وب‌سایت خبری-تحلیلی آمریکایی دیلی‌کالر نزدیک به جناح محافظه‌کار آن کشور، روز دوشنبه ۱۶ بهمن‌ماه، در تحلیل تازه‌ای درمورد شرایط ایران می‌نویسد که حکومت جمهوری اسلامی ایران، اکنون در میان منگنه‌ای از موج اعتراضات داخلی و فشارهای بین‌المللی هدایت‌شده ازسوی دولت ترامپ، قرار گرفته است.

در این تحلیل، به قلم شهریار کیا، تحلیل‌گر سیاسی مسائل ایران و خاورمیانه، آمده است:

با اعلام اولتیماتوم دولت آمریکا درمورد درخواست بازنویسی توافق هسته‌ای، شاهد افزایش تنش در داخل حاکمیت جمهوری اسلامی هستیم. هم‌زمان و هم‌سو با این اولتیماتوم، اعتراضات گسترده‌ی مردمی در شهرهای ایران علیه دستگاه حکومتی، حکومت ایران را در یک بن‌بست بزرگ قرار داده؛ اعتراضاتی که از اوایل دی‌ماه، آغاز شده است و هنوز هم ادامه دارد.

برخلاف موارد پیشین که تهران چنین چالش‌هایی را بلوف قدرت‌های خارجی به‌حساب می‌آورد، گفتار و کردار مقامات حکومتی، این‌بار بیانگر این واقعیت است که آن‌ها شرایط را بسیار خطیر یافته و جدّی گرفته‌اند. در این میان، سخنان اخیر ترامپ در کنگره‌ی آمریکا در حمایت از مبارزات مردم ایران برای دموکراسی، که  آمریکا را در کنار این مبارزات قرار داده، فشارهای بین‌المللی علیه رژیم تهران را شدت بخشیده است.

پرسش این است که حکومت تهران در مقابل این شرایط چه راه‌حلی را برای خود در نظر دارد یا می‌تواند داشته باشد؟ آیا این حکومت توانایی گذار از این شرایط را دارد؟ و نهایتاً جامعه‌ی بین‌المللی چگونه می‌تواند به مردم ایران برای آوردن صلح و ثبات به منطقه یاری برساند؟ حکومت تهران، با به‌میان کشیدن تهدیدات تروریستی و دخالت کشورهای همسایه، ید طولایی در صدور بحران از درون خود به خارج دارد. با این‌حال، باتوجه به مخالفت‌های آشکار و گسترده‌ی مردم ایران با دخالت‌های رژیم در کشورهای خارجی، حکومت این توانایی خود را از دست داده است.

هرگونه دست‌درازی و ماجراجویی دیگر ازسوی حکومت جمهوری اسلامی ایران در منطقه، سریعاً به ضد خود تبدیل خواهد شد و گردابی را که این ماجراجویی‌ها در سال‌های اخیر آفریده است، عمیق‌تر خواهد کرد. هم‌اینک آمریکا و اروپا، خواهان عقب‌نشاندن رژیم از مناطقی‌اند که در آن‌ها با دخالت خود، بی‌ثباتی آفریده است. در حال حاضر، حکومت جمهوری اسلامی ایران، تمامی تلاش خود را برروی انعقاد قراردادهای تجاری با اروپا و آسیا گذاشته است تا دولت‌های آن‌ها را تطمیع کند و درمقابل سیاست واشنگتن نسبت‌به خود قرار دهد.

از‌سوی دیگر، حکومت جمهوری اسلامی ایران، مذاکرات مخفیانه‌ای را درمورد برنامه‌ی موشکی خود، با قدرت‌های غربی آغاز کرده است.

با اینکه وزارت امور خارجه‌ی جمهوری اسلامی ایران، این موضوع را تکذیب می‌کند، اما حکومت، دو گزینه بیشتر روبروی خود ندارد: یا در مورد برنامه‌ی موشکی خود عقب‌نشینی کند، از دخالت در امور کشورهای منطقه دست بردارد و حقوق بشر و آزادی‌های مدنی را در ایران رعایت کند، یا آن‌که خود را برای پذیرش تحریم‌های گسترده و جدید، آماده کند.

باتوجه به واقعیات و شرایط جامعه‌ی ایران، هر دو گزینه، به تغییر رژیم در کشور منجر خواهد شد.