کارزار توییتری حمایت از #اعتصاب_زندانیان همزمان با ادامه اعتصاب غذای ۳۴ زندانی سیاسی
درحالی که اعتصاب غذای جمعی و سه روزه زندانیان سیاسی ادامه دارد، شماری از کاربران روز یکشنبه اول فروردین ماه با هشتگ #اعتصاب_زندانیان به آزار زندانیان اعتراض کرده و از اعتصاب غذای ۳۴ زندانی در زندانهای مختلف ایران حمایت کردند.
پیش از این در روز بیست و نهم اسفند ماه جمعی از زندانیان سیاسی با انتشار نامهای اعلام کردند از اول فروردین۱۴۰۰ به مدت سه روز با اعتصاب غذای جمعی ضمن تجدید پیوند با کارگران، معلمان و بازنشستگان، به ظلم حاکم، کشتار آبان۹۸، کشتار سراوان، سرکوب و اعدام معترضان و اقلیتها اعتراض میکنند.
از زندان اوین سعید اقبالی، سینا بهشتی، پیمان پورداد، معین حاجیزاده، حسین جندقیان، آرش خزلی، امیرسالار داودی، مصطفی خسروبابادی، فرزین رضایی روشن، مهران سروش، عباس سوهانی، پوریا شهرابیتوفیق، کیوان صمیمی، کریم عزیزمحمدی، محمود علینقی، ابوالفضل غسالی، پارسا گلشنی، امیرحسین میرخلیلی، عبدالرسول مرتضوی، شهابالدین نظری، بهزاد همایونی، احمد یزدانی در این اعتصاب غذا شرکت دارند.
همچنین کسری نوری درویش زندانی که از اوین به زندان عادلآباد شیراز تبعید شده است، و محمد شریفیمقدم، کیانوش عباسزاده، زندان عادلآباد، محمد داوری و سجاد زارع از زندانیان سیاسی و عقیدتی هستند که در اعتصاب غذای سه روز اول سال سال ۱۴۰۰ شرکت دارند و نامه آن را امضا کردهاند.
همزمان روز شنبه سیام اسفند ماه شش نفر از زندانیان زن محبوس در بند سیاسی زندان اوین نیز اعلام کردند که به اعتصابغذای زندانیان سیاسی در سه روز نخست سال ۱۴۰۰ پیوستند. بنابر این گزارش عالیه مطلبزاده، حدیث صبوری، رضوانه احمدخانبیگی، زینب همرنگ، شکیلا منفرد، و گیتی پورفاضل در همراهی با سایر زندانیان سیاسی اعتصاب کردهاند.
به این ترتیب شمار زندانیان سیاسی و عقیدتی که در سه روز اول تا سوم فروردین ماه در اعتصاب غذای جمعی شرکت کردهاند اکنون به ۳۴ تن رسیده است.
همزمان کانون مدافعان حقوق بشر در نامهای به جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، نوشت: «مدتی است که تبعید زندانیان سیاسی- مدنی از زندان تهران به زندانهای مختلف شهرستانهای ایران، فزونی گرفته است.»
این کانون افزود که چنین عملی علاوه بر اینکه محمل قانونی نداشته و مخالف با مقررات مندرج در ماده ۵۱۳ قانون آئین دادرسی کیفری است، مشکلات عدیدهای نیز برای زندانیان و خانوادههایشان ایجاد میکند.
در نامه کانون مدافعان حقوق بشر از جمله آمده است که بُعد مسافت و دوری راه باعث میشود ملاقات خانوادهها با زندانیان سیاسیمدنی با دشواری انجام پذیرد و از سوی دیگر به بهانههای مختلف از جمله نبود زندانی سیاسی در برخی از زندانها، دلیل به ظاهر موجهی خواهد شد تا تفکیک زندانیان صورت نگرفته و زندانیان سیاسی در کنار زندانیان عادی بهسر برند که ممکن است تبعات ناگواری را به بار آورد.
در نامه کانون مدافعان حقوق بشر به جاوید رحمان تاکید شده است که تعدادی از زندانیان سیاسی- مدنی در اعتراض به این روش غیرقانونی و آزاردهنده، در اعتصاب غذا هستند و قوه قضائیه و روسای زندانها بدون توجه به اعتراضات برحق صورت گرفته، در تکرار اعمال غیرقانونی خود اصرار میورزند.
کانون مدافعان حقوق بشر از گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران خواست که با استفاده از کلیه امکانات قانونی خود برای جلوگیری از تکرار این رویه و بازگرداندن زندانیان به محل سابق خود اقدام کند.