«چرا همجنس‌گرایان ایران برای گرایش جنسی‌شان اعدام می‌شوند؟»

این سوالی است که پائول رونزهایمر، خبرنگار روزنامه آلمانی بیلد، روز دوشنبه ۲۰ خردادماه (۱۰ ژوئن) در نشست خبری مشترک وزرای خارجه ایران و آلمان در تهران پرسید.

جواد ظریف، وزیر امورخارجه ایران در پاسخ گفت: «جامعه ما بر پایه اصول اخلاقی بنا شده و ما بر پایه همین اصول زندگی می‌کنیم. در کل، این اصول اخلاقی بر رفتار مردم حاکم‌اند. و بنابراین بایستی به قانون احترام گذاشت و از آن تبعیت کرد.»

چون این پرسش و پاسخ از خبرگزاری‌های داخل ایران حذف شده، پاسخ کامل به زبان فارسی موجود نیست. دویچه‌ وله انگلیسی البته نوشته که ظریف در ادامه مثال‌هایی از «نقض حقوق بشر در اسراییل و آمریکا» زده است.

رونزهایمر، در گزارشش برای روزنامه بیلد این تیتر را نوشت: «غیر انسانی است: وحشت از اظهارنظر ایران در موضوع اعدام همجنس‌گرایان» و سپس پاسخ هایکو ماس، وزیر خارجه آلمان را آورده است.

ماس به روزنامه بیلد گفت: «حقوق دگرباشان، حقوق بشر است. همیشه همین بوده. هیچ مذهبی، فرهنگی یا سنت قومی، توجیه مجازات‌های حکومتی نمی‌شود، حتی اگر موضوع مجازات همجنس‌گرایان مطرح باشد. در ایران و هفت کشور دیگر دنیا، مجازات اعدام برای همجنس‌گرایی موجود است. این غیر انسانی و غیرقابل‌قبول است.»

شادی امین، فعال مدنی، در رابطه با این سخنان، به دویچه‌وله گفت: «وظیفه هر حکومتی، نقد رفتاری است که موجب تحقیر، ستم و آزار جنسی یک گروه اجتماعی می‌‌شود».

او می‌گوید: «قانون باید مانع رفتاری شود که نتیجه آن تحت ستم قرار دادن یک گروه اجتماعی به بهانه اخلاقیات موجود در جامعه است. فردی که چنین توجیهی را مطرح می‌کند، نشان می‌دهد فردی است که از حقوق بشر و حقوق اولیه انسان‌ها هیچ نفهمیده است. جمهوری اسلامی ایران بیانیه حقوق بشر سازمان ملل را امضا کرده است. در این بیانیه تأکید شده که باید مانع نقض حقوق افراد به دلیل جنسیت، ملیت یا عقاید آن‌ها شد. در ضمیمه‌ای که به این بیانه افزوده شده، گرایش جنسی و هویت جنسیتی هم مطرح شده است. اما وقتی یک مقام مسئول در ایران چنین اظهارنظری را مطرح می‌کند، تمام این بیانیه از بند اول تا آخر آن را زیر سوال می‌برد».

همجنس‌گراسیتزی ظریف پس از خاتمی و احمدی‌نژاد

در قانون مجازات اسلامی ایران، برای رابطه با همجنس، با توجه به چگونگی و شرایط رابطه، مجازات‌هایی ازجمله شلاق و اعدام تعیین شده است. البته به‌ندرت در فهرست اعدام‌های سالیانه ایران، اعدام برای همجنس‌گرایی دیده می‌شود، اما این به آن معنا نیست که در ایران همجنس‌گرایان با مجازات اعدام روبه‌رو نمی‌شوند.

مثالش پرونده مشهوری در مشهد که نزدیک به یک دهه پیش، با اعدام دو نوجوان به اتهام «تجاوز به همجنس» خاتمه یافت. وب‌سایت دویچه‌وله انگلیسی هم تصویر این دو پیش از اعدام را برای انتشار گزارش خود برگزیده است.

همجنس‌گراستیزی، دگرباش‌ستیزی و جنس‌سوم‌هراسی در گفتمان مقامات ارشد ایران جای خود را دارد.

نام‌آشناترین مثال آن، محمود احمدی‌نژاد، رییس‌ جمهوری پیشین ایران است، وقتی که در سفرش به شهر نیویورک، در پاسخ به سوالی در دانشگاه کلمبیای این شهر گفت: «در ایران همجنس‌باز نداریم.»

واژه همجنس‌باز، در بسیاری از موارد، ازسوی مقامات ایرانی برای توهین به رابطه با همجنس استفاده می‌شود.

محمد خاتمی، دیگر رییس‌ جمهوری پیشین ایران هم در پاسخ به یک سوال در دانشگاهی خارج از ایران ادعا کرده بود همجنس‌گرایی یک بیماری است و بایستی درمان شود.

خاتمی در آن زمان گفته بود: «مجازات در واقع خودش درمان یک نوع خشونت و انحراف در جامعه است که اگر هم نباشد، جامعه اصلا نمی‌تواند استقرار پیدا کند.»

به‌فاصله کوتاهی پیش از همین سفر هایکو ماس، وزیر خارجه‌ آلمان به تهران، دولت آن کشور، این ادعا که می‌توان همجنس‌گرایی را درمان کرد رد کرد و به درمانگاه‌های مخصوص این کار دستور تعطیلی داد.