سازمان جهانی هواشناسی اعلام کرد که ۲۰۱۸ میلادی هم به فهرست گرم‌ترین سال‌های تاریخ معاصر زمین اضافه شده است.

بر اساس گزارش «وضعیت اقلیمی سال ۲۰۱۸» در ده ماه نخست امسال، دمای میانگین بخش‌های مختلف زمین همچنان بالاتر رفته است و با این روند، از سال ۲۰۱۵ برای چهار سال پیاپی، زمین در گرم‌ترین وضعیت خود به‌سر می‌برد. گرم‌ترین سال‌های تاریخ معاصر، به‌ترتیب سال‌های ۲۰۱۶، ۲۰۱۷، ۲۰۱۵ و ۲۰۱۸ بوده‌اند.

همچنین این گزارش می‌افزاید که ۲۰ سال از گرم‌ترین سال‌های صدر این فهرست، در میان ۲۲ سال اخیر رخ بوده‌اند.

گرم‌ترین سال تاریخ معاصر، سال ۲۰۱۶ میلادی است که پدیده ال‌نینو در آن رخ داد و برای کوتاه‌مدت، دمای میانگین زمین به آستانه ۱/۵ درجه نزدیک شد.

سازمان جهانی هواشناسی پیش‌بینی کرده است که احتمالا ال‌نینو در زمستان پیش‌رو باز خواهد گشت ولی به قدرتمندی سال ۲۰۱۶ نخواهد بود.

ال‌نینو برای زمین مثل تب‌ است. ابتدا حرارت اقیانوس آرام و سایر آب‌های جهان بالا می‌رود. سپس، رفتارهای اقلیمی زمین تغییر می‌کند.

در‌نتیجه‌، در مناطقی از زمین مثل استرالیا یا ایران خشکسالی حاکم می‌شود، و برخی نقاط خشک‌تر مثل آمریکای جنوبی را سیلاب فرا می‌گیرد. در‌نهایت، تولیدات کشاورزی کاهش می‌یابد و در اثر این تغییرات اقلیمی میلیون‌ها نفر آواره می‌شوند.

ال‌نینو در هر منطقه زمین، تاثیری متفاوت می‌گذارد و به‌عنوان مثال، بخش‌هایی از ایران را خشک‌تر می‌کند و در دیگر بخش‌ها، سیلاب جاری می‌کند یا هوایی یخ‌بسته حاکم می‌کند.

سال ۲۰۱۷ میلادی، دومین گرم‌ترین سال این فهرست است؛ گرم‌ترین سالی که بدون ال‌نینو در ده‌ها هزار سال اخیر رخ داد.

الینا مانائوناکوا، معاون این سازمان به گاردین گفت: «موضوع فقط صرف ارقام نیست. هر یک دهم درجه افزایش دمای میانگین، وضعیت سلامت آدمی و دسترسی (ما) به آب آشامیدنی و غذا را متفاوت می‌کند، بانی انقراض گونه‌های جانوری و گیاهی می‌شود و بقاء مرجان‌های دریایی و زندگی آبزیان را به‌ خطر می‌اندازد».

سازمان جهانی هواشناسی پیش‌تر گزارش خود از انباشت گازهای گلخانه‌ای را منتشر کرده بود و گفته بود که در سال ۲۰۱۷ میلادی، رکوردهای تازه‌ای از انباشت این گازها ثبت شده و زمین سریع‌تر از هر زمانی در حال تغییر است.

این سازمان می‌گوید با این روند، در سال ۲۱۰۰ میلادی، زمین از آستانه سه درجه قطعا رد شده است و احتمال دارد از آستانه پنج درجه سانتی‌گراد هم رد شود؛ آستانه‌ای که انسان را در مسیر انقراض قرار می‌دهد.

گزارش این سازمان علاوه بر دمای میانگین زمین، موضوع گازهای گلخانه‌ای، گرمایش اقیانوس‌ها و اسیدی شدن آب‌ آنها،‌ افزایش سطح آب‌های زمین، کاهش یخ‌ دریاها و خشکی‌ها را بررسی کرده است و تاثیرهای کلی بر کشاورزی، امنیت غذایی و زندگی آدمی را کاویده است.

به‌عنوان مثال این گزارش می‌گوید که موج‌های گرما، امتداد خشکسالی و ال‌نینو در چهار سال اخیر بر تعداد گرسنه‌های جهان افزوده است و در جهان، ۳۹ کشور احتیاج به کمک‌های بین‌المللی برای ادامه حیات شهروندان خود دارند.