مادر نوید افکاری: اصلا نمیتوانم حکم پسرم را به زبان بیاورم
بهیه نامجو، مادر نوید، وحید و حبیب افکاری از بازداشتشدگان اعتراضهای مرداد ۹۷ که یکی از آنها اکنون به دو بار اعدام و دو تن دیگر به حبس طولانیمدت محکوم شدهاند، در پیامی ویدیویی اعلام کرد: «از هر کسی صدای من را میشنود تقاضای کمک دارم برای احکام ناحق و ناعادلانهای که به پسرانم دادهاند.»
همزمان نوید و وحید افکاری با ارسال فایلهای صوتی از زندان اعلام کردند که طی دو سال بازداشت به انواع مختلف مورد شکنجههای جسمی و روانی قرار گرفتهاند.
پایگاه خبری هرانا روز جمعه هفتم شهریور ماه اعلام کرد که حکم اعدام نوید افکاری که در اعتراضهای مرداد ۹۷ در شیراز بازداشت شده بود، در دیوان عالی کشور تایید و اعاده دادرسی او رد شده است.
بنابر این گزارش، نوید افکاری به ۲ بار اعدام، ۶ سال و ۶ ماه حبس و ۷۴ ضربه شلاق، وحید افکاری، به ۵۴ سال و ۶ ماه زندان و ۷۴ ضربه شلاق و حبیب افکاری به ۲۷ سال و ۳ ماه زندان و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شدهاند.
این برادران متهم شدهاند که در جریان اعتراضات تابستان ۹۷ یک کارمند حراست آب و فاضلاب به نام حسن ترکمان را به دلیل «مشارکت او در سرکوب شهروندان معترض به قتل رساندهاند».
مادر برادران افکاری در این ویدیو گفت که در شهریور ۹۷ ماموران لباسشخصی بدون حکم وارد خانه آنها شدند و نوید و وحید را با خود بردند، بعد از مدتی شوهر و دامادش را دستگیر کردند و سه ماه بعد از بازداشت نوید و وحید، پسر دیگرش حبیب را بازداشت کردند.
او افزود بعدها فهمیدیم شکنجههایی به وحید وارد کردند تا علیه نوید اعتراف کند. بهیه نامجو همچنینگفت: «یک جلسه دادگاه ناعادلانه و دروغین برگزار کردند که بچههای من اصلا نتوانستند از خودشان دفاع کنند. این همه اتهام به آنها بستند و بدون اینکه هیچ مدرکی علیه اینها داشته باشند دادگاه برگزار کردند یک جلسه و حکم دادند.»
او ادامه داد: «من اصلا نمیتوانم حکمی که برای نوید صادر کردهاند را بر زبان بیاورم.»
بهیه نامجو در انتهای این ویدیو گفت: «از همه مردم دنیا و هر کسی صدای مرا میشوند، برای کمک در مورد حکمهای ناعادلانه و ناحقی که به فرزندانم دادند درخواست کمک دارم.»
نوید افکاری:مدتها برای اعترافات اجباری شکنجه شدم
نوید افکاری، جوان گچکار و کشتیگیری که به اعدام محکوم شده است، در پی تایید این حکم از سوی دیوان عالی کشور با ارسال فایل صوتی از زندان گفت: «قوه قضاییه و صدا و سیما اعتراف مرا به شکل تکهتکه و سانسور شده که روال کارشان است، پخش کردند. چون من بیگناهم و به همین دلیل هیچ سند و مدرکی دال بر مجرمیت من وجود ندارد، تنها ابزارشان همین است؛ اقرار زیر شکنجه.»
نوید افکاری با بیان اینکه «من از ابتدای دستگیریام بیگناهیام را فریاد زدم»، تاکید کرد که بعد از مدتها شکنجه «آیا راهی جز تن دادن به اعتراف تحمیلشده داشتم. چه کسی میتواند ادعا کند که اگر جای من بود راضی به ادامه این شرایط میشد».
او در بخشی از سخنانش با تشریح انواع شکنجهها و تهدیدها اعمالشده از سوی دستگاههای امنیتی برای وادار کردنش به اعترافات اجباری، گفت که این اعترافات بعد از «هفتهها توی زیر زمین انفرادی بودن، بعد از ساعتها آویزان بودن به سقف اتاق شکنجه، بعد از ساعتها پلاستیک کشیدن به سرم و مرگ را با چشم دیدن» انجام شده است و «بعد از اینکه ستوان عباسی و زارع مویدی مثل نقل و نبات فحش ناموس بهم دادند و با لوله آهنی و باتوم ساعتها شکنجهام دادند و دستم را شکستند».
نوید افکاری در بخش دیگری از سخنانش در این فایل صوتی تاکید کرد که حتی براساس قانون فعلی «اقراری که در پی شکنجه و آزار جسمی و روحی گرفته شود هیچگونه اعتباری و وجاهت قانونی و شرعی ندارد».
او افزود که طی این دو سال بازداشت «جز قانونشکنی و ظلم و توهین و شکنجه و پروندهسازی و دروغ چیزی ندیدیم»، اما دیوان عالی کشور در حکم نوشته است که «ادعای شکنجه متهم نوید افکاری مدلل به دلیل قاطع نیست».
نوید افکاری با تاکید بر اینکه «من فقط ادعای شکنجه شدن نکردم»، گفت: «عکس رادیولوژی،گزارش پزشکی قانونی و شهادت شهودی که مطابق موازین شرعی قسم خوردند و شهادت دادند اثباتکننده ادعای من است ولی کو گوش شنوا».
