هم موافقان و مخالفانی دارد، اما با در نظر داشتن همه اینها، حالا و با استفساریه صورت‌گرفته از مجلس شورای اسلامی و تأیید شورای نگهبان، افشانی دیگر عذر قانونی برای باقی‌ماندن در بهشت ندارد و به‌زودی باید از ساختمان شهرداری خداحافظی کند، حتی اگر روزنامه همشهری، ارگان شهرداری، روغن ریخته را نذر امامزاده کند و تیتر یک بزند، شهرداران استثنا.»

صفحه اول امروز روزنامه ایران، در تسخیر دانشجویان خط امام سابق و تسخیرکنندگان سفارت آمریکاست. یک مصاحبه با معصومه ابتکار، معاون رییس جمهوری که به ایران گفته وضعیت اجتماعی زنان بهتر شده است و مصاحبه‌ای دیگر با محسن میردامادی که هرچند گفته الان وقت مذاکره با آمریکا نیست، اما فشار خارجی بر جمهوری اسلامی را بی‌سابقه دانسته و گفته است:

«تلقی من این است یک دوره نسبتاً سختی پیش رو داریم که در چهل‌سال جمهوری اسلامی بی‌سابقه است. ما در زمان انقلاب، اشغال سفارت آمریکا، جنگ، ریاست جمهوری احمدی‌نژاد و تحریم‌های گره‌خورده به پرونده هسته‌ای و فشارهای ناشی از آن، دوران سختی داشتیم؛ اما فکر می‌کنم مشکلاتی که امروز در عرصه داخلی و خارجی با آن مواجه هستیم، شدید‌تر از گذشته است. ما در داخل با مشکلات اقتصادی، اجتماعی و بحران‌هایی مثل بحران آب و مشابه آن مواجه هستیم. همچنین از دی‌ماه سال گذشته، شاهد اعتراض‌هایی بوده‌ایم که در نوع خود بی‌سابقه بود و حکایت از عمق و گستره نارضایتی می‌کرد. در حوزه بین‌الملل هم فشارهای خارجی که به جمهوری اسلامی و کشور، درحال شکل‌گیری است، شدید‌تر از موارد گذشته است. البته از همه اینها مهم‌تر، عدم انسجام و یک‌پارچگی درعرصه سیاسی داخلی و فقدان ساز و کاری مصالحه‌ساز و انعطاف‌ناپذیری در سطوحی از حاکمیت است.»