نخستین داروی پیشگیری میگرن مزمن آماده می‌شود تا به داروخانه‌های اروپا و آمریکا بیاید، آن هم پس از ۳۰ سال تحقیق و با توجه به این حقیقت که هنوز علم بطور دقیق نمی‌داند میگرن چطور شروع می‌شود و عامل اصلی آن چیست.

داروی ایرینوماب (Erenumab) برای پیشگیری از میگرن در افرادی طراحی شده که میگرن مزمن دارند، یعنی دست کم یک هفته در هر ماه دچار این گونه سردرد می‌شوند. داروهای فعلی، علایم میگرن را تسکین می‌دهند.

البته ایرینوماب گران‌قیمت است و یک سال مصرف آن در امریکا ۶ هزار و ۹۰۰ دلار هزینه دارد، ولی شرکت سازنده‌اش می‌گوید نتایج آن تاکنون خوب بوده. سازندگان ایرینوماب، با هزینه‌های پنهان میگرن آشنا هستند. هزینه‌هایی که بر شانه بیماران سنگینی می‌کند. بر اساس تخمین‌ها، در حدود ۱۰ درصد مردم جهان مبتلا به انواع شدید یا ضعیف میگرن هستند.

این دارو را نظیر انسولین، می‌توان در خانه، خیابان یا محل کار تزریق کرد. تزریق ۷۰ میلی‌گرم دارو در ماه - برای برخی افراد دو تزریق پشت سر هم که ۱۴۰ میلی‌گرم باشد - توصیه شده است.

ایرینوماب حاوی آنتی‌بادی‌ برای مقابله با پروتئین کلسیتونین است که به عنوان یکی از عوامل میگرن شناخته می‌شود.

میگرن چیست؟

یک طبیب یونانی در قرن دوم میلادی برای اولین بار نشانه‌های میگرن را گزارش کرد و عنوان میگرن از همان‌جا ریشه گرفت. ترجمه این اسم از یونانی باستان به فارسی، درد در یک طرف سر است.

ولی میگرن همیشه به یک شکل مشخص مانند سردرد‌های شایع دیگر رخ نمی‌دهد. هرچند یکی از شایع‌ترین سردردها، در کنار سردردهای ناشی از سرماخوردگی و سردردهای تنشی (tension headache) است.

میگرن می‌تواند در یک فرد، به شدت‌های مختلف رخ دهد و هر بار علایمی مشابه یا متفاوت از دفعات قبل داشته باشد.

هرچند میگرن برای دیگران بعنوان یک سردرد توصیف می‌شود، ولی بیشتر دردهای سر را می‌توان با مسکن‌هایی نظیر استامینوفن آرام کرد. در مقابل این یکی، سردردی تهاجمی است که به‌راحتی رام نمی‌شود.

برخلاف سردردهای دیگر، علت میگرن را هنوز نمی‌توان بدرستی مشخص کرد. میگرن ممکن است ناشی از عدم تنظیم هورمون‌ها یا اختلال در فعالیت مغزی باشد، گرچه مشخص است که خون در سرخرگ‌ها متفاوت از حالت معمول خود می‌شود و این بر رشته‌های عصبی سر فشار وارد می‌کند.

برای برخی، داشتن ژن‌هایی مشخص لازم است تا به میگرن مبتلا شوند، ولی هنوز ثابت نشده که ژن، عامل انتقال این سردرد از نسلی به نسل بعد باشد.

در برخی، میگرن با پیش‌نشانه‌هایی همراه است، از بوها یا رنگ‌های مشخصی که آزاردهنده می‌شوند تا با تار شدن بخشی از بینایی.

اما این علایم در میگرن بیشتر دیده می‌شوند: تفاوت در ضربان قلب و کوبنده شدن آن؛ حساسیت به نور، صدا و طعم‌ها؛ حالت تهوع؛ درد در یک طرف سر - خواه چپ یا راست؛ تغییر در بینایی یا تار شدن دید و آنچه آئورا یا اختلالات گذرای دیداری، حسی، زبانی یا حرکتی نامیده شده.

دارویی گران‌قیمت برای خلاصی از باری گران

میگرن در تمامی کشورهای جهان شایع است. وقتی در سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۶، محققان ۱۹۵ کشور جهان را بررسی کردند، سردردهای میگرنی بعنوان دومین عامل از کار افتادگی افراد شناخته شد. به‌عنوان مثال در بریتانیا تخمین می‌زنند هر سال، شاغلان ۲۵ میلیون روز کاری را به علت ابتلا به میگرن، روز بیماری اعلام می‌کنند و در سر کار حاضر نمی‌شوند.

در بریتانیا که در حال بررسی این دارو برای عرضه در بیمه همگانی است، دست کم ۶۱۰ هزار نفر در سال دچار سردردهای مزمن میگرنی می‌شوند. هزینه‌های مستقیم و غیر مستقیم این بیماری برای بریتانیا به‌تنهایی ۹ میلیارد و ۷۰۰ میلیون پوند در سال تخمین زده می‌شود.  

این هزینه‌هاست که به شرکت‌های داروسازی اجازه می‌دهد قیمت این دارو را افزایش دهند، چون تنها داروی موجود برای پیش‌گیری است و تقاضا برای آن نیز بالا خواهد بود.

از سپتامبر امسال، داروی ایموویگ (Aimovig) که با نام تجاری ایرینوماب (Erenumab) شناخته می‌شود را می‌توان با هزینه شخصی و آنلاین خریداری کرد. هرچند شرکت سازنده توصیه کرده بیماران برای مصرف آن ابتدا با پزشک مشورت کنند.