نرگس محمدی، نایب رییس کانون مدافعان حقوق بشر، با محکوم کردن استفاده از سلول انفرادی برای زندانیان، گفت که سلول انفرادی برای هر موجود زنده‌ای شکنجه است.

او در مصاحبه با نشریه «خط صلح» تاکید کرد که هر موجود زنده‌ای به هوا، صدا و آفتاب نیاز دارد و وقتی اینها را از او بگیرند، زیست روزمره‌اش دچار اختلال می‌شود.

به گفته این فعال حقوق بشر، سلول انفرادی با گرفتن امکان سخن گفتن و شنیدن، انسان بودن زندانیان را از آنان جدا می‌کند.

محمدی افزود فرد محبوس در سلول انفرادی وادار به اعتراف علیه خود و دیگران به شکل دروغ می‌شود یا اتهاماتی را می‌پذیرد که حتی منجر به صدور حکم مرگ برای او می‌شود یا به مصاحبه‌ تن می‌دهد و «همه اینها نشان از این دارد که شکنجه سفید متاسفانه در زندان‌های جمهوری اسلامی ایران به شکل حبس زندانی در سلول انفرادی اعمال می‌شود و نتایج ناگوار آن را طی چهل و سه سال گذشته شاهد بوده‌ایم». 

او با اشاره به نمونه‌هایی که در دوره زندان خود مشاهده کرده، گفت که برخی زندانیان به دلیل فشار انفرادی به قرص‌های اعصاب پناه می‌برند. 

به گفته محمدی، گاهی برخی از زندانیان هنگام انتقال از انفرادی به بند عمومی جعبه قرص‌های خود را به همراه داشتند که در آنها حدود ۱۵ قرص وجود داشت.

او بی‌خوابی و بی‌قراری شدید را از جمله تاثیرات روانی سلول انفرادی ذکر کرد. این فعال حقوق بشر گفت که فشارهای روانی، تزلزل یا خود را گم کردن، در سلول انفرادی انسان را در آستانه فروپاشی قرار می‌دهد.

محمدی تاکید کرد که زندانیان پس از انتقال از انفرادی به بند عمومی حالت عادی نداشتند.

محمدی به نقل از زینب جلالیان، دیگر زندانی سیاسی ، گفت که برخی از سلول‌های انفرادی در استان کردستان هیچ منفذی نداشته و زندانیان شب و روز را اشتباه می‌کردند.

او تاکید کرد که سلول انفرادی بر بدن زندانیان نیز تاثیر دارد و به طور نمونه از سینه یکی از زنان ترشحات سیاه خارج می‌شده است. به گفته محمدی، پزشکان زندان این اتفاق را ناشی از فشار عصبی دانسته و برای او قرص‌های آرام‌بخش تجویز کردند.

گروهی از فعالان مدنی سیاسی ۱۱ اسفند‌ماه ۹۹ با تجمع مقابل دفتر قضایی، شکایتی علیه آمران و عاملان و مامورانی کردند که آنها را در زمان بازداشتشان به سلول انفرادی منتقل کرده بودند. 

ژیلا بنی‌یعقوب، ضیا نبوی، میلاد فدایی، کوروش زعیم و فائزه هاشمی از جمله افراد شرکت‌کننده در این تجمع بودند. بنا بر گزارش‌ها، برخی دیگر از کنشگران از جمله جعفر پناهی، خسرو سیف، محمدعلی عمویی، محمود بهشتی و سعید مدنی دادخواست شکایت خود را از طریق وکلایشان در سایر دفاتر به ثبت رساندند. 

آنها بیانیه‌ای هم با عنوان ««سلول انفرادی، شکنجه است، باید متوقف شود» منتشر کردند که در آن آمده «اخذ اعتراف و اقرار تحت شکنجه روحی و روانی حاصل از سلول انفرادی، موجب صدور احکام سنگین زندان و حتی اعدام توسط دادگاه‌ها شده و تحمل حبس انفرادی بسیاری از متهمان را به بیماری‌های جسمی و روحی دچار کرده است.»