نوید افکاری درباره نحوه برگزاری دادگاهش توضیح داد: «در خرداد سال ۹۸ به دادگاه انقلاب احضار شدم و محمود ساداتی رییس دادگاه انقلاب شیراز و قاضی شعبه رسیدگیکننده به این پرونده بدون مقدمه و بدون رعایت قوانین دادگاه، بعد از خواندن آیه ۳۳ سوره مائده، گفت که شما محارب و دشمن خدا هستید و به زودی در مصلای شاهچراغ خودم اعدامت میکنم.»
او اضافه کرد که رییس دادگاه انقلاب شیراز بعد از مدتی حکم محاربه او و وحید را صادر کرد. او همچنین گفت: «در این بیدادگاه محمود ساداتی کاملا بیتوجه به دفاعیات ما و اینکه حتی سرسوزنی دلیل و مدرک علیه ما وجود ندارد، گفت اینجا دادگاه انقلاب است ما نیاز به دلیل و مدرک نداریم. گفتیم طبق قانون یک نسخه از حکم را باید به ما بدهید، گفت باید و نباید را من تعیین میکنم و خانواده شما میتواند با این حکم پناهندگی بگیرد.»
او در پایان این فایل صوتی گفت: «من هم داشتم زندگیام را میکردم، کارگری میکردم و کشتیام را ادامه میدادم. الان تیغ اعدام را کاملا روی گلویم احساس میکنم. ممکن بود هر کدام از جوانان این مملکت به حکم قرعه دستگاه قضاییه جای من بودند.»
وحید افکاری: هیچ مدرکی دال بر مجرمیت ما وجود ندارد
وحید افکاری نیز که اکنون به ۲۵ سال زندان محکوم شده است در یک فایل صوتی گفت که از زمان بازداشتش در ۲۶ شهریور سال ۹۷ در سلول انفرادی و تحت شکنجه شدید قرار گرفته است، اما اعلام کرد که با وجود شکنجه و بازداشت پدر و شوهرخواهرش و تهدید به بازداشت دیگر اعضای خانواده، طبق اوراق پرونده نه در آگاهی، نه دادسرا «هیچ ورقهای» را امضا نکرده است.
او افزود: «صدای بیگناهیم را هیچکسی نشنید. درست یا غلط تصمیم گرفتم خودم را بکشم تا شاید یک مسئول اینجوری صدایم را بشنود و وجدانش بیدار شود و لااقل نوید از این مخمصه جان سالم به در ببرد.» او توضیح داد بعد از ۲۰ روز اعتصاب غذا، اقدام به خودکشی کرده است.
به گفته وحید افکاری، پس از این او را بازداشتگاه اطلاعات منتقل کردند. او ادامه داد: «از لحظه ورودم انواع شکنجهها را متحمل شدم. پلاستیک به سرم میکردند پایینش را محکوم میکردند و بعد از حدود یک دقیقه بازش میکردند و دوباره تکرار میکردند.»
وحید افکاری درباره انواع شکنجههایی که تحمل کرده است، گفت: «درحالی که قل و زنجیر بودم با شوکر به همه جای بدنم می زدند، سر و ته آویزانم میکردند و بعد با باتوم میزدند به کف پام و بعد وادارم میکردند که راه بروم تا کبودیهایش کمتر بماند.دفتر خاطراتم را آورده بودند و با صدای بلند میخواندند و تهدیدم میکردند که اگر چیزی که ما میگوییم ننویسی مادر و خواهرت را بازداشت میکنیم.»
او افزود که در ۲ مهر ۹۸ به شعبه اول کیفری یک استان فارس برای محاکمه اعزام شدند و «خانواده مقتول هرگونه آشنایی و ارتباط با ماه را منکر شدند و قاضی مهرداد تهمتن به من گفت که آیا اتهام معاونت در قتل را قبول داری. در جواب گفتم چه طور میتوانم از خودم دفاع کنم درحالی که هیچ اطلاعاتی از ماهیت پرونده ندارم.»
وحید افکاری با نقل بخشی از دفاعیات خود در دادگاه، گفت که به قاضی گفته است: «اگر شخصی ادعا میکند من را در زمان و مکان وقوع قتل دیده احضارش کنید تا همه ما ببینیمش و اگر دوربینی حضور من را در محل قتل یا حتی چند کیلومتری محل قتل مشخص کرده به ما نشان بدهید. اگر خطوط موبایل من در محل و حتی منطقه قتل آنتندهی داشته مدارکش را ارائه کنید. اگر حتی وسیله نقلیهای از من در محل قتل یا مناطق اطراف توسط اشخاص یا دوربینی ضبط شده ما را هم خبر کنید و اگر آلت جرمی از قبیل آلت قتالهای یا هر چیزی از من یا منزلمان کشف شده، به ما نشان دهید تا ببینیم. اگر در وسایل زندگی ما نشانی از ارتکاب جرم کشف شده ارائه دهید.»
وحید افکاری افزود که «من حرفهایم را میزدم اما جز تمسخر و نیشخند و جز این سئوال چیزی از قاضی نمیشنیدم: آیا اتهامات را قبول داری یا نه. بارها و بارها تکرار شد.»
او خطاب به «مردم ایران» گفت: «به شرافتم به انسانیتم من بیگناهم. پرونده من موجود است و هیچ مدرکی علیه من وجود نداشته، ندارد و نخواهد داشت چرا که من بیگناهم.»