مادران بیلی کالدوِل و الفی دینگلی حالا می‌دانند که در بریتانیا هم بچه‌هایشان به داروی موثر دسترسی خواهند داشت. بیلی و الفی به صرع مزمن مبتلا هستند و داروهای موجود در بریتانیا، بر حمله‌های تشنجی آنان تأثیر نمی‌گذارند.

وزارت کشور بریتانیا، روز پنج‌شنبه ۴ مرداد، اعلام کرد که پزشکان متخصص از پاییز امسال می‌توانند داروهای حاوی مشتقات کانابیس را تجویز کنند.

کانابیس نام بوته ماریجواناست که در ایران بیشتر با نام «گل» شناخته می‌شود. دست کم ۹۰ سال است که این گیاه را بسیاری کشورها، از جمله در بریتانیا، در فهرست موادمخدر درجه ۱ ثبت کرده‌اند.

مواد ثبت شده در این فهرست از نظر دولت‌ها، ارزش درمانی ندارد و برای عرضه، فروش و مصرف آن‌ها هم مجازات‌هایی مشخص شده.

ساجد جاوید، وزیر کشور بریتانیا، این مجوز را پس از آن صادر کرد که پرفسور سَلی دیویس، مسئول ارشد موارد پزشکی بریتانیا و شورای مشاور در سوءاستفاده دارویی اعلام کردند که بیماران در شرایط خاص، می‌بایست به داروهای حاوی مشتقات کانابیس دسترسی داشته باشند.

این توصیه بخشی از مرور وزارت کشور در موضوع مصرف درمانی ماریجوانا در بریتانیاست. پس از آن‌که به بیلی و الفی اجازه دسترسی به روغن کانابیس داده نشد، این موضوع به خشم در فضای مجازی منجر شد.

نزدیک بود بیلی بمیرد

شارلوت کالدوِل به‌همراه پسر ۱۲ ساله‌اش بیلی، روز ۱۱ ژوئن از کانادا وارد فرودگاه هیتروی لندن شدند.

ولی مقامات گمرک روغن کانابیسی معادل شش ماه مصرف بیلی را ضبط کردند، به‌رغم این‌که شارلوت گفت این داروی ادامه حیات بچه‌اش است و قانونی در کانادا خریداری شده.

در کانادا مصرف درمانی ماریجوانا مجاز است و از پاییز امسال، کانادا مصرف تفریحی کانابیس را آزاد می‌کند.

تنها چند روز بعد، بیلی در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان بستری شد.

جنجال خبری بستری شدن بیلی، ساجد جاوید، وزیر کشور را واداشت تا اجازه‌ای رسمی صادر کند تا روغن کانابیس ترخیص شود تا پزشکان بتوانند با آن جان او را نجات دهند.

حنا، مادر الفی دینگلی هم بلافاصله سراغ دولت رفت و خواست اجازه‌ای مشابه برای پسر ۶ ساله‌اش صادر کنند که به یکی از شدیدترین گونه‌های صرع مزمن مبتلاست و در هر ماه، دست کم ۱۵۰ مرتبه دچار حمله‌های تشنجی می‌شود.

نظرسنجی‌های اخیر نشان می‌دهند که ۸۲ درصد بریتانیایی‌ها موافق قانونی شدن مصرف درمانی ماریجوانا هستند و ۵۱ درصد مردم از قانونی شدن مصرف تفریحی این گیاه حمایت می‌کنند.

تنها چهار روز پس از آن‌که بیلی از کانادا به لندن برگشت، پارلمان کانادا قانونی شدن مصرف تفریحی ماریجوانا را تصویب کرد تا کانادا از ۱۷ اکتبر - در میانه پاییز امسال - اولین کشور در میان کشورهای صنعتی جهان باشد که ماریجوانا را کامل آزاد می‌کند.

در آمریکا که چند ایالت آن از جمله کالیفرنیا، مصرف درمانی یا تفریحی ماریجوانا را قانونی کرده‌اند، دولت فدرال در ۲۵ ژوئن امسال برای نخستین مرتبه به یک دارو که از مشتقات کانابیس درست شده، مجوز ساخت و فروش را داد.

این دارو، اپیدیولِکس (Epidiolex) نام دارد که برای افراد مبتلا به صرع مزمن تهیه شده و تولید شرکت بریتانیایی داروسازی جی‌دبلیو است.

جاوید عاقبت دستور داد تا وزارت کشور، روی موضوع مصرف درمانی ماریجوانا در بریتانیا تحقیق کند.

آزادسازی ماریجوانا از اسراییل و کانادا تا بریتانیا و کلمبیا

در اسراییل هم عرضه ماریجوانا ممنوع است، مگر این‌که پزشک متخصص آن را برای بیماران خاص تجویز کرده باشد.

ولی دکتر رافائل مشولام و تیمش، توانستند برای نخستین مرتبه مشتقات کانابیس را شناسایی کنند و با آن‌ها دارو بسازند. آن‌ها هنوز هم به تحقیق‌هایشان ادامه می‌دهند.

در لبنان هم در کنار اسراییل، بحث قانونی شدن مصرف پزشکی یا تفریحی ماریجوانا داغ است.

به‌خصوص که به‌تدریج بازاری جهانی برای ماریجوانا دارد خلق می‌شود و بحث درآمدهای ناشی از آن، از جمله موضوع مالیات بر عرضه و مصرف کانابیس هم مطرح است.

هم‌اکنون شرکت‌های کانادایی، ماریجوانا را برای مصرف درمانی به گستره‌ای از کشورها از جمله استرالیا، آرژانتین، آفریقای جنوبی و آلمان صادر می‌کنند.

در ایتالیا، ارتش کانابیس را از کانادا وارد و سپس به‌دست بیمارانی می‌رساند که تجویز پزشک دارند.

البته همه کشورها هم به‌دنبال مصرف ماریجوانا نیستند. چین این گیاه را گسترده کشت می‌کند تا با آن گستره‌ای از محصولات از جمله الیاف، فیبر و پوشاک تولید کند.

یونان و جامائیکا هم‌چنین پس از آزادسازی مصرف درمانی ماریجوانا، حالا به گسترش توریسم متمرکز بر ماریجوانا فکر می‌کند.

همان‌طور که کلمبیا پس از دو دهه جنگ‌های داخلی مرتبط به قاچاق دارو، برای تولید و صادرات ماریجوانا برنامه‌ریزی می‌کند.

پیش‌بینی می‌شود از پاییز امسال، هزاران نفر از پزشکان متخصص نسخه مصرف ماریجوانا را برای بیماری‌هایی همچون صرع و سرطان بپیچند.