مجیدرضا حریری، رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین، در مصاحبه با روزنامه «ایران»، قرارداد ۲۵ ساله این دو کشور را «‌اتفاق خیلی خوب» خواند و گفت: «باید یاد بگیریم با قدرت‌های اقتصادی دنیا بر اساس منافع متقابل نقشه راه و قرارداد همکاری تنظیم کنیم.» 

بر اساس نسخه‌ای از سند  «برنامه همکاری‌های جامع ۲۵ساله ایران و چین» که به دست ایران‌اینترنشنال رسیده است، مقام‌های جمهوری اسلامی در ازای خرید نفت خام ایران از سوی چین، از این کشور برای حضور در تمام بخش‌ها از جمله صنعت، اقتصاد، بهداشت و درمان، ارتباطات، کشاورزی، امنیتی و نظامی، مالی، اعتباری و تجاری، نفت و انرژی ایران دعوت کرده‌اند.

با این حال رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین در مصاحبه‌‌اش با روزنامه ایران که روز شنبه ۲۱ تیرماه منتشر شده، گفت: «اصلا چیزی در برنامه قرارداد ۲۵ ساله دو کشور تعریف نشده که ضعف باشد، هر فردی که موافق، کنجکاو و منتقد ۱۸ صفحه برنامه جامع است اگر آن را با دقت بخواند متوجه می‌شود که در آن هیچ چیزی وجود ندارد.»

او در توجیه این قرارداد همچنین گفت: «اگر ما بخواهیم با یک کشور اروپایی برنامه جامع همکاری بنویسیم حداقل ۸۰ تا ۹۰ درصد آن مانند همین برنامه با چین است. آورده ما در معامله، تفاهم و قرارداد نفت، گاز، پتروشیمی و معادن است و چیزی غیر از این موارد نداریم.»

او گزارش‌ها درباره واگذاری بخش‌های مختلف جزیره کیش به چین را «‌شایعه» خواند و گفت: «در بروز چنین شایعاتی باید قسم بخوریم که نمی‌خواهیم کیش را به چین واگذار کنیم.»

در همین حال محمد کشاورز زاده سفیر ایران در چین هم، واگذاری کیش به چین یا استقرار نظامیان در ایران را  «‌ادعاهایی مضحک و خنده‌دار» خواند و  گفت این برنامه براساس «احترام و منافع متقابل» تنظیم شده است.

سند ۱۸ صفحه‌ای همکاری‌های ایران و چین، با عنوان «ویرایش نهایی برنامه همکاری‌های جامع ۲۵ساله ایران و چین» از سوی «دبیرخانه سازوکار عالی مشارکت جامع و راهبردی ایران و چین» در خرداد ۱۳۹۹ تدوین شده و شامل «برنامه همکاری‌های جامع فی‌مابین جمهوری خلق چین و جمهوری اسلامی ایران» در چهار صفحه و سه ضمیمه شامل «اهداف اساسی»، «عناوین اصلی برای برنامه‌ همکاری‌های جامع و راهبردی» و «اقدامات اجرایی» است.

سند ارسالی به ایران‌اینترنشنال نیز محورهایی چون تضمین خرید نفت ایران از سوی چین در قبال حضور این کشور در ایران از توسعه بنادر و جزایر تا همکاری در ساخت پیام‌رسان‌های اجتماعی و تامین تجهیزات نظامی و پیشبرد صنایع نظامی را شامل می‌شود.