تجاوز و بیماریهای مقاربتی در کمین کودکان کار
طیبه سیاوشی، نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی، تازهترین مقام ایرانی است که نسبت به وضعیت سلامت، زندگی و آینده کودکان کار در ایران هشدار میدهد.
سیاوشی روز چهارشنبه ۱۰ مرداد گفت: «شرایط کودکان زبالهگرد بسیار حاد گزارش میشود، این کودکان مریض شده، ایدز میگیرند و همانجا (در محلهای تفکیک زباله) دفنشان میکنند. روستائیان اطراف گود محمودآباد مدام از شرایط منطقه شکایت میکنند و اذعان میکنند که حداقل انتقال ایدز از گودالها را کنترل کنید تا به ما سرایت نکند.»
البته ویروس اچآیوی از جنازه به انسانی دیگر منتقل نمیشود، بلکه سه راه اصلی انتقال این ویروس از یک انسان به دیگری، انتقال خون، رابطه جنسی و استفاده از سرنگ مشترک برای مصرف موادمخدر هستند.
سیاوشی این انتقاد را پس از آن مطرح کرد که شهرداری تهران خبر داد باری دیگر برنامه «پاکسازی چهره این شهر را از متکدی» شروع خواهد کرد.
اتباع خارجی، در کنترل گروههای مافیایی
سیاوشی افزود بخشی از این کودکان سازمانیافته به تهران میرسند: «بهنظر ما یک سری جریانهای سازمانیافته در این فرایند وجود دارد. بیش از بیست کودکِ ۹ تا ۱۰ ساله را در داخل یک خودرو جمع کرده و با سرعتهای وحشتناک که تا ۲۰۰ کیلومتر در ساعت هم میرسد، از مرز به تهران میآورند. بعد از اینکه این کودکان به تهران آمدند، زیر دستِ پیمانکاران شهرداری زبالهگردی کرده یا در کارگاههای تفکیک زباله کار میکنند. مشخص است که این فرایند سازمان یافته است.»
همزمان حبیب الله مسعودی فرید، معاون اجتماعی سازمان بهزیستی کشور، به خبرگزاری فارس گفت: «اغلب کودکان کار از خانوادههای با درآمد پایین هستند، بنابراین باید کاری کرد تا خانوادههای فقیر، زنان بدسرپرست و دارای فرزند معلول، کودک خود را برای تامین معیشت به بیرون نفرستند و بتوانیم این خانوادهها را حمایت کنیم.»
او تعداد کودکان کار و خیابانی را ۷۰ هزار نفر تخمین زد و گفت: «نباید فراموش کنیم که در تهران حدود ۶۰ تا ۷۰ درصد کودکان کار غیرایرانی هستند و در کل کشور حدود ۵۰ درصد کودکان کار ایرانی نیستند.»
در یک سال اخیر، ابتدا تصویر کودکان کار با لباس فرم شهرداریها در رسانههای اجتماعی خبرساز شد و پس از آن، این گفته که «به ۹۰ درصد کودکان کار تجاوز میشود» بانی ابراز نگرانی کاربران این رسانهها شد.
تجاوز به کودکان کار در کنار نرخ بالای ابتلا به اچآیوی
آبان ماه سال گذشته، رضا قدیمی، مدیرعامل سازمان خدمات اجتماعی شهرداری تهران گفت «به ۹۰ درصد کودکان کار تجاوز میشود».
او به خبرگزاری ایسنا گفت: «٧٥ درصد این کودکان ایرانی نیستند. کودکانی هستند که برای تکدیگری سر چهارراههای تهران ترانزیت میشوند. آنها از کشورهای افغانستان، پاکستان و اخیرا بنگلادش هستند. کدام کشور اجازه میدهد سر چهارراه معروفش مثل چهارراه ولیعصر ما و مثل میدان ونک ما افرادی گدایی کنند؟ این مکانها تاریخ تهران هستند. آیا به ایران چنین اجازهای میدهند؟ آن هم کودکانی با آن وضع اسفبار. این کودک نیازمند تحصیل است، باید آموزش ببیند و به مسائل درمانیاش رسیدگی شود. متاسفانه خیلی از اینها اعضای باندند.»
قدیمی اضافه کرد، از ۴۰۰ کودکی که وضعیتشان بررسی شده بود، به ۹۰ درصدشان تجاوز شده بود.
تحقیقی وابسته به سازمان ملل، سال گذشته در میان یک هزار کودک کار ۱۰ تا ۱۸ ساله در تهران نشان داد که نرخ ابتلا به ویروس اچآیوی در میان آنان ۴.۵ درصد است. در حالی که این نرخ در میانگین کودکان ایران ۰.۱ درصد است.
همین تحقیق مشخص کرد که ۱.۷ درصد این یک هزار کودک به هپاتیت ب و ۲.۶ درصد به هپاتیت سی مبتلا بودهاند.
این تحقیق میگوید روابط جنسی و اعتیاد، دو عامل اصلی گسترش بیماریهای مقاربتی در میان کودکان کار بودهاند.
هم سیاوشی و هم قدیمی میگویند برنامههای دولتی برای جمعآوری افراد فقیر از خیابانها، نتیجهای مفید ندارند.
قدیمی به ایسنا گفت: «ما نگاهمان پاکسازی نیست. پاکسازی را سازمان پسماند با رفتوروب انجام میدهد. اینها انسانند. اگر مثل بچههای خودمان به آنها نگاه کنیم، نگاه منصفانهای است. بهعنوان یک مادر و پدر اگر این بچه ما سر چهارراه باشد، حاضریم آنها فردا که دما زیر صفر درجه میرسد، همچنان سر چهارراه باشند و گدایی کنند؟ هیچ انسان شریفی این را نمیپذیرد. منتقدان میگویند بروید به علتها برسید و ببینید منشأ چیست. هرگاه چنین میگویند، یعنی هیچ کاری نکنید. معلوم است که علت، فقر و مهاجرت است. اینها را مگر میشود در کوتاهمدت حل کرد؟»