مورگان اورتگاس سخنگوی وزارت خارجه آمریکا، رای دادگاه تجدیدنظر علیه سه فعال مخالف حجاب اجباری را محکوم کرد و همزمان منیره عربشاهی یکی از این سه زن زندانی در نامه‌ای نسبت به وضعیت وخیم بهداری و عدم دسترسی زندانیان به پزشک و درمان هشدار داد.

سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در پیامی توییتری با تاکید براینکه ما رژیم ایران را به‌خاطر صدور دوباره حکم یک دهه حبس برای مژگان کشاورز، یاسمن آریانی و منیره عربشاهی به اتهام نقض حجاب اجباری، محکوم می‌کنیم، گفت: «هیچ کس نباید مجبور به پوشیدن یا نپوشیدن لباس مذهبی شود.»

امیر رییسیان، وکیل یاسمن آریانی، منیره عربشاهی و مژگان کشاورز، از فعالان مخالف حجاب اجباری، روز پنج‌شنبه اعلام کرد که در دادگاه تجدیدنظر، حکم حبس ‌یاسمن آریانی و مادرش منیره عربشاهی از ۱۶ به ۹سال‌ و هفت ماه و حکم مژگان کشاورز از ۲۳سال‌ و نیم به ۱۲سال‌ و هفت ماه کاهش یافته است و تاکید کرد که ما به این رای اعتراض داریم و تقاضای اعاده دادرسی می‌دهیم.

بنابر حکم دادگاه تجدیدنظر و به استناد ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی مجازات اشد یعنی پنج سال و شش ماه حبس تعزیری از بابت اتهام «تشویق و فراهم نمودن موجبات فساد و فحشا» از طریق مخالفت با حجاب اجباری در مورد  ‌یاسمن آریانی و مادرش منیره عربشاهی قابل اجراست.

پیشتر شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران در مرداد ماه سال‌جاری منیره عربشاهی و دخترش یاسمن آریانی را به اتهام «تشویق و فراهم نمودن موجبات فساد و فحشا» از طریق کشف حجاب به ۱۰ سال زندان و به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد بر هم زدن امنیت کشور» به پنج سال حبس محکوم کرده و به اتهام «تبلیغ علیه نظام»، یک سال دیگر هم به حکم حبس آن‌ها افزوده بود.

در ویدیوی منتشرشده از منیره عربشاهی و دخترش یاسمن آریانی، این دو سال گذشته در روز جهانی زن، سال ۱۳۹۷، بدون روسری به پخش گل در میان زنان در متروی تهران پرداختند. در پی این اقدام، یاسمن آریانی، ۲۱ فروردین سال‌جاری در کرج بازداشت شد و مادرش منیره عربشاهی نیز وقتی روز ۲۲ فروردین برای پیگیری وضعیت فرزندش به بازداشتگاه وزرا در تهران مراجعه کرد، از سوی ماموران امنیتی بازداشت شدند.

منیره عربشاهی همراه با دخترش یاسمن آریانی و مژگان کشاورز و همچنین صبا کردافشاری در ۲۲ مردادماه  سال‌جاری از زندان قرچک ورامین به بند زنان زندان اوین منتقل شده‌اند.

همزمان منیره عربشاهی در نامه‌ای از بند زنان زندان اوین نسبت به وضعیت بهداری زندان اوین و مشکلات و موانع زنان زندانی برای دریافت خدمات درمانی و اعزام به بیمارستان و پیامدهای چنین وضعیتی برای زنان زندانی هشدار داد.

عربشاهی در نامه‌ای که روز جمعه از سوی سایت مجموعه فعالان حقوق بشر منتشر شد تاکید کرد که «بهداری زندان اوین از ابتدایی‌ترین امکانات پزشکی و دارویی که محقرترین خانه‌های بهداشت در مناطق روستایی از آن بهره‌مند هستند، محروم است.»

در بخشی از این نامه آمده است: «فقدان وجدان حرفه‌ای و یا تشخیص صحیح بیماری از سوی از پزشکان بهداری اوین حس بی‌اعتمادی بند زنان را برانگیخته است. به عنوان نمونه یکی از زندانیان جوان عصب مچ پایش دچار آسیب‌دیدگی می‌شود، پزشک بهداری بدون هیچ‌گونه معاینه‌ای عکس و‌ ام.آر.آی و یا آزمایشی مشکل وی را دیابت تشخیص می‌دهد و یکی دیگر از زندانیان نیز دچار سرگیجه می‌شود، پزشک حاضر در بهداری بدون گرفتن فشار دستور تزریق سرم می‌دهد و چون پی می‌برد که سرم در بهداری وجود ندارد به بیمار می‌گوید مشکلی ندارد و برایش خوردن یک حبه قند تجویز می‌کند.»

عربشاهی در نامه خود همچنین اشاره کرد که «پزشکان بخش بهداری بنا بر دستور مقامات اطلاعاتی حق دست زدن به زنان بیمار زندانی را ندارند از این رو نمی‌توانند در صورت لزوم فشار آنان را بگیرند و یا میزان ضربان نبضشان را بسنجند. اتفاق افتاده بیماری در اثر تشنج بر زمین افتاده و پزشک هیچ واکنشی از خود بروز نداده است.»

این فعال مخالف حجاب اجباری زندانی در بند زنان اوین همچنین در بخشی از نامه خود به «دردها و عذاب‌های شبانه‌روزی سمانه نوروزی مرادی، زندانی سیاسی» اشاره کرد و نوشت  که او «دیگر خوردن هیچ قرص و داروی مسکنی قادر به فروکش کردن و یا تخفیف زجری نیست که از بیماری لوپوس، نوعی بیماری مهلک خود ایمنی می‌کشد.»

منیره عربشاهی در نامه خود با اشاره به اینکه سمانه نوروزی مرادی، زندانی سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین، «ماه‌هاست با عفونت شدید سینه مواجه شده و به تازگی با بزرگتر شدن توده ایجاد شده در سینه که طی آزمایشات، سونوگرافی و ماموگرافی که البته در فرآیند طولانی مدت در بیمارستان‌های خارج از زندان به عمل آمده، هایپر شدن وضعیت سرطانی سینه مشخص شده و با وجود گذشت چند ماه از دستور پزشک جراح مبنی بر تخلیه سینه، تا این لحظه هیچ اقدامی از سوی بهداری زندان اوین صورت نپذیرفته است.»

عربشاهی در نامه خود تاکید کرد که «عدم اعزام به موقع، از معضلاتی است که زندانیان اوین را در خطر قرار داده و علیرغم گزارشات، پیگیری‌ها و گفت‌وگوهای مکرر زندانیان هیچ‌گونه سیاستی جهت سهولت این امر مهم و حیاتی صورت نپذیرفته است.»