دانشمندان در زمینه تاثیر آلودگی هوا بر سلامت انسان، به شواهد جدیدی دست یافته‌اند که نشان می‌دهد آلودگی هوا باعث وخیم شدن اختلال‌های روانی در کودکان می‌شود.

این پژوهش که در ژورنال «چشم‌اندازهای سلامت زیست‌محیطی» (Environmental Health Perspectives) چاپ شده، نشان می‌دهد کودکان با اختلال‌هایی چون اضطراب و افکار مربوط به خودکشی که در شرایط محروم زندگی می‌کنند، بیشتر در معرض تاثیرات ناشی از آلودگی هوا قرار دارند.

هفته‌نامه نیوزویک به نقل از این مقاله نوشت که بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵، پژوهشگران دانشگاه سین‌سیناتی به بررسی تعداد کودکان مراجعه‌کننده‌ به اورژانس روانپزشکی کودکان در بیمارستان‌های این شهر پرداختند تا دریابند آیا بین مراجعه آن‌ها و درجه آلودگی هوا ارتباطی وجود دارد یا نه.

در طول این مدت، شش هزار و ۸۱۲ کودک با متوسط ۱۴ سال سن که در شهر همیلتون اوهایو زندگی می‌کردند، ۱۳ هزار و ۱۷۶ بار به بیمارستان مراجعه کردند. پژوهشگران با بررسی محل سکونت آن‌ها، مقدار نوعی از ذرات ریز معلق در هوا که قطرشان ۲/۵ میکرون یا کمتر است (۲/۵ PM) و احتمالا کودکان در روزهای پیش از مراجعه به اورژانس استنشاق کرده بودند، را تخمین زدند. 

این ذرات از وسایل نقلیه، پخت‌وپز، گردوغبار و واکنش‌های شیمیایی جو هوا تولید می‌شوند. در این پژوهش مشخص شد که در سه روز اول مراجعه بیشتر کودکان به بخش اورژانس روانی بیمارستان‌، این ذرات تا ۱۰ میکروگرم در هر متر مکعب افزایش یافته بود.

به‌نظر می‌رسد که ذرات ریز (۲/۵ PM) موجب افزایش اختلال‌های سازگاری، و تمایل به خودکشی می‌شود. تمایل به خودکشی، شامل فکر کردن به خودکشی، آماده‌سازی برای خودکشی، و روش‌های هولناک برای کشتن خود است. 

دانشمندان معتقدند که فقر در زمان کودکی در ایجاد استرس و التهاب موثر است و به‌نظر می‌آید که به رشد عادی مغز و سیستم ایمنی بدن آسیب می‌زند و احتمالا به همین علت، این کودکان بیشتر در معرض این خطر قرار دارند. 

همچنین شواهد نشان می‌دهد کودکانی که از اضطراب‌های طولانی‌مدت رنج می‌برند، آسیب‌پذیری بیشتری نسبت به مشکلات تنفسی ناشی از آلودگی هوا دارند. 

به تازگی پژوهشگران بیمارستان کودکان سین‌سیناتی دو پژوهش جداگانه روی کودکان ۱۲ ساله انجام داده‌اند که ارتباط نسبی بین آلودگی ناشی از ترافیک سنگین و اضطراب همگانی و نیز اضطراب و افسردگی در این گروه سنی را نشان می‌دهد. 

این مقاله پژوهشی نیز در ژورنال پژوهش‌های زیست‌محیطی (Environmental Research)  چاپ شده و نویسندگان آن معتقدند که پژوهش‌های بیشتری باید صورت گیرد تا مشخص شود که آیا در گروه‌های سنی دیگر نیز همین نتایج به دست خواهد آمد یا خیر.

کول بروکامپ (Cole Brokamp) نویسنده اصلی این مقاله و استادیار بخش پزشکی کودکان دانشگاه سین‌سیناتی مدعی است که این نخستین پژوهشی است که ارتباط بین درجه‌ آلودگی هوا و افزایش نشانه‌‌های اختلال‌های روانی، از جمله اضطراب و تمایل به خودکشی در کودکان را نشان می‌دهد.

او می‌گوید: «این واقعیت که آلودگی هوا سلامت کودکان مناطق فقیر را بیشتر تهدید می‌کند ممکن است به این معنا باشد که آلاینده‌ها و محرک‌های استرس‌زای محیطی می‌توانند به‌صورت مضاعف نشانه‌های اختلال‌های روانی را تشدید یا تکرار کنند.»

دانشمندان معتقدند که آلودگی هوا، مشکلات تنفسی و قلبی را شدیدتر می‌کند و نیز منجر به مرگ زودهنگام حدود ۳/۳ میلیون نفر در سال می‌شود. تصور می‌شود که ذرات ریز (۲/۵ PM) با ایجاد اختلال در سیستم عصبی افراد، رفتار و سلامت روانی آن‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

پژوهشی که ماه گذشته در ژورنال پلوس بیولوژی (PLOS Biology) به چاپ رسید، نشان می‌دهد بزرگسالانی که در معرض آلودگی هوا قرار دارند، احتمال مبتلا شدنشان به بیماری‌های روانی، از جمله اختلال دو قطبی و افسردگی حاد بیشتر است. 

آندری رژتسکی (Andrey Rzhetsky)، یکی از نویسندگان آن و استاد پزشکی و ژنتیک انسان در دانشگاه شیکاگو می‌گوید: «شاید زندگی در مناطقی که آلودگی در آن کمتر است، این خطرها را نداشته باشد. آلودگی (بر اساس گفته پژوهشگران) بیماری‌های زیادی را موجب می‌شود و آمار مرگ و میر را بالا می‌برد.»