آلودگی موتورهای گازوئیل‌سوز می‌تواند مانع از رشد کامل ریه کودکان شود و آنها را با مشکلات تنفسی مادام‌العمر روبه‌رو کند.

محقق‌های کالج کینگز لندن رشد ریه‌های بیشتر از دو هزار کودک هشت و نُه ساله را بین سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۴ در مناطق مرکزی شهر لندن بررسی کردند. برابر این تحقیق، منع ورود کامیون‌ها و تریلرها به مناطق پرجمعیت و مرکزی شهرهای بزرگ، از آلودگی هوا چندان نکاست، ولی بر سلامت کودکان تأثیری عمده گذاشت.

لندن و دیگر شهرهای بزرگ بریتانیا به‌رغم آنکه اغلب آسمانی صاف دارند، ولی دچار آلودگی شدید هوا هستند. در این شهر علاوه بر فعالیت‌های صنعتی و حمل‌ونقل ماشینی، سوزاندن چوب و زغال در خانه‌ها از عوامل اصلی آلودگی هوا است.

در این تحقیق، تمرکز بر میزان نیتروژن دی‌اکسید در هوای لندن بود که بیشتر از سوختن گازوئیل حاصل می‌شود. میزان این گاز در هوای شهر لندن، به‌کرات از حد مجاز فراتر رفته است. در نتیجه‌، ریه کودکان مورد‌بررسی، پنج درصد کوچک‌تر شده است.

پروفسور کریس گریفیتس، سرپرست این پژوهش به گاردین گفت: «نتیجه‌اش نسلی از کودکان است که ریه‌هایشان کامل رشد نیافته است.» به‌گفته گریفیتس، ریه کودکان تا هجده سالگی به رشد خود ادامه می‌دهد و حول‌و‌حوش این سن، به حداکثر رشد می‌رسد، سپس در گذر عمر، از ابعاد آن کاسته می‌شود. اگر ریه فردی در کودکی‌ کامل نشود، ممکن است به بیماری‌های ریوی و یا مرگ زودرس دچار شود.

نویسندگان این پژوهش از پزشکان خواسته‌اند تا در مواجهه با کودکانی که مبتلا به مشکلات تنفسی‌ شده‌اند، از خانواده‌هایشان بخواهند تا به محله‌ها یا مناطقی با هوایی پاک‌تر مهاجرت کنند.

سازمان جهانی بهداشت، آلودگی هوا را بانی مرگ زودرس هفت میلیون نفر در سال می‌شناسد و برابر آمارهای جهانی، دست‌کم ۹۰ درصد کودکان جهان در هوایی آلوده نفس می‌کشند.

پژوهش‌های پیشین نشان داده‌اند میان آلودگی هوا با کم‌وزنی نوزاد در بدو تولد، ابتلای کودکان به بیماری چاقی و مشکلات سلامت روان رابطه نزدیکی وجود دارد.