بر اساس گزارش‌های منتشرشده‌ی اخیر، سازمان فضایی آمریکا، ناسا، درحال برنامه‌ریزی برای مأموریتی است که هدف آن، جستجوی حیات، فراتر از مرزهای سامانه خورشیدی است که در آن زندگی می‌کنیم.

به گزارش بخش علمی وب‌سایت ایندیپندنت در روز چهارشنبه ۲۹ آذرماه، این مأموریت، سفری است به منظومه‌ی سه‌خورشیدی آلفا قنطورس.

آلفا قنطورس، شامل دو ستاره است که با همراهی کوتوله‌سرخ پروکسیما قنطورس یا آلفا قنطورس سی، که بسیار کم‌نورتر از دوتای دیگر است، سامانه‌ای سه‌گانه را تشکیل می‌دهند. سامانه آلفا قنطورس، نزدیک‌ترین سامانه خورشیدی به سامانه خورشیدی ماست و با چشم غیرمسلح، به‌صورت چهارمین ستاره درخشان در آسمان شب دیده می‌شود.

علی‌رغم این‌که ناسا هنوز برای این پروژه نامی مشخص نکرده و فضاپیمای مورد نیاز برای این پروژه هنوز ساخته نشده است، ولی تاریخ آغاز به‌کار آن، در صدمین سالگرد اولین فرود انسان در ماه خواهد بود.

این پروژه بلندپروازانه به فضاپیمایی نیاز دارد که بتواند دست‌کم به سرعتی معادل یک‌دهم سرعت نور برسد.

سامانه آلفا قنطورس، ۴/۴ سال نوری از زمین فاصله دارد و حتی با سرعتی معادل یک‌دهم سرعت نور، این سفر ۴۴ سال به‌طول خواهد انجامید و ورود این فضاپیما به سامانه آلفا قنطورس که نزدیک‌ترین همسایه ماست، در سال ۲۱۱۳ خواهد بود.

آنتوني فریمن، از مسؤولان آزمایشگاه پیش‌رانه جت ناسا (JPL) در گفت‌وگویی با نشریه «نیو ساینس»، این پروژه را بسیار نامشخص و مبهم دانست.

ناسا اعلام کرده است که درحال بررسی امکان ارسال کاوش‌گرهای کوچکی است که نیروی محرکه‌‌شان لیزر خواهد بود و در تئوری، امکان رسیدن به یک‌چهارم سرعت نور را خواهند داشت. روش‌های دیگری همچون به‌کارگیری رآکتور هسته‌ای و یا استفاده از انرژی ناشی‌از برخورد ضدماده و ماده نیز برای سوخت مورد نیاز این سفر، در دست بررسی است.

در حال حاضر، در سامانه قنطورس، سیاره‌ای به‌نام «پروکسیما قنطورس بی» (Proxima Centauri b) وجود دارد که در حال گردش به دور ستاره کوتوله قرمز این مجموعه است.

تا به امروز، تنها یک فضاپیما توانسته است با موفقیت منظومه خورشیدی ما را ترک کند: فضاپیمای وویجر یک که در سال ۱۹۷۷ پرتاب شد و علی‌رغم تکنولوژی ابتدایی به‌کار رفته در آن، توانسته است مشاهدات جدید شگفت‌آوری را درخصوص سیاره‌ها و قمرهای موجود در منظومه خورشیدی، در اختیار ما قرار دهد. با این وجود، وویجر یک برای سفرهای بین ستاره‌ای طراحی نشده است.

فضاپیمای وویجر، با سرعتی معادل ۶۱هزار کیلومتر برساعت (تنها حدود یک‌صدم سرعت نور)، در حال حاضر، حدود ۱۹میلیارد کیلومتر از زمین فاصله دارد.

انتشار این خبر ازسوی ناسا، درحالی صورت می‌گیرد که تنها چندی پیش، رئیس پیشین واحد مخفی کاوش و شناسایی یوفو‌ها (اشیاء ناشناخته پرنده) در پنتاگون، اعلام کرد که «احتمالاً ما تنها نیستیم» و گفت که در این زمینه، شواهد قانع‌کننده‌ای در حمایت از نظریه وجود موجودات بیگانه دیده است.

روز دوشنبه ۲۷ آذرماه، دانشمندان از وجود اولین شی‌ء میان‌ستاره‌ای که از سامانه خورشیدی ما در حال عبور است، خبر دادند و اعلام کردند که آن، با لایه‌ای از مواد ارگانیک پوشیده شده است.

عبور این این شی‌ء میان‌ستاره‌ای که «اومو اِموآ» نام گرفته، از سامانه خورشیدی ما در ماه اکتبر، ستاره‌شناسان و عموم مردم را به وجد آورده است.

ورود این سنگ بیگانه میان‌ستاره‌ای و حضور آن در سامانه خورشیدی ما، بسیار غیرمعمول به نظر می‌آید؛ ولی با مطالعه هرچه بیشتر آن، دانشمندان به غیرمتعارف بودن آن، بیشتر پی می‌برند.