نیروی انتظامی کرمان با تایید خبر کشته‌ شدن ریحانه عامری به دست پدرش، اعلام کرد که این زن ۲۵ ساله با ضربه میله آهنی پدرش به قتل رسیده است.

اطلاعیه نیروی انتظامی کرمان در واکنش به خبرهای منتشر شده درباره کشته شدن ریحانه عامری با ضربات «تبر»، عنوان کرده است که این دختر جوان با «ضربات تبر» به قتل نرسیده و پدرش به دلیل اختلافات خانوادگی با «ضربه میله آهنی» به سر دخترش، او را به قتل رسانده است.

گزارش‌‌های غیررسمی حاکی از این است که پدر ریحانه عامری بر سر دیر آمدن دخترش به خانه با او بحث و درگیری داشته و پیشتر نیز تهدید کرده بود که او را خواهد کشت.

در گزارش‌های غیررسمی، سن مقتول ۲۲ سال عنوان شده است. 

همزمان کوروش احمد یوسفی، معاون اجتماعی فرماندهی انتظامی استان کرمان، نیز گفت که «شب گذشته ۲۶ خردادماه، اختلاف خانوادگی پدر و دختر و عصبانیت پدر موجب قتل دختر جوان شد.»

معاون اجتماعی نیروی انتظامی استان کرمان به خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی، ایرنا، گفت که «خبر کشتن این دختر با تبر در کرمان صحت ندارد» و «در این حادثه، میله آهنی که توسط پدر و در عصبانیت پرتاب می شود با سر دختر برخورد کرده و موجب مرگ وی می شود.»

معاون نیروی انتظامی استان کرمان کشته شدن ریحانه عامری را به «عصبانیت» پدرش مربوط دانست و گفت که «عصبانیت پدر، عامل قتل دختر بیست و پنج ساله کرمانی شده است» و «پدر پشیمان از نتیجه عصبانیتش هم اکنون در بازداشت پلیس است.»

همزمان منابع غیر رسمی گزارش دادند که خواهر ریحانه عامری صبح سه‌شنبه به خانه پدر و مادرش می‌رود اما وقتی وارد خانه می‌شود، کسی در خانه نبوده و در اتاق ریحانه هم قفل بوده و او منتظر می‌ماند تا مادر یا پدرش به خانه بازگردند اما دقایقی بعد پدرش با دستپاچگی وارد خانه شده و با ابراز بی‌اطلاعی از دیگر اعضای خانواده، بعد تعویض فوری لباس، از خانه خارج می‌شود.

مادر ریحانه وقتی به خانه باز می‌گردد در پاسخ به دخترش خود که سراغ خواهر خود،ریحانه، را می‌گرفت، عنوان کرد که «وقتی صبح برای تعویض پلاک ماشین از خانه خارج شده، ریحانه در اتاق خودش بود و در اتاق هم باز بود.»

مادر ریحانه به دخترش گفت که «شب قبل ریحانه حدود ساعت یازده و نیم شب به خانه آمده و میان ریحانه با پدرش بر سر دیر آمدن بحث شده و بعد از آن ریحانه به اتاق خودش رفته و خوابیده است». او گفت که  شب گذشته پدرشان تهدید کرده که «سر یک فرصت مناسب بالاخره ریحانه را می‌کشم.»

در گزارش‌های غیر رسمی اشاره شده که بعد از این بود که خواهر ریحانه نگران شده و پس از باز کردن در اتاق به اتفاق مادرش، مشاهده می‌کنند که اتاق ریحانه بسیار به‌ هم ریخته است و وقتی مادر ریحانه قصد جمع‌آوری لباس‌ها از سطح اتاق را داشته خون مشاهده کرده‌اند.

آنها بلافاصله پلیس را در جریان گذاشتند و ماموران پس از حضور در محل و کشف خون روی فرش‌های داخل خانه، احتمال دادند که قاتل، ریحانه را از اتاق تا کنار ماشین روی زمین کشیده است.

ماموران سپس منتظر ماندند تا پدر ریحانه به خانه بازگردد، سپس او را بازداشت کردند و در نهایت پدر ریحانه اقرار کرد که دخترش را به قتل رسانده و پیکر او را در بیابان‌های جاده چوپار رها کرده است.

این سومین مورد از «قتل‌های ناموسی» است که از ابتدای خرداد ماه و طی کمتر از چهار هفته رسانه‌ای شده و با واکنش گسترده افکار عمومی و کاربران شبکه‌های اجتماعی مواجه شده است.

