ولی‌‌الله شجاع پوریان، معاون اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران، می‌گوید که با گذشت ۴۰ سال از انقلاب، در زمینه‌ی عدالت اجتماعی، کارنامه‌ی قابل دفاعی ارائه نداده‌ایم و همچنان شکاف‌هایی میان طبقات اجتماعی وجود دارد. او همچنین از وجود حدود ۱۵هزار کودک کار، نزدیک‌به ۱۵هزار کارتن‌خواب و ۱۰هزار متکدی، در پایتخت خبر داد.

ولی‌‌الله شجاع پوریان، روز دوشنبه ۳۰ بهمن‌ماه، در نشست «گروه‌های آسیب‌پذیر و عدالت اجتماعی» با ضعیف خواندن عملکرد دولت‌ها در اجرای اصل سوم قانون اساسی، تصریح کرد که هدف این اصل، از بین بردن تبعیض‌های اجتماعی و فراهم کردن شرایط برابر اقتصادی است، اما عملکرد دولت‌ طی این سال‌ها،  در این زمینه، بسیار ضعیف بوده و راهکار اساسی برای مقابله با بی‌‌عدالتی منطقه‌ای و شکاف‌های اجتماعی در نظر گرفته نشده است.

شجاع‌پوریان همچنین از اختلاف نظر شهرداری و سازمان بهزیستی بر سر تعداد کودکان کار در تهران سخن گفت. به گفته‌ی او، در حال حاضر حدود ۱۵هزار نفر کودک کار در تهران وجود دارد که سازمان بهزیستی از آن‌ها نامی نمی‌برد و این تعداد را ۷ هزار مورد اعلام کرده است. او افزود که تهران نزدیک‌به ۱۵هزار کارتن‌خواب و ۱۰هزار متکدی را نیز در خود جای داده است.

معاون شهرداری تهران همچنین گفت که بین ۶۰۰ تا ۹۰۰ هزار معتاد و بیش‌از ۲۱هزار زندانی در شهر تهران وجود دارد و سالیانه در پایتخت، نزدیک به ۴۰هزار طلاق به ثبت می‌رسد.

او با انتقاد از این‌که در سال‌های گذشته برنامه‌های علمی و کارشناسی جدی در حوزه‌ی کاهش آسیب‌های اجتماعی وجود نداشته است، خاطرنشان کرد: «در حال حاضر به جای پرداختن به علل آسیب‌های اجتماعی، مشغول بررسی معلول‌های آن شده‌ایم».

آمار دقیقی از این که چه تعداد کودک کار در کشور یا حتی پایتخت وجود دارد، در دست نیست. خردادماه سال جاری بود که سازمان بهزیستی استان تهران، از اجرای طرحی ۵ساله، با هدف سامان بخشیدن به زندگی هزار و ۸۳۶ کودک کار خبر داد و گفت که در این رابطه مبلغ ۳ میلیارد تومان اعتبار درنظر گرفته شده بود؛ طرحی که به گفته‌ی احمدخاکی، معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی، در جهت ارائه‌‌ی خدمات تحصیلی، رفاهی و همچنین آموزشی به خانواده‌های این کودکان تنظیم شده بود.

همان زمان، بسیاری از اعضای شورای شهر و فعالان حقوق کودک، به آن خرده گرفتند و آن را ناکارآمد دانستند. یکی از مواردی که در آن زمان، موجبات اختلاف نظر را فراهم کرده بود، تعداد کودکان کار بود.

فاطمه قاسم زاده، رئیس هیأت‌ مدیره‌‌ی شبکه‌ی یاری کودکان کار، درخصوص آمار کودکان کار در ایران گفته بود: «درحال حاضر ۱۵/۳ میلیون نفر کودک زیر ۱۸سال در کشور وجود دارد که  ۱۲/۳میلیون نفر از آنان دانش‌آموزند، اما نشانی از مابقی این کودکان که درحدود ۳میلیون نفر هستند، دردسترس نیست». پیش‌تر سازمان‌های مردم نهاد (سمن‌ها) اعلام کرده بودند که در کل کشور۱۰هزار و ۲۰۰ کودک را تحت پوشش خود قرار داده‌اند.

بالا رفتن آمارکودکان کار، از مسائلی است که نه‌تنها فعالان حقوق کودک، بلکه اعضای کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی نیز آن را زیر سؤال برده و خواستار پاسخ‌گویی مسؤولان درمورد این مسئله شده‌اند.  

رسول خضری، عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی، افزایش کودکان کار را به گروه‌های مافیا نسبت داد و عنوان کرد که شاید اختصاص ۳هزار میلیارد تومان، تاحدودی و برای مقطعی خاص، تعداد کودکان کار را کاهش دهد، اما علملکرد سازمان بهزیستی نشان داده است که به‌تنهایی قادر نیست کودکان کار و خیابانی را سروسامان دهد.