روزنامه‌ی نیویورک‌تایمز، امروز یکشنبه ۲۵تیرماه، در چهاردهمین سالگرد حمله‌ی آمریکا به عراق، در سرمقاله‌ای می‌نویسد: «شما به هر بازاری که در عراق بروید، روی قفسه‌های مغازه‌های آن، همه‌ی اجناس، ساخت و واردات از ایران است. شیر، ماست، مرغ و… . تلویزیون را روشن کنید، همه‌ی کانال‌ها برنامه‌هایشان در همسویی با ایران است. اگر بنای جدیدی در دست ساختمان است، آجر و گچ و سیمان آن، از ایران آمده است. حتی وقتی که جوانان بیکار و خمار و افسرده‌ی عراقی برای نشئگی، قرص مواد مخدر بالا می‌اندازند، به احتمال زیاد، ماده‌ی مخدر ممنوع هم از ایران به عراق قاچاق شده است. و تازه این نصف ماجراست.

در شمال کشور عراق، شبه‌نظامیان مورد حمایت ایران سخت مشغول ساختن یک کریدور ارتباطاتی برای رساندن اسلحه و مهمات از ایران به سوریه هستند. و در کریدورهای قدرت و پارلمان عراق نیز بیشتر مقامات و مسؤولین و نمایندگان دست‌پرورده‌ی رهبران ایران هستند.

هنگامی‌که ایالات متحده‌ی آمریکا، ۱۴ سال پیش در چنین روزی، برای سرنگون کردن رژیم صدام حسین، به عراق حمله کرد، مقامات آمریکایی، این کشور را یک سنگ بنای بالفعل برای آغاز ساختن یک خاورمیانه‌ی دموکرات و هوادار غرب می‌دیدند. آمریکا برای ساختن عراق دموکرات و پیشرفته‌ی مورد نظرش، خون‌های بسیار و هزینه‌های گزافی پرداخته است.

بیش از ۴۵۰۰  سرباز و افسر و کارشناس نظامی و امنیتی آمریکا، در آن کشور جان باخته‌اند و بیش از یک هزار میلیارد دلار خرج آن کشور شده است؛ اما ایران، از همان روز نخست سقوط صدام، این داستان را جور دیگری تعبیر می‌کرد.

رهبران ایران، این تحول را فرصتی برای تبدیل عراق به یک کشور وابسته و مطیع خود می‌دیدند. کشوری که پیش از سقوط صدام، به مدت ۸ سال، دشمن آنها در جنگ خونین میان دو کشور بود.

عراق، سکوی پرواز ایران برای گسترش نفوذش در منطقه بوده است. در این معنی، ایران برنده‌ی اصلی جنگ آمریکا با صدام است و آمریکا در رسیدن به اهدافش، شکست‌خورده است.

آمریکا با اعزام ۵هزار نیروی تازه‌نفس به عراق، در سه سال گذشته مشغول نبرد با نیروهای داعش بوده است.

خانم نجاهًْ الطائي (Nijat al-Taie) یکی از رهبران شورای حکومتی در منطقه‌ی سنّی نشین دیاله (Dialeh) که مخالف سرسخت حضور ایران در عراق است و بارها از برنامه‌ریزی‌ها برای قتلش جان سالم به‌در برده است، می‌گوید:

«ایرانی‌ها از آمریکایی‌ها زرنگ‌تر بودند. آنها اهداف خودشان را در عمل به‌دست آورده‌اند. آمریکا از عراق دفاع و مراقبت نکرد. آنها فقط صدام را سرنگون کردند و کشور را دودستی تحویل حکومت ایران دادند».