آسمانخراشهای آمریکا سالانه ۶۰۰ میلیون پرنده را به کشتن میدهند
بنابر پژوهشی که بهتازگی منتشر شده است، سالانه حدود ۶۰۰ میلیون پرنده در ایالات متحده آمریکا به دلیل برخورد با ساختمانهای بلند میمیرند.
پرندهها به سوی روشنایی برجهای مسکونی جلب و گیج میشوند و ممکن است با دیوارهای اکثرا شیشهای برخورد کنند که به آسیبدیدگی و اغلب مرگشان منجر میشود.
این مساله بهخصوص در بهار و پاییز، که فصل مهاجرت است، نمود بیشتری دارد؛ زمانیکه میلیاردها پرنده در مسیر مهاجرت خود بین کانادا و آمریکای لاتین از مناطق مرکزی ایالات متحده آمریکا عبور میکنند.
بهگزارش سیانان، در این دو فصل، شیکاگو خطرناکترین مکان برای پرندههاست و هیوستون و دالاس در رتبههای بعدی ایستادهاند. پرندهها پس از طی هزاران کیلومتر از مسیر سفرشان، به این نقاط میرسند و به فاصله چند ثانیه پس از برخورد با ساختمانهای شیشهای میمیرند.
تعیین آمار دقیق تلفات دشوار است، اما براساس پژوهشی دیگر که در سال ۲۰۱۴ منتشر شد، فقط در ایالات متحده آمریکا، سالانه یک میلیارد پرنده در اثر برخورد با ساختمانها کشته میشوند.
این گزارش در پایان نتیجهگیری میکند که «این میزان مرگومیر، ساختمانها را، پس از گربههای خانگی، در رتبه دوم علل ناشی از نقش مستقیم انسان در مرگومیر پرندهها قرار میدهد.»
زمان مهاجرت نیز این معضل را تشدید میکند، چون بسیاری از پرندهها در شب پرواز میکنند. روشنایی آسمانخراشها در تاریکی شب توجهشان را جلب میکند و ممکن است با ساختمانها یا با همدیگر تصادف کنند. برای بعضی از آنها نور چنان گیجکننده است که ساعتها دوروبرش بالبال میزنند، سرانجام از رمق میافتند و در محیطهای نامساعد فرود میآیند.
گیاهان پشت پنجرهها نیز ممکن است پرندهها را گیج کند و پنجرهها را با نقطه فرود امن اشتباه بگیرند. شیشههای آینهای کنار باغچهها و پارکها هم دردسرسازند و به پرندگان وعده پناهگاهی را میدهند که وجود ندارد.
اما ساکنان مناطق پرخطر میتوانند نقشی تاثیرگذار در کاهش تلفات داشته باشند. کایل هورتون، یکی از محققان پژوهشی که اخیرا منتشر شده است، میگوید: «چراغهای غیرضروری را خاموش کنید.»
او میافزاید: «این مساله وسیع و دامنهدار است، اما هرگونه اقدامی برای کاهش روشنایی، حتی در سطح محلی، میتواند اثرگذار باشد. در عین اینکه امیدواریم کاهش گسترده سطح آلودگی نوری شهرها به زودی اتفاق بیفتد، خوشبختانه حتی اقدامهایی در سطح خرد هم میتواند محل تغییر در سطح کلان باشد.»