سازمان ملل، در کنار چهار نهاد برجسته علمی جهان، در گزارشی تازه از احتمال ترمیم لایه اوزون تا سال۲۰۶۰ میلادی خبر داد و گفت پیمان مونترال در مسیر موفقیت است.

لایه نازکی از اوزون در اتمسفر زمین، موجودات زنده سیاره خاکی را از خطر امواج فرابنفش (یو‌ وی) خورشید حفظ می‌کند. در صورتی که این لایه نباشد یا همانند امروز، به‌خاطر فعالیت صنعتی و سبک زندگی انسان آسیب دیده باشد، جان آدمی در خطر بیماری‌هایی همانند سرطان پوست قرار می‌گیرد.

دانشمندان در دهه ۱۹۸۰ میلادی متوجه آسیب لایه اوزون شدند و علت را در استفاده از انواع گوناگون گاز سی‌اف‌سی یا کلروفلوئوروکربن‌ یافتند.

به‌دنبال آن پیمان مونترال در ۱۹۸۷ میلادی به امضای دولت‌های جهان رسید تا استفاده از این گاز را در انواع اسپری‌ها ممنوع کنند. سال گذشته، متمم این پیمان معرفی شد که خواستار کاهش و پایان یافتن استفاده از این گاز در یخچال‌ها و کولرهاست.

گزارش تازه سازمان ملل به‌صورت مشترک از طرف برنامه محیط‌زیست این نهاد با همکاری سازمان جهانی هواشناسی، سازمان جوی و اقیانوسی دولت فدرال آمریکا (نوآ)، سازمان فضایی و هوانوردی دولت فدرال آمریکا (ناسا) و کمیسیون اروپایی تهیه شده است.

بر اساس این گزارش، کاهش مصرف این گاز باعث شده است که از سال ۲۰۰۰ میلادی، لایه اوزون با سرعت ۱ تا ۳ درصد در هر دهه بهبود یابد و به وضعیت پیشین خود نزدیک شود.

این گزارش پیش‌بینی کرده است که نیم‌کره شمالی زمین و لایه میانی اوزون تا دهه ۲۰۳۰ میلادی کامل ترمیم شده باشند و نیم‌کره جنوبی زمین تا دهه ۲۰۵۰ میلادی و قطب‌های زمین تا دهه ۲۰۶۰ بهبود یافته باشند.

درصورت محقق شدن این پیش‌بینی، پیمان مونترال به یکی از موفق‌ترین همکاری دولت‌های جهان تبدیل خواهد شد.

سازمان ملل می‌گوید اگر این پیمان عملی نمی‌شد، دو سوم لایه اوزون تا سال ۲۰۶۵ کامل از رفته بود و امکان بازسازی آن با فن‌آوری‌های موجود وجود نداشت.

*تصویر این پست از دیده‌بان لایه اوزون ناسا است.