ابتدا رومینا اشرفی ۱۴ ساله روز جمعه اول خردادماه در روستای «سفیدسنگان لمیر» از بخش حویق شهرستان تالش در استان گیلان با داس و به دست پدرش کشته شد. قتل  رومینا هنگامی رخ داد که او پس از پنج روز فرار با خواستگارش بهمن خاوری، از سوی پلیس آگاهی آستارا بازداشت و با دستور قاضی دادگاه به پدرش تحویل داده شد.

رضا اشرفی پدر رومینا، پس از بازگشت به خانه، هنگامی که رومینا در خواب بود با ضربات داس گلوی دختر چهارده ساله خود را برید و او را به قتل رساند.

پس از آن در شامگاه یک‌شنبه ۲۵ خرداد در آبادان، فاطمه برحی ۱۹ ساله با ضربات چاقوی حبیب برحی، همسر و پسر عمویش کشته شد.

حبیب برحی ۲۳ ساله پس از قتل فاطمه، با در دست داشتن چاقوی خونینی که با آن فاطمه را به قتل رسانده بود به کلانتری۱۱ آبادان مراجعه و اقرار کرد که دخترعمویش را که یک سال قبل به عقد هم درآمده بودند کشته است. قاتل در این مورد همسرش را خیانت متهم کرد و ماموران وقتی با راهنمایی او به حوالی بهار ۵۶ در حاشیه بهمن شیر رساندند پیکر بی‌جان فاطمه را مشاهده کردند که گلویش بریده و به دست حبیب کشته شده بود.

یک روز بعد از کشته شدن فاطمه برحی در آبادان، این بار ریحانه عامری ۲۵ ساله در شهر کرمان و به دست پدرش در شامگاه دوشنبه ۲۶ خرداد کشته شد.

شمار دقیق قتل‌هایی که در ایران به عنوان «قتل‌های ناموسی» شهرت دارند از سوی مقام‌ها و نهادهای رسمی اعلام نمی‌شود اما خبرگزاری ایسنا در آذر ماه سال۹۸ طی گزارشی به استناد تحقیقات دانشگاهی نوشت که «بین ۳۷۵ تا ۴۵۰ مورد قتل ناموسی سالانه» در ایران رخ می‌دهد.

بنابر این گزارش « قتل‌های ناموسی» حدود ۲۰ درصد از کل قتل‌ها و ۵۰ درصد از قتل‌های خانوادگی در ایران را تشکیل می‌دهد.

این قتل‌ها معمولا به دست یکی از بستگان درجه یک و به ویژه به دست پدر، شوهر و برادر انجام می‌شود اما در مواردی افرادی به سفارش یکی از مردهای خانواده و با تضمین رضایت ولی دم در دادگاه، اقدام به قتل‌های ناموسی می‌کنند.

قربانیان قتل‌های ناموسی همواره زنان خانواده شامل خواهر، همسر، مادر و حتی در مواردی بستگان درجه دوم عاملان قتل هستند.

در جریان کشته شدن رومینا اشرفی به دست پدرش، ابراهیم رییسی روز دوشنبه ۱۲ خرداد در جلسه شورای عالی قوه قضاییه بدون نام بردن از رومینا، گفت: در ماجرایی که در یکی از شهرهای گیلان رخ داد «حتما این جنایتی که انجام شد برخورد عبرت‌آموزی با آن خواهد شد، بدون تردید.»

این در حالی است که بر اساس قوانین فعلی جمهوری اسلامی ایران از جمله تصریح ماده ۳۰۱ فصل سوم قانون مجازات اسلامی درباره شرایط عمومی قصاص «قصاص در صورتی ثابت می‌شود که مرتکب، پدر یا از اجداد پدری» مقتول نباشد و همچنین مقتول «عاقل و در دین با مرتکب مساوی باشد.»

در ماده ۳۰۹ این قانون آمده که «این ادعاء که مرتکب، پدر یا یکی از اجداد پدری» مقتول است باید در دادگاه ثابت شود.

در مورد قتل‌هایی که به دست شوهر، پسرعمو، برادر و دیگر بستگان یا حتی بیگانگان با انگیزه «قتل ناموسی» انجام می‌شود، با رضایت اولیا دم مجازات قصاص و اعدام با رضایت اولیا دم منتفی است.

بر اساس ماده ۶۱۲ قانون مجازات اسلامی نیز «هر کسی مرتکب قتل عمد شود و شاکی نداشته یا شاکی داشته، اما از قصاص گذشت کرده باشد و یا به هر علت قصاص نشود، در صورتی که اقدام وی موجب اخلال در نظم و صیانت و امنیت جامعه یا بیم تجری مرتکب یا دیگران شود، دادگاه مرتکب را به حبس از سه تا ۱۰ سال محکوم می‌کند که در این پرونده هم پدر قصاص نمی‌‍‌شود، اما باید مجازات عمومی جرم را بگذراند.»