یک صد و چهار تن از روشنفکران، هنرمندان و فعالان مدنی در فراخوانی برای «دادخواهی کشتار زندانيان سياسی در تابستان۶۷» با تاکید بر لزوم به ثمر رسيدن محاکمه حميد نوری، يکی از مسئولان هيات مرگ در زندان  گوهردشت،خواهان «همدلی فعال کوشندگان حقوق بشر، مدافعان آزادی و برابری، مخالفان حبس و شکنجه و اعدام، و هنرمندان و روشنفکران» از این محاکمه برای پيشبرد امر دادخواهی کشتار زندانيان سياسی در تابستان۶۷ شدند.

حمید نوری، یکی از متهمان اعدام‌های ۱۳۶۷ است که آبان ماه سال گذشته در استکهلم سوئد  بازداشت و نخستین جلسه دادگاه او روز چهارشنبه ۲۲ آبان در سوئد برگزار شد. او «دادیار زندان گوهردشت در سال ۶۷» بوده و به گفته کاوه موسوی، وکیل، متهم به «جنایت جنگی،‌ جنایت علیه بشریت،‌ شکنجه و مشارکت در جرم مستمر باز ندادن جنازه‌ها» در جریان اعدام‌های گروهی زندانیان در تابستان ۱۳۶۷ است.

اعدام‌های گروهی سال ۱۳۶۷ به فرمان روح‌الله خمینی رهبر وقت جمهوری اسلامی و با اعزام هیاتی  به زندان‌ها انجام شد، هیاتی که در میان زندانیان و خانواده آنها موسوم به "هیات مرگ" است و اعضای شناخته شده این هیات مصطفی پورمحمدی، ابراهیم رییسی، حسینعلی نیری، مرتضی اشراقی به همراه دادیاران و روسای زندان‌های مختلف ایران بودند.

امضاکنندگان «بیانیه یک صد و چهار تن از روشنفکران، هنرمندان و فعالان مدنی» با تاکید براینکه در تابستان سال شصت و هفت، جمهوری اسلامی هزاران زندانی سياسی را به مسلخ برد و به سرکوب مخالفان که از همان ‏فردای استقرارش بر اريکه قدرت آغاز کرده بود اوجی خونبار بخشيد، بی‌آنکه فرياد اعتراضی در داخل و خارج  کشور ‏برخيزد، نوشتند که «صاحبان قدرت در ايران گمان می‌بردند که اين سکوت سنگين ‏حقيقت را مدفون خواهد کرد اما با گذشت سال‌ها، خاطره جمعی، هر روز بيش و بيشتر به شناخت حقيقت راغب» شد.

در بخشی از این بیانیه آمده است که «اينک، درهمان حال که حبس و شکنجه و اعدام و بی‌حقوقی زندانيان در جمهوری اسلامی ادامه دارد، بيش از پيش روشن ‏شده که سکوت درباره جنايات سياسی دهه شصت تنها و تنها در خدمت  تداوم سرکوب سياسی و اجتماعی و فرهنگی است» و آشکار شده که «تا زمانی که حاکمان پاسخگوی اين جنايات نشده‌اند نمی‌توان به پايان گرفتن حبس و شکنجه و قتل مخالفان و ‏لغو مجازات اعدام در ايران اميد بست.»

امضاکنندگان این بیانیه با اشاره به «تغيير استراتژی جمهوری اسلامی» در ‏اين باره، یادآوری کردند که «اينان مدتی است سکوت خود را شکسته‌اند و به ساخت و پرداخت سناريوهای دروغين برآمده‌اند تا به ‏سرکوب خونين دهه شصت و کشتار جمعی محبوسان سياسی در تابستان۶۷ مشروعيت بخشند.»

در این بیانیه اشاره شده که از سوی جمهوری اسلامی «بودجه‌های هنگفتی ‏صرف اين استراتژی تبليغاتی و از آن‌جمله روايت سازی و توليد فيلم‌های سينمایی و سريال‌های تلويزيونی» شده و می‌شود و ‏حاکميت سانسور فضا را برای اثرگذاری جعليات حکومتی آماده تر می‌کند» و در چنين فضایی «پيشبرد امر دادخواهی نياز به ‏تقابل جدی‌تر وهمه جانبه تر با دروغ پراکنی و افزونی تلاش‌ها برای روشن ماندن چراغ حقيقت دارد.‏»

‏امضاکنندگان بیانیه یادآوری کرده‌اند که آنچه «اهميت پرونده محاکمه حميد نوری، يکی از مسئولان هيات مرگ در زندان  گوهردشت، زندان رجائی ‏شهر کرج، را که هم اکنون در کشور سوئد جريان دارد» روشن‌تر می‌کند: این است که «به همت کوشندگان، خاصه ايرج مصداقی، که ‏خود در زمره شاهدان کشتار زندانيان سياسی در تابستان۶۷ است و نيز همياری شماری ديگر از اين شاهدان،  ‏برای نخستين بار، يک سيستم قضایی بی‌طرف و دمکراتيک به پرونده يکی از عاملان و دست اندرکاران اين جنايت بزرگ ‏رسيدگی می‌کند.»

در این بیانیه آمده است که در مقابل، جمهوری اسلامی تمام تلاش خود را به کار گرفته تا پرونده حمید نوری را که «باز شدنش خود يک پيروزی ‏غيرقابل انکار برای جنبش دادخواهی است، بی‌اعتبار کند.»

امضاکنندگان این بیانیه اشاره کرده‌اند که تلاش‌ برای بی‌اعتبار کردن دادخواهی «از جانب حاکمان مسئول اين جنايات دور از ‏انتظار نيست» اما «کارشکنی‌ها درباره اين پرونده فقط به ترفندهای تباه حکومت ختم نمی‌شود و از همان ابتدا شاهد ‏سنگ اندازی‌های ناشی از مخالفت‌های ايدئولوژيک و سياسی با کوشندگان اين پرونده هستيم که با هر انگيزه‌ای صورت گيرد، ‏حاصلی جز خدمت به اهداف جمهوری اسلامی در پنهان کردن حقيقت و انکار جنايت ندارد و نخواهد داشت.»

نویسندگان این بیانیه تاکید کردند که «پيشبرد امر دادخواهی کشتار زندانيان سياسی در تابستان۶۷، همدلی فعال کوشندگان حقوق بشر، مدافعان آزادی و برابری، مخالفان حبس و شکنجه و اعدام و نيز همراهی ‏روشنفکران و هنرمندان آزادی‌خواه را می‌طلبد تا هريک بر پايه امکانات و توان خويش در حمايت از اين اقدام قدم بردارند.»

این بیانیه به امضای ۱۰۴ تن از روشنفکران، هنرمندان و فعالان مدنی از جمله منیره برادران، نازنین پوینده، لادن و رویا برومند، کاظم علمداری، شیرین عبادی، پرستو فروهر، کاظم کردوانی، آذر نفیسی، نعمت میرزا‌زاده، یدالله رویایی رسیده است.