نرم‌افزارهای «مدیریت خواب» که برای نظارت و بهبود وضعیت خواب خود بر گوشی‌ تلفن هوشمندتان نصب می‌کنید، ممکن است شما را چنان مضطرب و دل‌مشغول خوابیدن کند که دچار بی‌خوابی شوید.

به گزارش روزنامه گاردین، دکتر گای لِشزاینر، متخصص اعصاب و اختلال‌های خواب، می‌گوید: «خیلی‌ها را دیده‌ایم که در نتیجه استفاده از ردیاب‌های خواب و خواندن مطالبی درباره آثار مخرب کم‌خوابی دچار بی‌خوابی شده‌اند.»

به گفته این متخصص، تعداد زیادی از بیمارانی که برای درمان بی‌خوابی به کلینیک او مراجعه می‌کنند، اغلب تمایلی به حذف این نرم‌افزارها ندارند. بیشتر این نرم‌افزارها فقط حرکت را ردیابی می‌کنند و درباره کیفیت خواب، اطلاعاتی به کاربر نمی‌دهند.

بر اساس مطالعات مشابهی که سال گذشته منتشر شد، استفاده از نرم‌افزارهای مدیریت خواب به اختلالی موسوم به «وسواس خواب» منجر می‌شود. پژوهش‌ها نشان می‌دهد که از نظر بیشتر افراد میزان خوابِ مطلوب حدود هشت ساعت است، اما این قضیه برای همه صدق نمی‌کند. بعضی افراد به‌طور طبیعی به خواب کمتری نیاز دارند، اما نگران می‌شوند که «خواب کافی» ندارند و همین تلقین منفی و انتظار بروز علائم سوء باعث می‌شود واقعا احساس ناخوش‌احوالی کنند.

استفنی رومیزسکی، روانشناس خواب، می‌گوید: «هر کسی یک‌جور می‌خوابد و مدت خوابش فرق دارد. بنابراین اگر از یک ردیاب خواب معمولی استفاده کنید و به شما بگوید درست نخوابیده‌اید، همین کم‌کم نگرانتان می‌کند.»

همین مساله درباره میزان مصرف کافئین قبل از خواب نیز صادق است. به عقیده لشزاینر، پرهیز از کافئین فقط وقتی موضوعیت دارد که خواب شخص شما را مختل کند. ژن‌هایی وجود دارند که بر تاثیر کافئین روی مغز شما اثرگذارند و خیلی‌ها هستند که قبل از خواب دو سه فنجان اسپرسو می‌نوشند و هیچ تاثیری روی خوابشان ندارد.

اندازه‌گیری و مدیریت خواب، بخشی از رویکرد «متریک کردن زندگی» با استفاده از فناوری است، تا حساب کنیم چند قدم راه رفته‌ایم، چند دوست در فضای مجازی داریم و پولمان را چطور خرج می‌کنیم. اما به خواب که می‌رسد، ماجرا پیچیده می‌شود. لشزاینر می‌گوید: «اگر تعداد قدم‌هایتان را بشمارید و بفهمید آن‌قدر که باید راه نرفته‌اید، کمی بیشتر ورزش می‌کنید. وقتی درباره خواب به این حالت وسواس‌گونه می‌رسید، خوابیدن به‌مراتب دشوارتر می‌‌شود.»